Kroacia mbyll një sy për gjithçka që Rusia, Serbia dhe Dodik po bëjnë në Bosnje-Hercegovinë, duke imponuar politikën e Sarajevës, pra SDA-në, si problemin më të madh, që pranohet edhe nga një pjesë e madhe e komunitetit ndërkombëtar, të cilët aktualisht e shohin zgjidhjen e të gjitha problemeve në BeH në formimin e një qeverie “të re” të dominuar nga SNSD dhe HDZ, d.m.th. Dodik dhe Çoviq, por pa SDA, d.m.th. Izetbegoviq, që paraqitet si një fitore e madhe, si dhe disfata e Gjukanoviqit në Mal të Zi nga ata që ishin kundër NATO-s dhe BE-së. Ironia është se politikanët perëndimorë nuk janë të alarmuar nga fakti që forcat pro-ruse po marrin kontrollin e Ballkanit Perëndimor, apo se është një rend i ri botëror që po kalon kufirin e BE-së në Ballkan. Bosnja dhe Hercegovina vazhdon të marrë premtime se do të mbetet e pavarur dhe sovrane. Në duart e Dodik dhe Çoviqit, në të cilat boshnjakët do të kenë më së paku të drejta.
Të hënën, më 24 tetor 2022, u mbajtën protesta para OHR në Sarajevë për shkak të vendimit të Christina Schmidt për të imponuar ndryshime në Ligjin Zgjedhor të BiH në natën e zgjedhjeve, të cilat vlejnë ekskluzivisht për Federatën e BiH, prandaj Schmidt gjithashtu ndryshoi Kushtetuta federale, ndërsa Republika Srpska mbeti e paprekshme për OHR-në, edhe pse boshnjakët dhe kroatët në këtë entitet të Bosnjë-Hercegovinës nuk i kanë as të drejtat e përafërta që kanë serbët dhe kroatët në Federatë.
Shpjegimet e Nemus Schmidt pak para protestave, në të cilat ai u përpoq t’u shpjegonte qytetarëve se duhet t’i besonin atij dhe dashamirësia e tij, dhe jo faktet e vendimit të tij, dukeshin qesharake. Qytetarët dolën sërish në rrugë, ndërsa Dragan Çoviç falënderoi Schmidt-in për këtë vendim, ndërsa Andrej Plenkoviç, kryeministri i Kroacisë, vlerësoi në Kuvend se është shkaktuar drejtpërdrejt nga politika kroate, e cila për këtë shkak ka lëvizur të gjitha institucionet evropiane. me lobim të shumtë nga Uashingtoni, përmes Brukselit, deri në – Moskë, të cilët, edhe gjatë luftës në Ukrainë, në Bosnje-Hercegovinë, janë dakord për “çështjen kroate” dhe ndryshimet e zbatuara nga Christian Schmidt.
Projektet strategjike ruso-serbe në BiH
Dhe ndërsa ai po takohej me Plenkoviçin në Zagreb, duke rënë dakord për ndryshimet në Ligjin Zgjedhor të BeH-së, për të cilin qytetarët e Federatës, me të cilët lidhen ato vendime, nuk dinin asgjë derisa u imponuan, Schmidt mbajti një sërë takimesh në Beograd me Aleksandrin. Vuçiq, por edhe me Patriarkun e Kishës Ortodokse Serbe të Kishës së Porfirit. Tema e atyre takimeve ishte Bosnja dhe Hercegovina, e cila shkakton pakënaqësi shtesë tek qytetarët, sepse bllokadat e institucioneve shtetërore dhe federale janë prodhuar nga Dodik dhe Çoviq, të cilët nuk e fshehin, dhe zgjidhjet për Bosnje dhe Hercegovinën nuk mund të kërkohen në Zagreb dhe Beogradi që janë shkaktarët kryesorë të problemit në BeH dhe që nuk lejojnë të arrihet asnjë marrëveshje, përveç asaj që u përshtatet. Dhe aty qëndron përgjigja e tezave të Schmidt-it se politikanët në BeH nuk mund të arrijnë marrëveshje dhe pastaj ai pajtohet me Beogradin dhe Zagrebin, në dëm të Sarajevës. Sigurisht që qytetarët i shohin të gjitha këto.
