Edward Lucas është një gazetar britanik, analist dhe ekspert i lartë në Qendrën për Analizën e Politikave Evropiane. Deri në vitin 2018, Lucas punoi si redaktori i lartë në The Economist. Interesat e tij profesionale politiken, ekonominë dhe sigurinë në Evropën Qendrore dhe Lindore. Në një intervistë për kanalin e gjerë Current Time, e cila u regjistrua gjatë Konferencës së Rigës për Sigurinë dhe Politikën e Jashtme, ai u përgjigjet pyetjeve në lidhjet me gjasat e një lufte të përgjigjes së fundit, rrezikun e ankthit të rrezikut të rrezikut të rrezikut të rrezikut të rrezikut të rrezikut të rrezikut për sigurinë e politikës së Jashtme. anëtarët në konfrontim me Rusinë, sanksionet dhe bisedimet për nevojën e rikthimit të peshës së Britanisë së Madhe.
-Do të doja të filloja me konfliktin palestinezo-izraelit, e gjithë bota po e shikon tani. Disa fjalë kanë mendimin se, duke pasur parasysh luftën në luftë, bota në tërësi është në një luftë të re të përgjithshme. A jeni vërtetuar me këtë gjë?
Ekziston një rrezik që konflikti lokal midis Izraelit dhe Hamasit në Gazë të përshkallëzohet në një luftë më të gjerë rajonale. Vende si Irani janë të interesuara të rrisin fuqinë e tyre dhe të prishin ekuilibrin aktual të palëve. Ekziston një interes i madh për të marrë kontrollin e rajonit – nga Egjipti, Arabia Saudite, vendet e bashkimit dhe vendet e tjera. Unë mendoj se nëse ruajmë një ekuilibër, nuk do të arrijmë një luftë të tretë, por jemi vërtet afër katastrofës. Sistemet nuk mund të përballojnë problemet që kanë lindur.
– Ju flisni për ekuilibrin. Sa të suksesshme mendoni se po e bëni këtë vend perëndimore, të cilat janë të ekuilibruara?
– Ky është një dokument i madh. Lufta në fund është një fund i madh. Ashtu si lufta në Izrael. Në të dyja rastet është një dështim i parandalimit. Pala sulmuese vendosi: nëse sulmojmë, do të jetë e favorshme për ne. Ne do të përballemi me dëmin dhe do të jemi në një pozicion më të mirë për veten në planin e llogarive. Në këtë rast të Izraelit, ky është një rast i vërtetë i inteligjencës, diplomatëve, politikanëve dhe ushtrisë. Dhe kjo krijon një precedent shumë të keq. Sepse vendimmarrësit në Pekin, Phenian, Teheran, Moskë do të vendosin: mirë, nëse Hamasi ia doli mbanë, mundemi edhe ne. Kështu që unë mendoj se liderët perëndimor duhet t’i hedhin një vështrim të fortë vetvetes dhe të pranojnë: ne e dëshpëruam.
– Pra, duhet të presim që pika të reja të nxehta të reja në hartë? Ju përmendët njerëzit.
“Unë mendoj se nëse Kina donte të testojë vullnetin dhe fokusin e tij në kontekstin e Tajvanit, tani është një kohë e mirë për ta bërë këtë.” Unë nuk po i shtyj ata për një shtytje të plotë. Por nëse duan të krijojnë një precedent përsa i përket zërit të avionëve luftarakë që fluturojnë mbi Tajvan ose bllokojnë trafikun e tyre në Tajvanit, Shtetet e Bashkuara të Amerikës shumë të jenë tani. Dhe ne po shohim një rrezik të madh që ndodh ndërsa aleancat dobësohen.
Unë shoh shumë tension edhe në aksin Veri-Jug, jo vetëm Perëndim-Lindje. Vendet e Jugut globale thellësisht të zhgënjyera nga politikat janë të ruajturit Perëndim. Ata mendojnë se sistemi ekonomik nuk po funksionojnë mjaft efektivisht. Ata janë trajtuar keq gjatë pandemisë. Atyre nuk u pëlqejnë politikat në lidhje me ndryshimet klimatike dhe atmosferike globale. Ata simpatizojnë Palestinën dhe jo Izraelin. Ata nuk janë gati të mbështesinin.
