Nuk ka më para për azilkërkuesit në Gjermani

“Me futjen e kësaj karte po ulim burokracinë në komunat tona, duke parandaluar mundësinë që paratë që marrin si ndihmë shtetërore këta persona të dërgohen në vendet e tyre të origjinës dhe në këtë mënyrë po luftojmë edhe kontrabandistët”, tha Boris Rein. Kryeministri Kristian Demokrat i provincës së Hessen-it, i cili aktualisht kryeson Konferencën e Kryeministrave dhe Kryeministrave të Provincave Gjermane.

Provinca e North Rhine-Westphalia do t’ua lërë komunave të saj të vendosin nëse do të prezantojnë sistemin e ri, i cili ka qenë në diskutim prej disa kohësh. Qytetet dhe bashkitë do të duhet të përballojnë vetë kostot e prezantimit të kartave, tha një zëdhënës i kryeministrit të Rhine-Westfalisë së Veriut, kristiandemokrati Hendrik Wiest. Autoritetet federale nuk do të marrin pjesë në projektin e paraqitjes së kartave për azilkërkuesit, pra në pagesën e kostove financiare që lidhen me atë projekt.

Sa para do të jenë në dispozicion?

Të gjithë ata që aplikuan për azil mund të marrin një pjesë të ndihmës me kartë (dhe jo me para në dorë, siç paguhen aktualisht), sipas standardeve unike që do të vlejnë për të gjithë Gjermaninë.

Kartat synojnë të funksionojnë në mënyrë autonome, pasi ato nuk do të lidhen me një llogari bankare dhe do të mund të përdoren në të gjithë Gjermaninë në të gjitha industritë. Vetë provincat do të vendosin se sa para do të transferohen në kartë dhe është e mundur që kartat të kenë disa funksione shtesë. Është gjithashtu e mundur të kufizohet diapazoni i përdorimit të kartës në një zonë të caktuar ose vetëm në degë të caktuara.

Duke qenë se praktikisht çdo krahinë apo komunë do të jetë në gjendje të vendosë vetë se si dhe ku do të përdoren këto karta, vëzhguesit kanë frikë se situata mund të komplikohet përfundimisht, domethënë, shumë zgjidhje të ndryshme mund të zbatohen në praktikë.

Ministria kompetente hesht…

Helmut Dedi, drejtor i Shoqatës së Qyteteve Gjermane, thotë: “Karta e re e pagesës e destinuar për azilkërkuesit do të jetë një përmirësim vetëm nëse burokracia reduktohet aty për aty, pra nëse kostot e futjes së sistemit të ri transferohen në komunat tona”. Duhet të sigurohet që përdorimi i këtyre kartave të jetë i thjeshtë, si për përdoruesit ashtu edhe për komunitetet tona lokale, shton ai.“Karta e pagesës duhet të jetë e aplikueshme në të gjithë vendin.

Planet e North Rhine-Westphalia në lidhje me futjen e kartave për azilkërkuesit nuk janë komentuar ende nga shteti i Hessen, i cili aktualisht po koordinon bashkëpunimin e shteteve me autoritetet federale, as nga Ministria e Brendshme apo Ministria e Çështjeve Sociale, Radio Gjermane Perëndimore (WDR).

Në Saksoninë e Poshtme aktualisht po zhvillohen bisedime ndërmjet përfaqësuesve të qeverisë në Hanover dhe përfaqësuesve të komunave lidhur me modalitetet e përdorimit të kartës, konfirmuan nga selia e qeverisë së Saksonisë së Ulët. Në Saksoni, ata vendosën të kenë një qasje të ndryshme ndaj kësaj teme. Një zëdhënëse e Ministrisë së Policisë i është përgjigjur pyetjes së një gazetari se vetë bashkitë mund të vendosin nëse do të vendosin kartat e pagesës si një lloj zgjidhjeje të përkohshme dhe më pas të miratojnë një zgjidhje që do të jetë e vlefshme për të gjithë Gjermaninë.

