Mos llogarisni në fëmijët serbë për “botën serbe”

Epo, as ju sot.

Nëse Vuçiqi dhe ata rreth tij mendojnë se NATO-ja nuk do të reagojë ndaj sulmit serb, nëse vendosin për opsionin e konfliktit të hapur, pra të luftës, mos llogarisni tek fëmijët serbë në “botën tuaj serbe”.

Fëmijët dhe të rinjtë serbë nuk do të vdesin më kot si në Frontin e Sremit dhe në Koshare. Nuk do t’i vrisni gjatë shërbimit të rregullt ushtarak në Topçider dhe në kazerma nëpër Serbi, kafene në Kosovë.

Pa një ditë stërvitje u bënë proletarë, luftëtarë të Brigadës së Parë Proletare. Dhe kuptohet .. vdiqen.

Atëherë, ata ndanë, siç bën sot Vuçiq, çmimet “Merita për Popullin”.

Shumë prej tyre u ngarkuan me çmontimin e minave të pashpërthyera pa marrë asnjë trajnim për ta bërë këtë.

Thanë “Lulja e rinisë serbe”.

Kështu ka qenë, por nuk do të jetë më kështu.

Aq i dhemb  Vuçiqit për Serbinë dhe popullin e saj. Është e rëndësishme të qëndroni në pushtet dhe të merrni një mandat tjetër për të grabitur.

Ju gënjeni, gënjeni, përmbysni, provokoni, bëni mut te madh, helmoni njerëzit dhe shkatërroni sistematikisht.

Përpara, si kryekomandant, në krye të kolonës do të duhej të ishte Vuçiqi. A do të jetë në një kalë, një tank, një tren kishë në një helikopter, një limuzinë? A do ta mbajë populli në krahë dhe do ta lëshojë apo do të shkojë në këmbë, ky është problemi i tij?

Me të duhet të jenë kumbarët e tij të panumërt, miqtë e biznesit, manjatët dhe miku i tij i madh Dodik, me gjithë ansamblin e tij kriminal.

Në anën e djathtë, si dora e djathtë dhe pjesa e djathtë e trurit, Vulin duhet të marshojë, me një diplomë të shkollës dyjavore të mbrëmjes – Si të kalosh stërvitjen ushtarake për dy javë dhe të bëhesh Ministër i Ushtrisë Serbe?

Vulin leshon mendimet e tij : Prishtina e di shumë mirë që unë mund të vij në zonën e KiM kur të dua, në çdo qytet, në çdo vend që dua dhe sigurisht, pa asnjë pyetje. Mund të hyj në Prishtinë dhe të largohem kur të dua.

Në vijën e parë të betejës duhet të jenë Gashiqi dhe Daçiqi me shokët e tyre.

Batalioni i grave do të drejtohet nga Brnabic.

Horgovanka me me flokë të palidhur mund të jetë një vajzë kosovare.

Të gjithë anëtarët e SNS, në mbarë Serbinë dhe aleatët e saj.

Deri te Vuçiq, me mikrofon në dorë, do të bëjë transmetim të drejtpërdrejtë dhe rrjedhën e betejës, dr ejtori i pergjithshem i RTS  Bujosheviq.

Të gjithë drejtorët e Ndërmarrjeve Publike duhet të jenë në rreshtat e parë.

Kompletoni listën serbe nga Kosova.

Ambasadorët të kthehen urgjentisht dhe të mbrojnë popullin e tyre.

Kolona e parë, goditese do të përbëhet nga analistë ushtarakë të mpirë, ekonomist gënjeshtarë të SNS-sëdhe të ftuar të tjerë të përhershëm të medias shtetërore, pronarët dhe redaktorët e të cilëve duhet të jenë ndër të parët, sepse ata dhe Vuçiç ndajnë përgjegjësinë për të gjithë shkatërrimin e shpirtrave njerëzorë. tragjedi familjare dhe individuale. Shkatërrimi i popullit serb.

KPS (Kisha ortodokse serbe)  duhet t’i japë një bekim asaj tufe të çuditshme, të çoroditur, monstruoze, të cilët me sakrificën e tyre do të bënin punën më të dobishme dhe më të vlefshme për vendin dhe popullin e tyre.
Kur të luhet dhe këndohet himni “Më shpëto o Zot i kësaj lloj drejtësie” dhe kur i pari prej tyre të shkelë këmbën në tokë jashtë Serbisë, do të ketë një heshtje të shkurtër, do të dëgjohet një zë i çuditshëm, një fishkëllimë. era dhe të gjithë do të fshihen sikur të mos kishin ekzistuar kurrë.

Ashtu si kufoma e Sinisha Mediqit, njërit prej 16 dëshmorëve të RTS-së që u pushkatuan. As rrobat që kishte veshur atë ditë nuk iu gjetën as një copë mish apo kockë. Ata u kthyen në grimca, si pjesë të ndërtesës së televizionit.

Vuçiq ishte ministër i Informacionit në atë kohë.