Unë mendoj se në të gjithë botën Perëndim Vjetër nuk e kuptoj gjithmonë se sa të izoluar jemi në shkallë globale.
– Duke folur për Perëndimin e Vjetër, por edhe për të Riun, këto vende mbështesin në luftërat që ata bëjnë. Çfarë mundsh, nga këndvësh trimi juaj, janë të ndodhin në rast të kompletimit të tyre në një formë apo në një tjetër?
“Unë nuk mendoj se Izraeli mund të mposhtet ushtarakisht.” Ky është një shtethamor që përballet me forcat që nuk kanë armë të tilla. Megjithatë, Izraeli mund të humbasë luftën për opinionin publik ndërkombëtar. Dhe ky është një vit i madh i çështjeve të Netanya, e cila i kushton vëmendje të madhe të mbrojtjes dhe diplomacisë, por jo mjaftueshëm çështjeve të politikës dhe diplomacisë. Për shkak të kësaj, ata kanë humbur në masë të madhe simpatinë dhe besimin e tyre Jug global.
Nëse Ukraina humbet, nuk do të gjendemi në disa të reja. Sepse do të justifikojë luftën e Putinit dhe imperializmin e tij. Kjo do t’i jepte një goditje autoritetit të shkatërruese të identifikojë dhe de facto të bëjë të mundur autoritetin e saj në Evropë. Kjo do të komplikojë ngjyrat me Kinistinë për shtetin e bashkimit. Për sa kohë që ata kanë aleatë dhe një imazh të pathyeshmërisë, kjo është një pengesë serioze për qeverinë kineze. Me përfundimin e mundshëm dhe të poshtëruar ndërkombëtarisht, në lidhje me papritmas do të izolohen shumë.
– Si para luftimeve në fillim, dhe ishte fillimi i fillimit të saj, procesi i fjalës – dhe mes tire – të bësh një pushtet në Kremlin gati të bjerë dhe “ditët e Putinit janë të numëruara”. Një vit e gjysmë më vonë, mund të thuhet se Kremlini është ende mjaft i zbatueshëm. Si e shihni pozicionin aktual të ruse?
“Ne u afruam shumë pranë kolapsit politik gjatë rebelimit të dështuar të Prigozhin.” Në këtë moment, besoj se autoriteti i Putinit ishte në prag. Problemi se Ukraina nuk ka arritur ende fitore mbresëlënëse ushtarake që mund të jetë ngjarje politike në Rusi. Arsyeja që kjo fitore nuk është fakti se nuk jemi gjithmonë në transferimin e armëve të nevojshme. Unë mendoj se po t’i kishim marrë pjesët F-16, ATACMS, HIMARS, tanke dhe nevoja të tjera në fillim të luftës dhe jo 600 ditë më vonë, atëherë gjithçka do të ishte ndryshe. Por ne u gjendëm të përfshirë në një program master dyvjeçar për gjeopolitikën e çmimeve, çmimi i saj ishte gjaku ukrainas. Mendoj se kjo është e dënueshme. Kjo është një punë Rusinë dhe çështje që po afrohet për Putinin, e cila është më shumë për këtë luftë një sukses. Edhe pse një vit më parë dukej si një vdekje.
– Çfarë po e ndalon Perëndimin që të transferojë një paketë të ndihme ushtarake në pjesën e madhe?
– Mendoj problemi është një vend evropian, në një vend si Estonia, Letonia, Polonia, Polonia, por nuk kanë ata që duan që të shohin. Dhe vendet e lidhura kanë këtë, por kanë frikë të përfshihen në një konfrontim global me Rusinë. Prandaj, një vetëpërmbajtje është kështu.
Këshilli i Sigurisë Kombëtare, Këshilli i Sigurisë Kombëtare i Presidentit Amerikan Jake Vazhdo Solli në vitin 2014. Si rezultat, ne shohim progres shumë të ngadaltë. Pyetja që dua të bëj është: Nëse është e drejtë ta bësh sot, pse nuk ishte e drejtë të bësh 18 muaj më parë? Përgjigje: Kjo ishte gjëja e duhur për të bërë 18 muaj më parë. Ndërkohë, ukrainasit po paguan një çmim të tmerrshëm, lufta është zvarritur dhe rreziku që Rusia t’i shpëtojë është rritur.