Në fillim të vitit, Aleksandar Vuçiq komentoi çështjen e pronës shtetërore në Bosnje-Hercegovinë, gjegjësisht kërkoi përgjigje nga përfaqësuesit ndërkombëtarë se përse ata “i hoqën kompetencën e Republikës Srpska në segmentin e bujqësisë dhe pylltaria, e cila i takon sipas Kushtetutës dhe Daytona” (që, natyrisht, nuk është e vërtetë), por, siç tha ai, ka marrë garanci se prona do t’i kthehet Republikës Srpska pas gjashtë muajsh. Pse dikush do ta siguronte Vuçiqin se prona shtetërore do t’i jepet për menaxhim subjektit, d.m.th Dodikut dhe pse, në fund të fundit, Vuçiq po merret fare me pronën shtetërore të BeH?
Nuk ka shtet pa prona shtetërore, dhe duke gjykuar nga njoftimet, përveç ndryshimeve në Ligjin Zgjedhor të BeH-së (ekskluzivisht në dëm të boshnjakëve, të cilët janë më të shumtët, por siç po shkojnë gjërat do të kenë më pak të drejta), Schmidt., Zagrebi dhe Beogradi, të mbështetur nga disa ambasada perëndimore, janë gjithashtu dakord për konfiskimin e pronës shtetërore të BeH, e cila do t’i mundësonte Dodikut të vazhdojë me projekte të mëdha si hidrocentralet në Drina që po ndërton me Serbinë, të cilat në këtë mënyrë zgjidhen. problemet e saj me energjinë elektrike, të cilën ajo e blen tani me çmimet enorme që mbizotërojnë në tregun evropian, dhe me ato çmime Serbia blen energji elektrike edhe nga Elektroprivreda BiH.
Mosmarrëveshja për këto hidrocentrale po zhvillohet në Gjykatën Kushtetuese të Bosnje-Hercegovinës, por edhe në Gjykatën e Bosnje-Hercegovinës, sepse nuk ka ligj për pronën shtetërore, të cilën RS-ja e refuzon prej vitesh dhe megjithëse e kanë gjykuar. për të regjistruar lumin Drina si pronë e RS, Gjykata Kushtetuese e Bosnjë dhe Hercegovinës vendosi se lumi Drina është pronë e shtetit të Bosnje dhe Hercegovinës. Ndërkohë, sipas kryeministres serbe Ana Brnabiq, puna në Buk Bijela, një nga tre hidrocentralet që Serbia planifikon të ndërtojë në Bosnje dhe Hercegovinë në lumin Drina, po vazhdon pa probleme. Javën e kaluar u raportua se një ekskavator kishte zbuluar një kockë njeriu në vend. Buk Bjela gjatë luftës ishte një nga vendet ku u burgosën dhe u vranë boshnjakët e fshatrave përreth.
Projektet politike
Kjo do t’i mundësonte Dodikut të vazhdojë ndërtimin e korridorit drejt Serbisë, përgjatë të cilit ai dëshiron të ndërtojë një gazsjellës të ri që do të ndante plotësisht RS nga ai aktual nga i cili furnizohet e gjithë Bosnja dhe Hercegovina (ndërsa kroatët këmbëngulin për kompania e tyre në Hercegovinë). Dhe kjo do t’i mundësonte vazhdimin e ndërtimit të aeroportit në Trebinje, për të cilin shqetësohen edhe shërbimet e inteligjencës evropiane (përveç, natyrisht, Kroacisë, edhe pse ai aeroport do të jetë më afër Dubrovnikut se Ćilipa), sepse aeroporti është i lidhur me Rusia, me dyshime se po ndërtohet një qendër e re, e ngjashme me atë të Nishit, ku trajnohen pjesëtarë të formacioneve paraushtarake, të cilët janë të lidhur me aktivitete në BeH (në favor të politikës së Milorad Dodikut), por edhe në Mal të Zi për rrëzimin e Gjukanoviqit dhe sjellja në pushtet e forcave pro-ruse.