NATO do të bëjë punën e saj dhe i lutemi Zotit që t’i përmbahet asaj dhe të mos fillojnë më bombardimet e Beogradit dhe Serbisë.

Do t’i kujtojmë shumë shkurt, sepse çdo e keqe harrohet shpejt.

Largimi juaj masiv dhe i plotë do t’ju sjellë paqen e shumëpritur në vend dhe mes njerëzve. Liria dhe fillimi i miqësisë me vendet përreth.

Populli serb i Kosovës, mos dëgjoni dhe mos zbatoni asnjë urdhër më tradhtar nga Beogradi.

Serbët në Kosovë mund të mbijetojnë vetëm nëse bashkë me shqiptarët u mësojnë fëmijëve të tyre se fqinji është më i rëndësishëm se të afërmit dhe miqtë e rremë dhe se ai ju mbron nga hajdutët, ndihmon nëse dikush sëmuret gjatë natës, feston ditëlindje dhe fetarë. pushime pushime së bashku, duke sjellë mobilje të reja, duke marrë kafe dhe sheqer, duke lënë çelësat e apartamenteve kur shkoni me pushime, duke parë fëmijët të rriten dhe të bëhen njerëz, me emra dhe gjuhë të ndryshme, por ata janë njerëz, njerëz të vërtetë të ndershëm, një specie që është po vdes sot.

E sheh se si lind dashuria dhe si mësohet shpejt shqipja dhe serbishtja, që dikush të thotë, të dua… Të dua.

Dhe le të vijnë në Kosovë ata serbë që nuk kanë bërë krime dhe t’i urojnë fqinjëve të tyre të parë jetë të lumtur të pavarur dhe liri në Republikën e Kosovës.

I urojmë të bëhen anëtarë të plotë të OKB-së, BE-së, paktit të NATO-s, UNESCO-s, Interpolit dhe të gjitha organizatave tjera të cilave i përket Republika e Kosovës.

Që serbët dhe shqiptarët të fillojnë të jetojnë një jetë të qetë dhe të sigurt së bashku.

Pas gjithë vuajtjeve që kanë kaluar në historinë e tyre, si asnjë popull tjetër në botë, gratë dhe burrat shqiptarë në Kosovë presin fillimin e jetës që paraardhësit e tyre kanë ëndërruar dhe fillimin për ata që do të vijnë dhe nuk do të vijnë kurrë. të trajtohet sërish si popull.raca më të ulëta.

Nuk ka dallime mes nesh, nëse shfaqen, do të jetë në dëmin tonë.

Kujdestarë të rremë të shpirtit, frikë për shenjtëroret tona. Vendet e shenjta që shqiptarët me siguri do t’i mbrojnë shumë më mirë se disa serbë.

Duhet përsëritur njëqind herë se në Metohi dhe në Drenicë të Kosovës rojet ishin shqiptarë të besimit islam. Manastiret, Visoki Deçani, Patriarkana e Pejës dhe Deviçi ishin nën mbrojtjen e fiseve shqiptare. Shumë shqiptarë vdiqën duke ruajtur faltoret serbe. Ata vdiqën, por vranë edhe vëllezërit e tyre që donin të digjnin dhe shkatërronin manastiret dhe kishat serbe. Ata vranë vëllezërit e tyre për të shpëtuar diçka që u përkiste të tjerëve. Ata hodhën zemërim.

Serbia mund të mësojë shumë për këtë.

Si fëmijë shkova në manastirin e Graçanicës me nënën dhe babin. Në një mur në brendësi të manastirit, pranë afreskeve më të çmuara, ishin nënshkrimet e të gjithë futbollistëve të Cërvena Zvezdës.

Kriminelët po vjedhin kafka nga monumenti Čele kula dhe i shesin ato në tregjet e pleshtave në të gjithë Evropën.

Kështu i mbron Serbia vendet e shenjta

Çfarë do të ndodhë tjetër, gjithçka varet nga këta koka të çmendur serbë.

Aleksandar Vuçiq, ndalo këtë sa të mundesh.

Fjalitë si: “Askush nuk mund të kontestojë se Serbia është e domosdoshme dhe i vetmi faktor që mund të negociojë në emër të popullit serb në Kosovë”, nuk duhet të shqiptohen kurrë. Ata e fyejnë thellë popullin tonë në Kosovë.

Atyre duhet t’u jepet liri dhe pavarësi e plotë në marrjen e vendimeve. Bëhet fjalë për lëkurën e tyre dhe jetën e të dashurve të tyre.

Do të na duhen disa serbë të tjerë, të rinj, të cilët i respektojnë të tjerët si të tyret. Tolerant, i arsimuar, pa paragjykime dhe urrejtje. Ata do të jenë bartësit e rinj të komunitetit serb në Kosovë. Fëmijët do të lindin. serb dhe shqiptar. Aty ku dashuria fiton, do të ketë fëmijë nga martesat e përziera.