– Në vitin 2014, ju u bëtë “banori elektronik” i parë i Estonisë – jeni njohur me vend baltike. Si e vlerësoni përmbajtjen e gjuhës angleze?
– Nga njëra anë, vend baltike nuk kanë qenë kurrë më të sigurta se sa janë tani. Nuk kemi qenë kaq të integruar në pjesën tjetër të Evropës. Anëtarësimi në NATO, Bashkimi Evropian, integrimi i vendit në nivele të ndryshme. Nga ana tjetër, niveli i të dhënave është gjithashtu shumë më i lartë. Kemi të bëjmë me një Rusi neoimperialiste, për të cilët ballike flasin në vitet ’90, kur askush nuk e vuri re. Tani pjesa tjetër e Evropës e sheh këtë, por është shumë vonë.
Finlanda dhe Suedia janë anëtarësuar ose janë gati të anëtarësohen në NATO, kjo shërbimn ka ende trupa ushtarake, por shumë punë përpara. Është e njëjtë të gjithë plane të reja, një im i ri i forcave. Vendet baltike kanë nevojë për shumë më tepër nëse duan të mbrohen seriozisht. Ata nuk mund të përballojnë vetë armë të tilla, dikush duhet t’i paguajë dhe t’i dorëzojë ato. Pra, në praktikën ka ende shumë punë për të bërë, edhe pse arkitektura ushtarake duket mjaft e mirë tani.
– Si lufta në luftën në ekonominë evropiane? Sa problem i madh është për vend perëndimore të anashkalojnë sanksionet dhe të bëjnë biznes me Rusinë?
– Kam frikë se këto janë një lloj sanksioni “Potemkin”. Tregtia me vende të tilla si Armenia, Kazakistani dhe Kirgistani po lulëzon. Dhe në thelb kjo është një anashkalim i sanksioneve. Ne kemi vendosur embargo për mallrat që nuk na nevojiten, ndërkohë që produktet e rafinuara të furnizojnë nga Rusia në Indi dhe nuk i blejmë prej tyre. Pra, kjo është vetëm jeta e sanksioneve të ashpra; në realitet, gjithçka nuk është kështu.
Ekonomia ruse po qëndron me mjaft sukses. Pjesërisht për shkak të anashkalimit të sanksioneve, pjesërisht për shkak të ndihmës nga Kina. Mendoj se vendet baltike kanë vuajtur nga lufta në mënyrë disproporcionale me vendet e tjera. Goditja ndaj Letonisë ishte mjaft e fortë. Kjo është kryesisht për shkak të varësisë së mëparshme financiare dhe tranzitit të Letonisë nga Rusia. Ky ishte një vendim i keq. Për shembull, Lituania ka një ekonomi shumë më të larmishme. Dhe tani gjërat po shkojnë më mirë për të. Mësimi kryesor i dy viteve të fundit është se ne mund t’i mbijetojmë një mbylljeje të gazit rus. Dhe kjo është e mirë. Shpresoj se ne gjithashtu mund të zbatojmë dhe zbatojmë sanksionet në mënyrë më të qëndrueshme.
– Dhe nja dy pyetje të tjera jo për temën e luftës. Mediat raportuan se ju mund të merrni pjesë në zgjedhjet e ardhshme parlamentare në MB. Kjo eshte e vertetë?
– Po, po kandidoj për Parlamentin Britanik, është e drejtë.
– Si i shihni marrëdhëniet e ardhshme mes Britanisë së Madhe dhe Bashkimit Evropian?
– Partia ime – Liberal Demokratët – është një forcë politike pro-evropiane. Dhe ne dëshirojmë të kthehemi sa më shpejt të jetë e mundur. Mendoj se mund ta bëjmë këtë brenda një parlamenti. Duket se në Parlamentin e ardhshëm do të jemi në pakicë, por shpresoj se mund të bëjmë presion mbi Qeverinë që të braktisë vijat e kuqe që përcaktojnë politikën aktuale. Ata thonë: jo tregut të vetëm, jo bashkimit doganor, jo një rishikimi themelor të Brexit. Mendoj se na duhen të tre pikët.
