Të afërmit e më shumë se 400 ushtarakëve rusë të zhdukur në Ukrainë iu drejtuan Ministrisë së Mbrojtjes, Administratës Presidenciale dhe Komitetit Hetues duke kërkuar që të dashurit e tyre të gjenden dhe të kthehen në shtëpi. Ata gjithashtu i dërguan letra Presidentit rus Vladimir Putin dhe Ministrit të Mbrojtjes Sergei Shoigu, duke kërkuar një takim. Të afërmit e ushtrisë i thanë Sever.Realiya se si ata kanë kërkuar përgjigje nga departamente të ndryshme prej muajsh dhe pse nuk ka kërkesa për tërheqjen e trupave nga Ukraina në apelin e tyre.
Alina Permyakovame origjinë nga Udmurtia, por kohët e fundit ajo dhe burri i saj jetonin në Pskov, ku Mikhail shërbeu me kontratë në divizionin ajror. Alina erdhi nga Pskov në Moskë për të marrë personalisht, së bashku me nënat dhe gratë e tjera, një letër në pritjen e administratës presidenciale, duke kërkuar gjetjen dhe kthimin në shtëpi nga zona e konfliktit ushtarak në Ukrainë, personelin ushtarak të zhdukur, të vdekur dhe të kapur. Hera e fundit që Mikhail ra në kontakt ishte në ditëlindjen e tij, 4 Mars. Që atëherë, Alina nuk di asgjë për të.
– Ata po niseshin për stërvitje në Bjellorusi. Na thanë se këto ishin ushtrime. Ai u largua më 31 janar. Deri më 22 shkurt ai ishte në kontakt çdo ditë. Më 22 shkurt, ai shkroi se ata po hynin në territorin e Ukrainës. Më pas ka kontaktuar vetëm më 3 mars, më 4 mars i ka telefonuar mamasë në mëngjes, – tregon Alina.
Kjo ishte thirrja e fundit e Mikhailit me të afërmit e tij, që prej atëherë nuk ka pasur asnjë kontakt me të. Me sa duket, BMP, në të cilën ai ishte me ushtarakë të tjerë, u qëllua në rajonin e Kievit midis Bucha dhe Irpen.
– Më 15 mars, në mëngjes, thirra njësinë dhe më thanë: “Nëse nuk kanë ardhur në shtëpinë tuaj dhe nuk ju njoftojnë, atëherë gjithçka është në rregull”. Po atë ditë, pas drekës, nëna e Mishës telefonoi dhe tha se kishte ardhur një njoftim, një varrim, – tregon Alina. – Ne shkuam menjëherë në Udmurtia. Trupi u soll më 20 mars. Fillimisht na u refuzua identifikimi, supozohet se trupi ishte djegur keq dhe nuk kishte asgjë për të identifikuar atje. Kemi këmbëngulur për identifikimin dhe menjëherë thamë se nuk ishte ai. Kaluam ADN-në dhe më 1 prill doli konkluzioni se nuk ishte ai. Ne biseduam me kolegët dhe na thanë se snajperi i tyre Stas Kochetkov ishte zhdukur. Ata kontrolluan ADN-në dhe rezultoi se ishte ai. ( Guvernatori i rajonit Pskov Mikhail Vedernikov më 18 prill njoftoi vdekjen e një ushtaraku Stanislav Kochetkov, si dhe vdekjen e Alexander Shleiner dhe Artem Sklyar. – SR.). Njësitë siguruan se ishte 100 për qind Misha, se kufoma ishte marrë nga vendi i Mishës. Në fund, ata i gjetën të gjithë përveç Mishës. Timofey Bobov ishte një i burgosur nga ekuipazhi i tyre . Tashmë është shkëmbyer. E kontaktova dhe ai tha që, me shumë mundësi, nuk kishte mbetur asgjë nga burri i saj,
Në përpjekje për të gjetur burrin, Alina iu drejtua njësisë ushtarake dhe prokurorisë ushtarake. Departamentet dërgojnë përgjigje të ndryshme: disa shkruajnë se ai ishte zhdukur, të tjerët – se ai vdiq.
– Zyrtarisht erdhi përgjigja se kishte një urdhër që i mungonte që në 4 mars. Më kanë dërguar një varrim dhe aty thuhet se ka vdekur më 6 mars. Përgjigja zyrtare nga Ministria e Mbrojtjes ka ardhur se ka vdekur më 28 shkurt, më ka telefonuar mua dhe nënën time në mars. Datat janë të ndryshme kudo, gjithçka është e ngatërruar kudo. I gjetën të gjithë përveç tij, si asnjë mbetje, asgjë. Një pjesë e tij është joaktive. Ata thjesht duan që ai të shpallet i vdekur. Siç më thanë në një takim personal se gjoja nuk i kishte mbetur asgjë, pranoje dhe kaq, – thotë gruaja e ushtarakut.
