I ngjashmi te ngjashmit i gezohet. Serbët do të shtonin gjithashtu: Çdo leckë gjen një copë. Që kjo fjalë e urtë ka vend në jetë, vërtetohet edhe nga fakti se autokrati rajonal, kryeministri hungarez Viktor Orban, ishte ndër të parët që uroi Aleksandar Vuçiqin dhe Partinë Përparimtare Serbe për fitoren e tyre.
“Rezultatet e zgjedhjeve pasqyrojnë qartë vlerësimin dhe mbështetjen e lartë të popullit tuaj për politikën që ju zbatoni për zhvillimin dhe prosperitetin e Serbisë, duke treguar besimin e madh që ata kanë tek ju”, tha Aliyev në letrën e tij të urimit drejtuar Vuçiqit.
Në gishtat e njërës dorë mund t’i numërojë urimet e shtetarëve të botës, qoftë edhe nga ato shtete për të cilat për vite me radhë u betua se ishin miqtë më të mirë të Serbisë.Një masë e kujdesshme këtë herë tregoi edhe Moska zyrtare, ndaj në vend të një mesazhi urimi mbërriti vetëm deklarata e zëdhënësit të Kremlinit, Dmitry Peskov, se Rusia po monitoron dhe mirëpret me vëmendje suksesin e partisë së presidentit serb.
Hesht edhe Aleksandar Lukashenko, ish-miku i madh i progresistëve, presidenti i Bjellorusisë, i cili jo shumë kohë më parë akuzoi presidentin e Serbisë për hipokrizi politike.
Për dallim nga zgjedhjet e mëparshme, kur presidenti i Serbisë për fitoren e uroi personalisht presidenti i Kinës, Xi Jinping, këtë herë urimet erdhën nga një nivel pak më i ulët, nga Ministria e Punëve të Jashtme të Kinës.
“E urojmë Serbinë për mbajtjen e qetë të zgjedhjeve parlamentare dhe lokale. Besojmë se Serbia, nën udhëheqjen e presidentit Vuçiq dhe Qeverisë së re të Serbisë, do të vazhdojë të përparojë në ndërtimin kombëtar”, thuhet në letrën e urimit nga MSP-ja kineze.
Shumëkush ende e kujton kur, dymbëdhjetë vjet më parë, Bashkimi Evropian, në një deklaratë të përbashkët të Komisionit Evropian dhe Këshillit Evropian, tre orë para mbylljes së qendrave të votimit, uroi Tomislav Nikolić-in për fitoren e tij në zgjedhjet presidenciale në Serbi.
Nuk ka sot urime të tilla nga Europa. Dhe jo vetëm që nuk ka urime, por nuk ka reagime për zgjedhjet në Serbi.
Urimet për Vuçiqin nuk kanë mbërritur as nga Emmanuel Macron, presidenti francez, për të cilin ai pretendon se është miku i tij me të cilin ka kaluar orë e orë të tëra në biseda kuptimplote, as nga Gjermania, Ministria e Jashtme e së cilës i cilësoi zgjedhjet në Serbi si të diskutueshme. Nuk ka urime as nga Italia, kryeministri i së cilës ishte në Serbi pak para zgjedhjeve tona.
Duket se Vuçiq mund ta numërojë mbështetjen e botës në numër të vogël dhe mund të mburret vetëm me urimet e atyre vendeve ku ose nuk ka opozitë, ose liria e medias është aq e kontrolluar sa partitë opozitare vështirë se kanë mundësi ta shohin. njëri tjetrin.
