Destabilizimi pasiv i deritanishëm mund të zëvendësohet lehtësisht me një aktiv, veçanërisht në vakumin e pushtetit të krijuar nga zgjedhjet në SHBA, ndonëse më pak i rëndësishëm për Parlamentin Evropian. Në këtë kuptim, mbështetja e pakushtëzuar për heronjtë e mbrojtjes së Ukrainës është kusht për mbijetesën e çdo lloj stabiliteti në Evropë, veçanërisht në rajonin e Ballkanit Perëndimor.
Danilo Kalezic
Vetëm një vit pas sulmit në Kullat Binjake të Nju Jorkut, bota pa e tmerruar teksa Moska përsëriste 9/11/01 amerikane. Gjegjësisht, në tetor të vitit 2002, një grup terroristësh çeçenë mbajtën peng audiencën e teatrit të Teatrit të Moskës në Dubrovka për ditë të tëra, duke kërkuar përfundimin e Luftës së Dytë çeçene, pra të luftës së parë të Putinit.
Edhe pse pa kërkesa të qarta politike, një grup terroristësh të lidhur me ISIS-in qëlluan rastësisht mbi turmën. Numri i sulmit tragjik është ende duke u numëruar. Gjakderdhja e fundit nga ISIS në sallën e koncerteve Krokus të Moskës nënvizoi një numër dështimesh të inteligjencës ruse, duke përfshirë injorimin e paralajmërimeve të SHBA-së për mundësinë e një sulmi në të ardhmen e afërt.
Paralajmërimi amerikan u prit me thikë në Moskë. Në fund të fundit, presidenti rus Vladimir Putin e quajti paralajmërimin e komunitetit të sigurisë së SHBA-së frikë-ngjallëse. Apatia e Presidentit Putin u ka kushtuar sërish shtrenjtë qytetarëve të Rusisë: 150 të vdekur dhe më shumë se një duzinë të plagosur. Duhet pranuar se logjika e regjimeve diktatoriale nuk lejon një reagim apo interpretim të ndryshëm të realitetit, viktima të të cilit sot janë të paktën vetë qytetarët rusë.
Së fundmi, një paralajmërim i ngjashëm erdhi nga i njëjti burim amerikan. Konkretisht, Komisioni i Senatit për Çështje të Sigurisë paralajmëroi për rrezik real të konflikteve etnike në Ballkan. Ecja prej dekadash e shoqërive të Ballkanit Perëndimor, e ndihmuar nga ndërhyrjet konfuze dhe shpesh të vështira për t’u kuptuar të “partnerëve tanë perëndimorë”, kërcënon të përfundojë atje ku historikisht përfundon zakonisht – në fushën e betejës.
Pra, si lidhet terrorizmi i pamend (shtetëror!?) në Rusi me ato parashikime ogurzezë për “fuçinë ballkanike të barutit?”
Cilado qoftë sfondi i terrorizmit në Moskë, është e qartë se gjaku i viktimave të pafajshme do të përdoret përsëri si një justifikim për të forcuar ndjenjat antiperëndimore; më e rëndësishme – mobilizimi i fuqisë punëtore të munguar për operacione të reja luftarake në Ukrainë. Është pikërisht qëllimi i regjimit diktatorial të Presidentit Putin për të vazhduar mbjelljen e vdekjes në atë që në mënyrë eufemistike quhet fqinjësia e menjëhershme që në mënyrë të pashmangshme do të ketë pasojat e saj përfundimtare në gjeografinë panoniano-adriatike.
Ka kaluar një kohë e gjatë që kur Bosnja dhe Hercegovina dukej kaq e brishtë dhe e ndjeshme ndaj sëmundjes malinje të lëshuar nga “mysafiri joformal” i mirëpritur i Parlamentit malazez, Milorad Dodik. Problemi është se vendimi i fundit i Këshillit të Ministrave të BE-së, pavarësisht një impulsi pozitiv në parim, vjen me hidhërim të jashtëzakonshëm për shkak të vonesave dhe stagnimit burokratik që nuk ndjek nevojën reale politike.
Mali i Zi është në hendekun mes asaj që zyrtarisht shpjegohet – tashmë në formën e postimeve të përgjithshme – për orientimin perëndimor dhe thelbin e veprimit politik të koalicionit qeverisës, i cili po përpiqet të shkatërrojë të gjitha themelet e identitetit kombëtar malazez.
Kosova është e ekspozuar ndaj cinizmit si të administratës aktuale ashtu edhe të ish-administratës amerikane, e cila e sheh kryeministrin Albin Kurti si problem në vend të partnerit. Dhe kjo vetëm për shkak se kryeministri i Kosovës nuk e pranon lojën e kthimit të xhelatit në viktimë, të cilën presidenti serb Aleksandar Vuçiq e luan me mjeshtëri mashtruese. Së fundi, zgjedhjet e ardhshme në Maqedoninë e Veriut, ngjashëm me Kroacinë, kërcënojnë të sjellin në pushtet strukturat pro-ruse, të cilat automatikisht aktivizojnë të gjithë “të fjeturit” e tyre.
Ky konfigurim i shoqërive ballkanike i bën paralajmërimet amerikane jo vetëm realiste, por edhe të sigurta. Dhe në masën që fushata e agresionit rus kundër Ukrainës fillon të marrë vrull.
Destabilizimi pasiv i deritanishëm mund të zëvendësohet lehtësisht me një aktiv, veçanërisht në vakumin e pushtetit të krijuar nga zgjedhjet në SHBA, ndonëse më pak i rëndësishëm për Parlamentin Evropian. Në këtë kuptim, mbështetja e pakushtëzuar për heronjtë e mbrojtjes së Ukrainës është kusht për mbijetesën e çdo lloj stabiliteti në Evropë, veçanërisht në rajonin e Ballkanit Perëndimor./Portali nga Podgorica Analiza/