Mungesa e shqetësimeve të Kroacisë mund të lidhet vetëm me marrëveshjen se ky aeroport synon të forcojë kontrollin në Bosnje-Hercegovinë dhe se ata nuk janë të interesuar për sigurinë e Kroacisë, e cila është në NATO. Apo është pjesë e një marrëveshjeje për të zbatuar plane të tjera, d.m.th. që Çoviç të merrte mbështetje nga Dodik për forcimin e kontrollit nga kroatët mbi Federatën, ndërsa Dodik vazhdon të sundojë i pakundërshtueshëm në RS (falë parave ruse që e ndihmuan në zgjedhje) dhe të realizojë projektet e saj ruso-serbe, të cilat do të kenë një rëndësi të madhe strategjike në Ballkan, nëse jo në Evropën Lindore, duke pasur parasysh mbështetjen që politikat e Vuçiqit dhe Dodikut kanë nga Orban.
Të gjitha projektet e përmendura, përveç atyre ekonomike (edhe pse disa nuk e kanë as atë justifikim), kanë një kuptim të fortë politik dhe strategjik për Republikën Srpska, e cila në këtë mënyrë është e lidhur edhe më fort me Serbinë, me të cilën zbaton dhe zbaton dhe forcon politikën pro-ruse në Ballkan, duke realizuar kështu ëndrrën shekullore të një Serbie të madhe, tashmë e ngjeshur në “botën serbe” sipas mediologjisë së hartuar në Kremlin, e cila ishte patentuar edhe nga “bota ruse”.
Bosnja dhe Hercegovina vazhdon të marrë premtime se do të mbetet e pavarur dhe sovrane. Në duart e Dodik dhe Çoviqit, në të cilat boshnjakët do të kenë më së paku të drejta dhe prona shtetërore do të përfundojë në duart e Serbisë, të cilën e kishin planifikuar Millosheviqi dhe Karaxhiqi. Gjë që u dëshmua në aktgjykimet në Hagë, të cilat askush nuk i përmend më.
Gëzuar ditëlindjen serbe…
Mirëpo, Kroacia mbyll sytë për të gjitha këto, ndërkohë që problemi më i madh në BeH është politika e Sarajevës, pra SDA, e cila është e pranuar edhe nga një pjesë e madhe e komunitetit ndërkombëtar, të cilët aktualisht e shohin zgjidhjen e të gjitha problemeve në BeH në formimin e një qeverie të dominuar nga SNSD dhe HDZ, pra Dodik dhe Çoviq, por pa SDA, d.m.th. Izetbegoviq, që me shpalljen e ndryshimeve paraqitet si një fitore e madhe. Në të njëjtën mënyrë paraqitet edhe disfata e Gjukanoviqit në Mal të Zi. Ironia është se politikat perëndimore nuk alarmohen nga forcat pro-ruse që marrin kontrollin e Ballkanit Perëndimor, i cili po bëhet gjithnjë e më shumë një fuçi baruti.
Për të treguar forcën e tij, Milorad Dodik caktoi një miting në Banja Luka, ku e bëri të qartë se kushdo që nuk do të vinte do të konsiderohej tradhtar i Republikës Srpska. Këshilltari i tij Dragan Kaliniq, duke shpjeguar se kjo është një betejë për shtetin e Republikës Srpska “i cili është garancia e vetme e lirisë, demokracisë dhe barazisë për popullin serb në BeH, i cili është shpërbërë për një kohë të gjatë”, tha, siç tha ai. vetë tha, “me fjalorin e oborrit”, si për Sarajevën ashtu edhe për komunitetin ndërkombëtar: “Sikter!”
I veçuar si lajmi më i rëndësishëm në portalin e djeshëm Sputnik, i cili është i ndaluar në të gjithë Evropën, por që transmeton pa pengesa nga Serbia në gjuhën serbe dhe mbulon të gjithë Ballkanin, është informacioni se DPS-ja e Milo Gjukanoviqit ka humbur pushtetin në Podgoricë në lokal. zgjedhjet, dhe se DPS-ja nuk do të jetë më në pushtet “jo vetëm në kryeqytet, por edhe në komunat e tjera të vendit”, që “u festua sonte në Mal të Zi me fishekzjarre, trengjyrësh dhe këngën “Veseli se srpski rode””. .
Sipas Sputnik, qytetarët u mblodhën para Shtëpisë Serbe në Podgoricë, të cilën malazezët e quajnë ruse dhe të cilën e lidhin me aktivitete pro-ruse në Mal të Zi. Fituesit dërguan mesazhe se Podgorica më në fund u çlirua dhe se kushtet tashmë ishin plotësuar, pasi Andrija Madić, një nga politikanët më të egër pro-rusë (mysafir i mirëpritur i Milorad Dodik në Banja Luka), “për pajtimin e Malit të Zi ortodoks”. .