Bavaria stërvit me ashpërsi…

Bavaria dhe Mecklenburg-Pomerania Perëndimore synojnë gjithashtu të prezantojnë karta për azilkërkuesit, por ata kanë zgjidhjet e tyre. Kryeministri bavarez Markus Zeder nga Unioni Kristian Social (CSU) shkroi në rrjetin social X të dielën:

“Karta jonë e pagesës do të prezantohet më shpejt dhe do të jetë më rigoroze.” Çfarë do të thotë kjo? Aplikantët për azil në Bavari do të vazhdojnë të marrin para të gatshme në të ardhmen, por “vetëm si një shtesë e vogël deri në 50 euro”, tha Zeder. Në të ardhmen, azilkërkuesit do të mund të blejnë vetëm në dyqanet që shesin mallra për konsum të përditshëm. Blerjet në internet, pjesëmarrja në lojëra fati apo transferimi i parave jashtë vendit duhet të parandalohen. Siç shkruan tabloidi Bild, Zeder kërkon të prezantojë “hartën e Bavarisë” brenda një muaji, si një projekt pilot në katër komuna.

Situata e komplikuar për Vista

Në North Rhine-Westphalia situata për kryeministrin Wiest, i cili, ashtu si Zeder, konsiderohet si një nga kandidatët e mundshëm të Unionit (CDU/CSU) për kancelar, nuk është e thjeshtë. Nga njëra anë, ky politikan demokrat kristian ka kërkuar vazhdimisht zgjidhje lidhur me çështjen e azilit dhe ka bërë presion edhe mbi koalicionin semaforik në Berlin. Ndër të tjera, Wist prej muajsh kërkon vendosjen e masave më të rrepta që synojnë reduktimin e “emigrimit të parregullt”. Dhe nga ana tjetër, Wist në Düsseldorf, kryeqyteti i provincës, qeveris në një koalicion me të Gjelbërit, një parti që prej kohësh kundërshton idenë e futjes së kartave për azilkërkuesit.

Kolegu i partisë së Wist, ministri provincial i punës dhe mbrojtjes sociale, Karl-Josef Laumann gjithashtu theksoi disa muaj më parë se ai është skeptik për futjen e një instrumenti të ri për azilkërkuesit. Laumann më pas tha se njerëzit që e gjejnë veten në telashe nuk vijnë në Gjermani për argëtim. Tonet skeptike vijnë edhe nga sektori shkencor.

Në një intervistë për revistën “Westpol” të Radio Televizionit të Gjermanisë Perëndimore, sociologu Ozgur Ozvatan nga Universiteti Humboldt në Berlin shprehu dyshime për pretendimin se ndihma sociale është arsyeja pse azilkërkuesit vijnë në Gjermani. Ai beson se faktorët që i shtyjnë ata të largohen nga vendet e tyre, si luftërat apo persekutimi shtetëror, janë vendimtarë. Dhe studiuesit e migracionit paralajmërojnë publikun që të mos mbivlerësojë rëndësinë e parave për vendimet e marra nga azilkërkuesit.

Pro Asylum kritikon kartat

Organizatat humanitare që ndihmojnë refugjatët janë tashmë kritike ndaj planeve për të futur kartat e pagesës. Provincat “i projektuan qartë këto karta si një instrument diskriminimi me qëllim të frenimit të refugjatëve”, pretendon organizata Pro Asylum. Përfaqësuesja e asaj organizate, Andrea Cotten, thotë se autoritetet provinciale të Nordrhein-Westfalisë, përkatësisht autoritetet komunale gjermane, tani duhet të kujdesen për një zgjidhje që nuk do të jetë diskriminuese. Në parim, autoritetet provinciale duhet të ndihmojnë komunat që të pranojnë refugjatët dhe të kujdesen për ta në mënyrën e duhur, d.m.th. në përputhje me dinjitetin njerëzor, vëren Koten:

“Sa i përket kostove të futjes së kartave, ka edhe një zgjidhje të thjeshtë për komunat. Të heqësh dorë nga kartat dhe të transferosh paratë në një llogari bankare normale. Është mënyra më e lirë, më e thjeshtë dhe pa diskriminim”.

Në Gjermani, aplikantët për azil, pra personat me leje të përkohshme qëndrimi, kanë të drejtën e një çatie mbi kokë, pra ushqim, veshje, kujdes shëndetësor dhe mallra të konsumit të përditshëm. Diku, në vend të një ndihme të tillë, ofrohet pagesa e ndihmës në të holla, d.m.th. me para në dorë, ose në formën e kuponëve. Shtesa mujore për fëmijë (nga mosha pesë deri në dhjetë) është 278 euro, ndërsa për të rriturit ose prindërit e vetëm 410 euro. Pas 18 muajve të kaluar në vend, shtesa mujore rritet në të njëjtën masë sa ndihma e rregullt sociale, raporton DW .