Ura e Krimesë, rreth njëzet kilometra e gjatë, e cila është më e lartë se Statuja e Lirisë në Nju Jork, dhe që të çon në gadishullin e okupuar të Krimesë, ishte “xhevahiri në kurorë” i projekteve infrastrukturore të presidentit rus Vladimir Putin, i cili ishte i paraqitur në mediat ruse si “objekt ndërtimor i shekullit”.
Kur presidenti rus hapi pjesën e tij rrugore më 15 maj 2018, duke drejtuar një kamion portokalli Kamaz, ai u mburr se sa i rëndësishëm ishte.
“Në epoka të ndryshme historike, edhe gjatë sundimit të priftërinjve perandorakë, njerëzit ëndërronin ta ndërtonin këtë urë. Pastaj iu kthyen asaj ideje në vitet tridhjetë, dyzetë dhe pesëdhjetë të shekullit të kaluar. Dhe së fundi, falë punës dhe talentit tuaj, ndodhi një mrekulli”.
E mbrojtur rëndë që nga fillimi i pushtimit të plotë të Ukrainës nga Rusia, është konsideruar mjaft e rëndësishme sa Moska mund të paralajmërojë se do të hakmerret nëse ura vihet në shënjestër.
Megjithatë, në rrethana ende të paqarta, mëngjesin e sotëm në urën e Krimesë ra një shpërthim, në të cilin një pjesë e rrugës u shemb dhe ra në ngushticën e Kerçit, ndërsa rezervuarët e karburantit të hekurudhës që kalonin shinatin tjetër hekurudhor në urë morën flakë.
Se sa i rëndësishëm është dëmtimi i urës, siç pretendohet indirekt nga një këshilltar i lartë i presidentit ukrainas, do të bëhet i njohur në orët dhe ditët në vijim, veçanërisht në kontekstin nëse Moska ndihet e detyruar të marrë hak për sulmin, sipas Analiza e Guardian.
Menjëherë pas incidentit, shumë analistë nxituan të tregonin kohën e shpërthimit, i cili erdhi një ditë pasi Vladimir Putin festoi ditëlindjen e tij të 70-të në mes të një serie humbjesh të fundit dërrmuese në frontet lindore dhe jugore të tij të shkatërruar nga lufta. Ukraina që ka parë tërheqjen ruse të ushtrive në shkallë të gjerë.
Shpërthimi erdhi menjëherë pasi Rusia u fut në prag të luftës bërthamore dhe mezi një javë pasi Putin nënshkroi një dekret që shpalli aneksimin e paligjshëm të katër rajoneve të Ukrainës.
Por kritika e nënkuptuar e sulmit të dukshëm është më domethënëse se simbolika e thjeshtë. Ura ka qenë një linjë kryesore furnizimi jo vetëm për forcat ruse në Krimenë e pushtuar, por edhe gjetkë në Ukrainën jugore, ku forcat ruse janë tërhequr ditët e fundit ndërsa linja kryesore e furnizimit nga kontinenti Rusia, duke përfshirë linjën hekurudhore nga Melitopol, është nën presionin në rritje të Ukrainës.
Rëndësia e incidentit nuk u ka shpëtuar banorëve të Krimesë, të cilët, me përhapjen e lajmit të ngjarjes, janë vërsulur në pikat e karburantit për të mbushur rezervuarët e makinës së tyre.
Dhe ndërsa ka mënyra të tjera për të furnizuar Krimenë, duke përfshirë portet, dëmtimi i urës është shumë i rëndësishëm për një vend që deri vonë Rusia e konsideronte jashtë mundësive të Ukrainës.
Megjithatë, kjo ka ndryshuar kohët e fundit. Për shkak të sulmit në bazën detare Saki në gusht, turistët rusë u larguan masivisht nga plazhet e Krimesë, duke bllokuar urën me kolona automjetesh të gjata prej kilometrash. Rezulton gjithashtu se disa nga forcat detare ruse u rivendosën fshehurazi me afrimin e luftës.
Si do të përgjigjet Moska është një pyetje e madhe, e cila, megjithatë, po fiton edhe më shumë peshë pasi Ukraina ka nisur me sukses kundërofensivën e saj në javët e fundit mes shqetësimit në rritje midis elitave dhe komentuesve rusë për luftën e Putinit.
Dmitry Medvedev, ish-presidenti dhe kryeministri rus, i cili aktualisht është nënkryetar i Këshillit të Sigurisë Ruse, tha në prill:
“Një nga gjeneralët ukrainas foli për nevojën për të sulmuar urën e Krimesë. Shpresoj që ai ta kuptojë se çfarë do të jetë objektivi i hakmarrjes”.
Nëse asgjë tjetër, kjo është një fitore e madhe propagandistike për Kievin, e cila do të interpretohet si një shenjë jo vetëm se ai nuk është i mbytur nga kërcënimet bërthamore të Putinit, por se beson se po e fiton luftën. /Kosovatimes/