Dhe është paralajmëruar përbërja e re e Qeverisë së Serbisë, edhe më radikale se ajo e mëparshme, me lojtarë seriozë pro-rus si Ivica Daçiq, i cili do të ulet në karrigen e ministrit të Punëve të Jashtme të Serbisë. Ministri më radikal që me deklaratat e tij nxit luftë, fyen të gjithë të tjerët në rajon, përhap urrejtje me deklaratat e tij fashiste… është shpërblyer dhe do të jetë drejtori i ri i Agjencisë për Siguri dhe Informacion të Serbisë, d.m.th. shërbimi i inteligjencës, i cili në Serbi është pozicioni pranë presidentit për nga rëndësia, kështu që ky është mesazhi më i qartë se Aleksandar Vulin gjatë gjithë kohës ka zbatuar politikën e Vuçiqit dhe ka thënë atë që Vuçiq nuk e ka bërë, ndërsa i mashtron politikanët perëndimorë me histori se si dëshiron Serbia. bashkohet me Evropën duke forcuar njëkohësisht lidhjet e Serbisë me Rusinë dhe Kinën.
Të gjitha “ndryshimet” në Ballkan
Pas zgjedhjeve në Serbi, Vuçiq ka kontroll të plotë. Pas zgjedhjeve në Bosnje dhe Hercegovinë, Dodik mbetet sovran me mbështetjen e partnerit të tij të koalicionit Çoviç, ndërsa blloku boshnjako-boshnjak po shkatërrohet dhe dobësohet nga konfliktet dhe përçarjet e brendshme. Pas zgjedhjeve në Mal të Zi, DPS-ja e Milo Gjukanoviqit u mund.
Sado llafazanë të jenë politikanët që “çlirojnë” Podgoricën, Sarajevën… dhe shpallin ndryshime dhe integrime evropiane, vështirë se do ta realizojnë atë që kanë premtuar. Aktualisht, fituesi i vetëm në rajon është “bota serbe”, e cila është forcuar edhe në Mal të Zi dhe në Bosnje-Hercegovinë, dhe Rusia gjithmonë paguan shumë për shërbimet e saj. Politika naive e Kroacisë, e cila filloi të ulet në dy stola në Ballkan për shkak të favoreve për Dragan Çoviqin: zbatimi i politikës evropiane dhe mbështetja e Milorad Dodik, mund t’i kushtojë shtrenjtë. Rusia është përtej Dodikut në kufirin kroat.
Për të gjitha ato që reagon në Ukrainë, Perëndimi mbyll sytë në Ballkan, duke përsëritur gabimet e fillimit të viteve 1990 nga të cilat padyshim nuk mësuan asgjë. Grupet demokratike, të thyera në rajon, nuk do të mund të bëjnë asgjë pa një përfshirje dhe mbështetje më të fortë nga perëndimi, dhe sigurisht jo me mbështetjen perëndimore të mediave dhe organizatave të caktuara joqeveritare, të cilat janë ndër më meritorët për “ndryshime”. ” si në Mal të Zi ashtu edhe në Bosnjë e Hercegovinë. Nga Dodik dhe Mandiq kemi dëgjuar tashmë se cilat do të jenë ndryshimet në BeH dhe Mal të Zi dhe askush nuk i beson më historisë së Çoviqit për integrimin evropian, sepse këto janë mesazhet e tij vetëm për Brukselin që të ketë mbështetjen e tyre.
Apo rendi i ri botëror ka filluar tashmë në Ballkanin Perëndimor: dominimi dhe kontrolli i Perëndimit përfundon me kufijtë e Bashkimit Evropian, d.m.th. të Kroacisë?Pjesa tjetër shkon nën kontrollin e Rusisë, përveç, ndoshta, Kosovës, ku ka një bazë të madhe amerikane? Pas të gjitha ngjarjeve, këto teza kanë shumë kuptim, përderisa në Federatë formohet një qeveri e re, e cila do të përbëhet nga HDZ dhe parti të panumërta të vogla politike (të cilat do të jenë më të lehta për t’u kontrolluar dhe për t’u mburrur me mbështetjen perëndimore). nëse vetëm SDA do të hidhet nga pushteti dhe të gjitha problemet do të zhduken. Por problemet e kujt? /Kosovatimes/
