Shkruan: Pal ShTUFI
Siç thash në shkrimin paraprak, panairi i librit në Tiranë është festë në vete. Festë, e cila përveçse merr dhe jep porosi, ajo mundëson të kuptojmë një gjë fare të thjeshtë: Tirana ka më shumë përmbajtje se formë. Është më e mirë se e bukur!
GRUAJA NË QËNDËR
Në panair dhe jashtë tij, mbase edhe në pazar, shohim gra të emancipuara, të cilat e dominojnë panairin dhe tërë Tiranën. E dominojnë me dije, punë, elegancë e angazhim. Sjellja tyre, me burim nga një liri e natyrshme e njeriut, automatikisht të bë të mendosh për gjendjen në qendrat dhe kryeqendrat tjera shqiptare në Ballkan, siç janë: Prishtina, Gjilani, Prizreni, Shkupi, Kumanova, Tetova, Gostivari, Presheva, Ulqini etj…
Rekomandimi im është, kurdo që shkojmë në Tiranë, përveç rrokaqiejve, me apo pa histori të trishta, të shohim thellë brendinë e qytetarit të Tiranës.
Për shembull, shikojeni si të shërben një grua në panair dhe dil pastaj në pazar dhe krahasoje me atë gruan të cepi, të cilën e gjen duke shitur perime. Të gjithë e dimë, kanë dallim, por vetëm në intelekt dhe jo në kulturë.
Nuk di nëse u kuptuam? Ndoshta po. Ndoshta jo. Besoj po.
DORA E SHTETIT
Pallati Kongreseve, aty ku organizohet ky panair dijesh e kulture, ka vite që është i njëjtë – jo mirë i organizuar. Qartë shihet se aty dhembshëm mungon dora e shtetit. Mungon një investim minimal estetik. Mungon shumëçka që do ta bënte atë vend më funksional, më të pastër, me disiplinë e rend më të lartë si dhe me hapësira shtesë, si brenda, ashtu edhe jashtë objektit. Të jam më i saktë. Forma dhe hapësira e objektit janë të mjaftueshme, por mungon strukturimi si dhe shumë gjërat elementare…
NJË APEL
Libri meriton më shumë, këtë duhet ta dijë Shteti Shqiptar.
Për hir të vargut të pafund të vizitorëve, dhe pelegrinëve të librit nga e mbarë bota shqiptare, lus Kryeministrin Edi Rama të shtrijë dorën e shtetit mbi këtë objekt, i cili është bërë kult i dijes dhe kulturës. Është bërë vendtakim i kombit. Vendtakim i vetëm ku shqiptarët harrojnë kundërtitë që i tipizojnë.