Serbët nga Kosova duhet ta kuptojnë dhe ta pranojnë të vërtetën, nëse nuk e kanë kuptuar tashmë, se vendi i tyre do të jetë shteti i Kosovës. Ata do të kenë një flamur tjetër, një himn tjetër dhe duhet t’i trajtojnë me respekt simbolet e Kosovës, ashtu siç kërkojmë nga qytetarët serbë të nacionaliteteve të tjera.

Mos dëgjoni askënd dhe vendosni vetë nëse do t’i bashkoheni ushtrisë dhe policisë së Kosovës. Nëse vendosni të bëheni pjesë e forcave policore dhe ushtarake të Kosovës, do të fitoni para të mira dhe do të keni një jetë më cilësore me familjet tuaja dhe do të kontribuoni në afrimin dhe sigurinë më të madhe të popullit serb dhe shqiptar.

Kthimi në Policinë dhe Ushtrinë e Kosovës. Kështu do të jetë më e lehtë për njerëzit tanë.

Sa nga njerëzit tanë janë të punësuar në forcat policore dhe ushtritë në mbarë botën. Ata u shërbejnë vendeve ku kanë shkuar shumë kohë më parë ose pothuajse.

Ata kanë pasaporta të tjera. Ata qëndrojnë nën flamur dhe këndojnë disa himne të tjera. Ata nuk janë tradhtarë të popullit dhe vendit të tyre. Ata shkuan atje ku dielli është po aq i ngrohtë sa në Serbi dhe ku nuk ka kafshatë buke greke, sepse ka shumë vëllezër tanë dhe më shumë bukë dhe paga më të larta dhe siguri jete.

Pasojat e mosnjohjes së Kosovës për Serbinë janë të pallogaritshme. Negociatat për harmonizimin e kapitujve për hyrjen tonë në Bashkimin Evropian u ndërprenë dhe kështu humbën shumë vite, pa llogaritur këtë kohë të çmuar që po kalon sot.

Ata mund t’i kthejnë sanksionet, më keq se dikur. Të anulohet mundësia e udhëtimit në vendet e zonës Shengen. Në Serbi nuk do të hyjnë më investime. Negociatat me kompanitë e mëdha botërore do të dështojnë. Ata mund të na bëjnë gjithçka. Njerëzit do të humbasin punën e tyre. Ekspertë të rinj, të zgjuar nga të gjitha fushat po largohen.

Serbia po bëhet një pemë e vjetër, e prerë.

Nuk ka jetë për serbët, as në Serbi e as në Kosovë, nëse nuk e njohim.

Do të jetë momenti për të ulur marrëdhëniet tona me Rusinë në nivelin që kemi me të gjitha vendet e tjera dhe për të vendosur sanksione ndaj saj, çfarëdo qofshin ato.

Ai lufton për tokën, por një tokë pa njerëz nuk do të thotë asgjë. Shkretëtirë dhe pyll tropikal. Kemi humbur tokën, le të shpëtojmë njerëzit. Le t’u japim atyre pak pushim nga përpjekjet tona të mëdha për t’i ndihmuar ata.

Populli serb është i njohur për përshtatjen e shpejtë ndaj situatave të reja, veçanërisht nëse do të jetojë shumë më mirë në to.

Patriarku Irinej tha se është nder dhe detyrë të ruhet toka serbe.

“Është e nderuar të durojmë vuajtjet, madje edhe vdekjen, për këto gjëra të shenjta, sepse ne e dimë se kur japim jetën tonë për atë që është e shenjtë, ajo që është e madhe dhe e vlefshme para Zotit, nuk është një jetë e humbur, por Zoti do ta shpërblejë”, theksoi patriarku serb.

Kisha Ortodokse Serbe, e kryesuar nga Patriarku Porfiri dhe Sinodi, duhet të jetë në krye të atyre që do të japin jetën për shenjtëroret tona dhe në ato momente të fundit të kenë parasysh se nuk është një jetë e humbur, por se Zoti do t’i shpërblejë…

Unë sinqerisht shpresoj se serbët nga Kosova do ta shpërfillin këtë thirrje të çmendur dhe do të qëndrojnë me familjet e tyre, me fëmijët e tyre, në shtëpitë e tyre dhe në pronat e tyre. Është jeta dhe vlen më shumë se të gjithë gurët me të cilët janë ndërtuar manastiret.

Ju, populli serb në Kosovë, që jeni rritur shumë kohë më parë, ushqeheni me qumështin e nënës dhe që duhet të vazhdoni vetëm. Ai do të jetë shumë më mirë.

Me hyrjen në BE, të dyve, kufiri do të zhduket dhe ne do të kalojmë nga një vend në tjetrin pa e ditur nëse jemi në Serbi apo në Kosovë.

Si mund ta duam fqinjin tonë kur e urrejmë veten?

Ka gjithmonë kohë për të vdekur, por ka kaq pak kohë për të jetuar.

Shkruan per Danas Çedomir Petroviq- autori është një artist dramatik