Më e çuditshmja në tregimet zyrtare ekzistuese është pozicioni i gjeneralit Sergei Surovikin, i cili dyshohet se ka njohur dhe mbështetur planin e Yevgeny Prigozhin dhe “marshimin drejt Moskës”.
Në tekstin e Jutarnji list, me autor Gojko Drljaça, thuhet se prej kohësh dihet se konflikti mes Prigozhinit dhe lidershipit ushtarak, Shoigu dhe Gerasimov, është bërë i pakapërcyeshëm, gjë që u duk edhe nga postet e shumta të kreut të Grupi Wagner në rrjetet sociale.
Nuk ka asnjë përgjigje për pyetjen se si, gjatë rebelimit të Wagner, e vetmja forcë ajrore ruse tregoi ndonjë gatishmëri për t’u marrë me grupin Wagner, dhe Surovikin ishte dhe mbeti komandanti i përgjithshëm i forcave ajrore ruse. Sipas një sërë informacionesh jozyrtare, Surovikin u arrestua dhe grupi Wagner gjatë grusht shtetit të dështuar rrëzoi të paktën shtatë avionë të ushtrisë ruse, duke vrarë gjithsej 39 pilotë.
Më parë, Surovikin dyshohet se kishte marrëdhënie të tensionuara me Shoigu dhe Gerasimov, por ai gjithashtu shërbeu si ndërmjetës midis Prigozhin dhe dyshes së Moskës. Surovikin ishte aktiv si ndërmjetës gjatë Betejës së Bakhmutit, kur Prigozhin akuzoi ashpër Moskën për bllokimin e furnizimit me municion. Disa analistë besojnë se rasti Surovikin mund të shpjegohet me një përpjekje për ta kthyer atë në një kok turku: një komandant ushtarak, sjellja e të cilit shpjegon dhe justifikon reagimin katastrofik të udhëheqjes ushtarake dhe shërbimeve ruse të sigurisë ndaj rebelimit të Prigozhin. Ky shpjegim duket logjik, por duhet t’i kushtohet vëmendje se si Vladimir Putin sakrifikon në të vërtetë dy nga “kocat e turkut”, Prigozhin dhe Surovikin.
Është edhe më e pazakontë, shkruan në analizën e tij Instituti i respektuar për Studimin e Luftës (ISW), se edhe pas largimit të rënë dakord në Bjellorusi, Prigozhin u kthye fshehurazi në Rusi për negociata me zyrtarë të lartë rusë të paidentifikuar dhe Këshillin e Wagnerit. Komandantët e grupit.
ISW diskuton gjithashtu rigrupimin e supozuar të Grupit Wagner në Bjellorusi, duke cituar burime të shumta. Është interesant fakti që media opozitare ruse Meduza pretendon se vetëm 1000 njerëz shkuan në Bjellorusi me Prigozhin, por kanali opozitar bjellorus Belamova sjell informacione të ndryshme rreth krijimit të logjistikës së re dhe kampeve të stërvitjes Wagner në Bjellorusi. Çfarë lloj grushti shteti është ky në të cilin një diktator që duhet të ishte rrëzuar ose ekzekutuar lejon organizatorin e grushtit të shtetit të zhvendoset në Bjellorusi, një vend i drejtuar nga pasardhësi politik i diktatorit, ndërsa diktatori lejon organizatorin e grushtit të shtetit të rigrupohet në një vend fqinj? ISW thekson gjithashtu se rebelimi i Prigozhin shkaktoi “spastrime në shkallë të gjerë” midis stafit komandues të forcave të armatosura ruse dhe se Ministria ruse e Mbrojtjes aktualisht po i nënshtrohet një “testi stresi” për besnikërinë. Gjithashtu pretendohet se ai është komandanti i Forcave Ajrore Ruse (VDV) dhe,
Një burim tjetër rus pohon se “një atmosferë dyshimi ka mbështjellë Shtabin e Përgjithshëm dhe se degët e Gerasimov akuzohen për pavendosmëri dhe dështim”, ndërsa degët e zëvendëskomandantit të forcave të përbashkëta në Ukrainë, gjeneral Sergei Surovikin, akuzohen për bashkëpunim në rebelimi. Shkurtimisht, nëse informacioni i blogerëve ushtarakë është i saktë se Gerasimov de facto ishte privuar nga komanda e operacioneve në Ukrainë pas grushtit të shtetit, atëherë grushti i shtetit të Prigozhin fillon të marrë një kontekst tjetër, thotë Drljaça.
Pyetja kryesore që lind është nëse “grushti i shtetit” është ndoshta një nga lojërat e Putinit që në një moment shkoi shumë larg, përfundon teksti./Kosovatimes/
