Filozofi slloven Slavoj Žižek zbuloi për N1 se e kupton politikën zyrtare të Serbisë në lidhje me luftën në Ukrainë, por se ka frikë se kjo nuk do të shpërblehet në planin afatgjatë.
“Mendoj se është pragmatizëm i kuptueshëm, le të jemi diku në mes, le të luajmë nga të dyja palët dhe disi do të përfitojmë. Kam frikë se nuk do të shpërblehet në planin afatgjatë, se do të vijë momenti i së vërtetës. Kjo më shqetëson shumë për Serbinë”, tha Žižek.
Ai tha se kishte frikë se Serbia si shtet do të përfshihej në “projektin e luftës ruse kundër dekadencës perëndimore, të ashtuquajturin “denazifikim”.“Nëse kjo logjikë, e cila tani është logjika zyrtare ruse, transferohet në Ballkan, potencialisht, ne jemi përsëri në luftë,” tha Zhižek.
Ai theksoi se nuk duhet të tërhiqemi në “historinë” se konflikti në Ukrainë është një konflikt midis Euroazisë dhe Evropës Perëndimore.
I pyetur nëse armët do t’i japin fund luftës në Ukrainë, ai përgjigjet se nuk do ta bëjnë, por se aktualisht nuk sheh një mundësi të qartë për një zgjidhje paqësore.
Žižek vlerësoi se, pavarësisht të gjitha bisedave për solidaritet me Ukrainën, një vit më parë “dëshira e heshtur” e shumicës në Evropën Perëndimore dhe në SHBA ishte që lufta të përfundonte brenda 14 ditëve, që ata të protestonin kundër Rusisë, por të pajtoheshin. mbi një lloj paqeje.
Fakti që Ukraina iu kundërvu Rusisë nuk ishte diçka që ne e pranuam si lajm të madh, ishte një surprizë shumë e pakëndshme edhe për ne ”, tha Zhižek.
Ai kritikoi faktin se Putini, të cilin ai pretendon se është një “fondamentalist ortodoks” ideologjik dhe konservator, ka simpatinë e disa të majtëve.
Për të djathtën dhe të majtën në botë
Žižek thekson se ai ishte i befasuar nga partia gjermane Die Linke (“E majta”), e cila ka një argument pragmatik: pse po shkojmë kundër Rusisë, nëse ajo do të kërcënojë standardin e punëtorëve tanë.
“Pra, le të dështojnë shtete të tëra atje, vetëm që të ruajmë standardin tonë ,” tha Zhižek.
Duke folur për të djathtën dhe të majtën në botë, ai thotë se e majta politikisht korrekte po saboton veten duke nxjerrë në pah tema që sprapsin aleatët e mundshëm.
E djathta mund të jetë në një krizë edhe më të madhe, sepse ne kemi një të drejtë autentike, të vjetër, konservatore që shikon me tmerr se çfarë po bëjnë njerëzit rreth ish-presidentëve të SHBA-së dhe Brazilit, Donald Trump dhe Jair Bolsonaro.
Ai beson se në njërën anë është “kapitalizmi politikisht korrekt”, dhe në anën e kundërt ka konservatorë populistë që pretendojnë se janë parimorë dhe rojtarë të “trashëgimisë së krishterë”, por në thelb ata janë “jashtëzakonisht të pahijshëm, vulgarë dhe të dhunshëm”.