Ndërron jetë në moshën 75-vjeçare drejtori shumëvjeçar i Administratës Federale të Doganave të Republikës Federale të Jugosllavisë, Mihalj Kertes.U lind më 29 gusht 1947 në Baçka Pallankë, në FNRJ të atëhershme. Si drejtor për një kohë të gjatë i Administratës Federale të Doganave të Republikës Federale të Jugosllavisë , ai ka ofruar mbështetje logjistike dhe financiare për gjoja operacione të ndryshme sekrete të regjimit të atëhershëm , transmeton Republika. Shkollën fillore dhe të mesme, si dhe të lartë “Shkollën e Menaxhimit”, degën punë sociale, e kreu në vendlindje.
Filloi të punojë si punonjës social në administratën e qytetit, u bë anëtar i Lidhjes së Komunistëve të Jugosllavisë në vitin 1974. Në nivel lokal, ai u ngjit në detyrën e sekretarit të komitetit të qytetit të Lidhjes së Komunistëve, në të cilin ai u emërua në vitin 1986.
Gjatë transformimit të Partisë Komuniste në Partinë Socialiste të Serbisë, ai u bë mbështetës i politikës së Millosheviqit.Ngritja e tij në politikën e lartë filloi gjatë Revolucionit Anti-Burokratik, kryengritjes kundër “regjimit të vjetër” dhe mbështetjes së politikës së Millosheviçit – ai filloi protestat në Bačka Palanka dhe udhëhoqi protestat në Novi Sad.
Ngjarja, e njohur si “Revolucioni i Kosit”, çoi në dorëheqjen e udhëheqjes provinciale dhe vendosjen e një lidershipi besnik të Millosheviçit. Deklarata e tij “Pse ju si serbë keni frikë nga Serbia, ndërsa unë si hungarez jo?”. , qe e beri te famshëm atë.
Falë atij roli, ai shpejt u bë anëtar i Kryesisë dhe në vitin 1990 u zgjodh deputet, dhe atë si deputet i Grockës – një lagje e Beogradit ku nuk kishte jetuar kurrë – në rrethana shumë të dyshimta. Pas kësaj, ai u emërua shef i Shërbimit të Sigurimit Shtetëror të Ministrisë Federale të Brendshme dhe ndihmës i Ministrit Federal të Punëve të Jashtme, Petar Graçanin.
Kryeministri i atëhershëm Milan Paniq e largoi pas incidentit në konferencën e Londrës, kur u zbulua se ai e kishte bindur Vladislav Jovanoviqin të mbante një përgjues, në mënyrë që të përgjonte konferencën.
Kulmi i karrierës së Kertesz-it është posti i drejtorit të Administratës Federale të Doganave , në të cilën ai u emërua në vitin 1993 dhe të cilin e mbajti deri në vitin 2000. Ky pozicion gjoja i lejoi atij të vendoste çfarëdo takse që donte për importin dhe eksportin e mallrave. dhe funksioni i doganës ishte mbushja e buxhetit të shtetit nga ekonomia gri.
Zoti i ligjeve
Gjatë “mbretërimit” të tij, ai ishte një njeri të cilit Millosheviqi i besonte pa kufi dhe u shpall zot i ligjeve. Nga pozita e tij, ai dyshohet se ka shpërndarë një numër të madh dhuratash, kryesisht automjete dhe mallra luksoze, për fshatrat e pazhvilluara, përfaqësues të ndryshëm lokalë dhe shtetërorë dhe pjesëtarë të ndryshëm të policisë speciale, ushtrisë…
Gjatë karrierës së tij politike, ai ishte një njeri me pushtet të pakufizuar në vendlindjen e tij Backa Palanka.Përveç dashurisë së tij (të vetë-rrëfyer) për peshkimin me rrjetë dhe dinamitin, ai mbahet mend edhe për vozitjen nëpër qytet me një limuzinë të blinduar për në shtëpinë e nënës së tij.Ai kishte fuqinë të pushonte këdo që nuk i pëlqente dhe të shpërblente besnikët. Nga gjithsej 2300 të punësuar në Drejtorinë Federale të Doganave gjatë mandatit të tij, rreth 800 dyshohet se ishin nga vendlindja e tij.
Rënia e Millosheviqit
Pas përmbysjes së Millosheviqit më 5 tetor 2000, aktivistë të Opozitës Demokratike të Serbisë hynë në selinë e Drejtorisë doganore, gjoja duke e gjetur atë duke shkatërruar dokumente me bashkëpunëtorët e tij. Ndër gjërat e gjetura në ndërtesë ishin 1.3 milionë dollarë (në monedha të ndryshme), 10 limuzina të blinduara… Pas një ndalimi të shkurtër, ai u lejua të largohej nga ndërtesa.
Pas dy gjykimeve të përsëritura, në shkurt të vitit 2007, ai u dënua me 2.5 vjet burg për sigurimin e automjeteve për vrasësit e politikanëve të opozitës në atentatin në autostradën e Ibrit në vitin 1999.
Në shtator 2007, ai u akuzua për shpërdorim detyre dhe përvetësim.Ndër të tjera, prokuroria akuzoi një grup të përbërë nga Sllobodan Millosheviq, Jovan Zebiq dhe Nikola Shainoviq për transferimin e 38 milionë markave gjermane në bankat qipriote, ku ato humbën .