Brexit ka pasur pasoja negative për Britaninë, si në aspektin ekonomik ashtu edhe në atë diplomatik. Me një pikëpyetje të varur mbi angazhimet e SHBA-së në Evropë, Britania e Madhe tani ka karta të forta. E kam fjalën për bashkëpunim në çështjet e mbrojtjes, sigurisë dhe inteligjencës. Kjo ia vlen të punohet për sigurinë e gjithë Evropës. Dhe ky do të jetë prioriteti im nëse zgjidhem deputet në zgjedhjet e ardhshme.
– Siç ndoshta e dini, ka shumë njerëz nga vendet baltike në MB – si e shihni politikën e migracionit të vendit tuaj? Nëse supozojmë se Britania kthehet në Bashkimin Evropian, mund të presim një valë të re emigrantësh, përfshirë edhe nga Ukraina.
– Tashmë ka një numër të madh ukrainassh në MB. Ne kemi programe për pritjen e refugjatëve ukrainas. Dhe ne kemi gjithashtu shumë njerëz nga rajoni që nuk i quajmë Evropa Lindore, edhe pse nuk më pëlqen ky term. Shumë prej tyre vijnë përpara Brexit-it, rregulluan statusin e tire dhe madje u bëjnë shtetasit britanikë. Gjatë fushatës sëxit, migrimi u krijua si një fobi, megjithatë nuk ishte një problem. përgjegjësitë janë të përfshira për aksesin në shërbimet e kompanive. Ndjehet sikur nuk do të mund të shkoni te mjeku, dentisti ose të merrni mjekimin social. Disa pjesë të vendit janë mbushura me shumë për këtë. Por kjo nuk është ndjenja kundër emigrantëve, është pakënaqësi me rregullimin e dobët të imigracionit. Nëse i qasemi kësaj mënyre më racionale dhe efektive, atëherë kur njerëzit bëjnë të gjithë të lumtur të migrojnë vetëm nga rajonet që përmenden dhe vdekja e tjera.
– Diskutimi në të cilin po merrni pjesë në konferencën e Rigës dhe kushtohet përdorimit të teknologjisë së dixhitale nga regjimet autoritare. roli luan interneti, rrjetet sociale dhe IT në politikën e disa regjimeve?
– Natyrisht, regjimet autoritare, si të gjitha qeveritë në tërësi, por po flas për ato autoritare, mund të përdoren nga shoqëritë e lira për të sulmuar ato shoqëri të lira. Ne shohim shumë dezinformata, lajme të rreme dhe informacione të tjera mashtruese. Mendoj se është e rëndësishme të fokusohemi jo vetëm në këtë, por në operacionet e informacionit në tërësi. Kushtojini rrjet jo vetëm që duket në social X, ish-Twitter ose Facebook, por mendoni më sistematikisht: se si Rusia, Kina, Irani dhe vende të tjera të asaj që janë të ndryshme. Sidomos kur bëhet fjalë për inteligjencën artificiale dhe të përdorurat “deepfakes”. Do të bëjë një veprim të tillë për të bërë filigranë të kriptografisë së fortë. Kështu që të jeni të sigurt se kjo është një intervistë me Edward Lucas për kanalin e internetit Current Time dhe jo një false e krijuar nga Kremlini duke përfshirë inteligjencën artificiale.
Kjo është e vështirë për t’u bërë tani, kështu që të zhvillojmë teknologji të cilat duhet të bëjnë të kontribuojnë në ndjenjat e realitetit. Sa herë që ka një teknologji të re, duhet kohë që politika dhe rregulloret për të përshtatur atë.
Njëherë e një kohë kjo vlen për shtypin e shkruar, radion dhe televizionin. Tani kjo vlen për internetin.
Ne do arrijmë në një standard për të parë se si njerëzit ndërveprojnë me të. Megjithatë, ky hendek do të ekzistojë gjithmonë. Ndoshta pas 10-15 vjetësh do të shikojmë diskutimin tonë aktual dhe do të mendojmë se duket goxha budalla. Por kjo ende duhet të plotësohet.
Pergatiti Kosovatimes