Alina nënshkroi një letër drejtuar Vladimir Putinit drejtuar Ministrisë së Mbrojtjes, Prokurorisë së Përgjithshme dhe Komitetit Hetimor. Në apel, familjarët e ushtarakëve kërkojnë “lirimin e të afërmve nga robëria, gjetjen e të zhdukurve dhe kthimin e të vdekurve”.
– Më herët kam bërë kërkesë në prokurorinë ushtarake, në Ministrinë e Mbrojtjes. Por kudo ka përgjigje: “Puna është duke u zhvilluar”. U kontaktua gjithashtu me Kryqin e Kuq – dhe gjithashtu pa dobi. Në Rostov është dorëzuar ADN-ja e prindërve, por nuk ka ndeshje. Nuk mund të rrimë kot. Uluni i qetë dhe prisni diçka? Asgjë nuk lëviz. Nuk kam më asgjë për të frikësuar. Gjithçka që mund të ndodhte tashmë ka ndodhur”, thotë Alina.
Së bashku me Alinën, 13 persona të tjerë erdhën për t’i paraqitur një apel Putinit, si dhe Ministrisë së Mbrojtjes, Komitetit Hetimor dhe prokurorisë – nënat dhe gratë e ushtrisë ruse, të cilët po përpiqen të kthejnë të dashurit e tyre nga Ukraina.
Natalya , nëna e ushtarakut të zhdukur 20-vjeçar Kirill Osintsev, gjithashtu erdhi në Moskë për të paraqitur një apel duke kërkuar që djali i saj të kthehej në shtëpi. Kirill u thirr në ushtri në maj 2021, në nëntor të të njëjtit vit ai nënshkroi një kontratë në Aleysk (Territori Altai).
Në janar 2022, ata shkuan në Yeysk, si të thuash, për stërvitje ushtarake. Nga Yeysk ata u dërguan në Bryansk, gjithashtu për ushtrime. Më 23 shkurt më mori në telefon djali dhe më tha: “Mami po ikim për në luftë”. Mbajtëm kontakte deri më 4 maj. Më 12 maj, kolegu i Kirillit më tha se ai kishte vdekur me plagë të papajtueshme me jetën. Në qershor më thirrën në njësi për arsye të tjera: gjoja ishte plagosur, e ngarkuan në një mjet luftarak të këmbësorisë. BMP u fundos në vendkalimin Verior Donets së bashku me djalin tim. Deri më sot, asgjë nuk dihet. Mungon statusi. I drejtova Ministrisë së Mbrojtjes dhe Presidentit Putin, Kryqit të Kuq dhe Kryqit të Kuq ndërkombëtar, zyrës së regjistrimit dhe regjistrimit ushtarak, komitetit të “Nënave të Ushtarëve”. Njësia ushtarake nuk u përgjigjet fare thirrjeve. Nuk ka fare dokumente.
Që nga fillimi i armiqësive, Ministria ruse e Mbrojtjes ka raportuar tre herë për numrin e ushtarakëve të vrarë rusë. Në shtator, Sergei Shoigu tha se 5,937 ushtarakë rusë kishin vdekur që nga 24 shkurt. Shoigu nuk tha nëse ky numër përfshin vullnetarë, kompani private ushtarake, punonjës të Gardës Kombëtare. Nuk dihet gjithashtu se sa të burgosur vdiqën nga kolonitë ruse, të cilët rekrutohen në kompani private ushtarake dhe dërgohen në Ukrainë ( rastet e vdekjes së të burgosurve u konfirmuan vazhdimisht nga të afërmit e tyre, përfshirë në bisedat me korrespondentët e Sever.Realii. Lexoni historitë e tyre këtu dhe këtu – SR. ), dhe u mobilizua pas 21 shtatorit. Ministria e Mbrojtjes nuk publikon të dhëna për numrin e ushtarëve rusë të zhdukur, të plagosur dhe të kapur. Botimet e ” Mediazona”“Së bashku me Shërbimin Ruse të BBC-së, bazuar në të dhënat e hapura, ata konstatuan vdekjen e 9504 personelit ushtarak, duke përfshirë 363 të mobilizuar ( të dhënat që nga 2 dhjetori 2022 ). Autoritetet ukrainase pretendojnë se më shumë se 90 mijë vdiqën në vend për shkak të luftes se ushtrise ruse. ( të dhënat e 9 dhjetorit ).
