Pyetjet pas përleshjes së armatosur që la pas viktima në fshatin Banjskë në veri të Kosovës janë të shumta dhe përgjigjet janë të pakta, shkruan Nova e Beogradit.
Kush organizoi një njësi paraushtarake prej 30 vetësh (edhe pse tashmë më thonë se ishin më shumë se 100 të tillë) për të hyrë në veri të Kosovës dhe për t’u përplasur me policinë e Kosovës, pse këta njerëz bllokuan urën në orën 2:30 të mëngjesit. , a bënin ndonjë transport, cili ishte qëllimi i këtij aksioni, kush i evakuoi, kush i armatosi dhe stërviti, ku u trajnuan, si ka mundësi që sigurimi serb nuk e ka idenë se diçka e tillë po përgatitet sepse ky lloj aventurizmi mund t’i kushtojë shumë Serbisë?
Shumica e këtyre pyetjeve nuk do të marrin përgjigje, të paktën jo së shpejti.
Epo, ndoshta dikush ka llogaritur se do të krijonin një incident të kontrolluar dhe pas vdekjes së policit të Kosovës, situata doli jashtë kontrollit.
Pamjet e burrave të armatosur mirë, me uniforma moderne, të maskuar në mënyrë të rrezikshme, me lëshues dore të varura mbi shpinë, në fund të kësaj tragjedie ballkanike nuk lanë përshtypjen e kryengritësve të patrembur dhe të aftë, sepse, ndoshta të paplanifikuar, u ndeshën rezistencë të fortë dhe shkatërruan mitet e kultivuara me vite në një pjesë të publikut se njerëz të tillë një ditë do të ndezin shkëndijën që do ta kthejë Kosovën, ose të paktën pjesën veriore të saj, nën kujdesin e Beogradit.
Disa burime përmendin një emër si kryetar i këtyre fatkeqve – Milan Radoiçiq , nënkryetar i Listës Serbe.
Ky është ai që u filmua diku mbi Leposaviq vitin e kaluar dhe tha ” Unë jam kthyer , dhe ju e dini se çfarë do të thotë”. Ata që nuk e dinin se çfarë do të thoshte kjo, tani e morën vesh. Radoiçiqin e lidh Prishtina me vrasjen e Oliver Ivanoviqit dhe në Serbi kompanitë e këtij politikani marrin marrëveshje fitimprurëse .
Kujtojmë vetëm 26 majin, kur forcat speciale të Kosovës hynë në ndërtesat komunale në veri të Kosovës.
Kjo është dita kur lista Srpska, një krah i zgjatur i SNS-së së Vuçiqit, komandoi lëvizjen për Beogradin sepse njerëzit duhej të silleshin në (kundër) tubimin në mbështetje të Presidentit të Serbisë në një numër sa më të madh. Kurti më pas shfrytëzoi momentin dhe dërgoi forcat speciale në veriun e shkatërruar .
Tashmë gjatë kthimit për në shtëpi, njerëz të zhgënjyer, vetëm disa prej tyre të them të drejtën, filluan të bëjnë trazira dhe të brohorisnin në autobus parulla përçmuese që nuk i drejtoheshin askujt, veç atij që duhej duartrokitur në kundërmiting. Disa ditë pas kësaj, të revoltuarit për pak sa nuk e linçuan kryetarin e Listës Serbe, Goran Rakiq .
Si do të reagojnë personat që u bindën të largohen nga institucionet e Kosovës, në radhë të parë policia, pas kësaj arsyeje të fundit që iu dha Kurtit për të intensifikuar më tej represionin?
Në fund edhe Vuçiq tregoi se mbajtja e fjalimeve nxitëse në OKB nuk e zgjidh situatën. Tashmë ai jep përshtypjen e një njeriu për të cilin ngjarjet po dalin jashtë kontrollit dhe ishte besimi i tij në aftësinë e tij për të kontrolluar situatën, për të ndikuar te serbët e Kosovës dhe për të zgjidhur çështjen e Kosovës që e vendosi atë në pozitën e “faktorit të paqe dhe stabilitet”.
Fakti që Vuçiq nuk do të ndikohet më nga partnerët e tij nga Perëndimi është më pak i dëmshëm sesa ajo që do të ndodhë në mënyrë të pashmangshme nëse kjo prirje vazhdon – dhe ata pak serbë që mbeten atje poshtë do të shkojnë drejt Serbisë qendrore.
