Aleksandar Olenik , avokat dhe politikan, ish-përfaqësues në Kuvendin e Serbisë, ka folur për “Bosna e Lire” për zgjedhjet e ardhshme në Serbi, politikën e rrezikshme që Aleksandar Vuçiq po zbaton prej 12 vitesh, Rezolutën për gjenocidin në Srebrenicë, “përjashtimi” i Titos nga Shtëpia e Luleve dhe zbuloi se çfarë lloj politike do të mbrojë si anëtar i LSV.
Ju vazhdoni luftën për Serbinë civile, dhe kundër regjimit autoritar të Aleksandër Vuçiqit, në radhët e Lidhjes së Socialdemokratëve të Vojvodinës (LSV) – “Vojvođani”. Pse vendosët t’i bashkoheni LSV dhe cilat janë planet tuaja për të ardhmen?
– Unë iu bashkova LSV-së, d.m.th. Vojvodinasve, sepse janë të vetmit që nuk e kanë ndryshuar politikën e tyre për gati 33 vjet ekzistencë, në asnjë moment. Ka pasur gabime të ndryshme, në lokal, në taktikë, në disa koalicione, por politika nuk u ndryshua kurrë. Dhe kjo politikë mund të përcaktohet më së miri në këtë moment në pesë pozicione politike dhe ato janë si më poshtë: -Serbia e ka vendin në NATO. Jo pse, jo por…
– Serbia është një vend në Bashkimin Evropian. E njëjta gjë, pa por edhe pa kushte. Ndoshta do të ishte më mirë të shkarkoni skenarin e Malit të Zi. Ndoshta fillimisht duhet të hyjmë në NATO dhe vetëm më pas të anëtarësohemi në BE.
-Kosova është shtet i pavarur. Dhe të gjithë e shohin atë dhe të gjithë e dinë atë.
-Bosnja është një vend i pavarur, Sarajeva është kryeqyteti dhe kufiri është në Drina.
-Serbia duhet të decentralizohet, Vojvodina duhet të kthejë kompetencat e saj, të cilat i humbi në vitin 1988 me të ashtuquajturin “revolucion i kosit”. Meqë nuk mundën ta bënin “revolucionin e kosit” në Kosovë, ai u krye me tanke, kur u shkatërrua autonomia e Kosovës në kuadër të Serbisë dhe pastaj Serbia humbi Kosovën. Me fjalë të tjera, atëherë Serbia e dëboi Kosovën nga Serbia dhe ajo lëvizje shkaktoi të gjitha tmerret e ardhshme që pasuan si në Kosovë ashtu edhe në ish-RSFJ. Unë do të vazhdoj të bëj gjithçka që kam bërë tani në kuadër të Lidhjes së Socialdemokratëve të Vojvodinës dhe nuk do të devijoj nga politika ime. Jam nga Kikinda, punoj përkohësisht në Beograd. Si qytetar i Kikindës, gjëja më normale ishte të vazhdoja karrierën time politike në LSV.
Gjithashtu, një nga qëndrimet më të rëndësishme politike është se Serbia duhet të vendosë sanksione ndaj Rusisë për shkak të agresionit të saj kundër Ukrainës. Çdo ditë që kalon, dëmi që po i bëjmë vetes, ukrainasve dhe të ardhmes sonë sa vjen e shtohet. Dhe jo vetëm për të vendosur sanksione, por ne duhet të dënojmë Putinin dhe krimet e luftës të kryera dhe të kryera nga ushtria e tij.
Ne duhet t’i bashkohemi koalicionit që tashmë po punon për organizimin e një gjykate që do të gjykojë Putinin dhe të gjithë kriminelët e luftës që kryen krime lufte në agresionin kundër Ukrainës. Unë kam qenë në Ukrainë disa herë që nga fillimi i agresionit dhe kam folur dy herë me prokurorët ukrainas të cilët janë të përfshirë vetëm në përgatitjen dhe ndjekjen penale të rasteve të krimeve të luftës të ushtrisë ruse, kështu që një lloj bashkëpunimi tashmë ekziston. Për momentin në Serbi janë shpallur zgjedhjet lokale. LSV Vojvodina, gjegjësisht banorët e Vojvodinës, do të marrin pjesë në të gjitha komunat. Disa koalicione tashmë janë rënë dakord, të tjerat janë duke u negociuar. Diku do shkojmë në zgjedhje të pavarur. Në thelb, Novi Sadi, si kryeqyteti i Vojvodinës, është më i rëndësishmi. Për shkak të numrit të votave, është edhe qyteti i vetëm ku mund të fitojë opozita. Dhe nëse të gjithë jemi në një listë, një fitore e tillë mund të pritet. Duke qenë se sot shohim që janë njëqind e një lista të djathta, padyshim që nuk do të ketë një listë të vetme, ndaj do të shohim se si do të përfundojë e gjitha.
Presidenti i Serbisë, Aleksandar Vuçiq, së bashku me Presidentin e Bosnjës dhe Hercegovinës. entiteti Republika Srpska me Milorad Dodik shpall Parlamentin Gjithëserb, por vetëm pas votimit të OKB-së për Rezolutën për gjenocidin në Srebrenicë. Prej muajsh kemi dëgjuar kërcënime nga Beogradi dhe Banja Luka për shkëputjen e RS-së dhe EUFOR-it, duke shkuar në kufijtë e entitetit imagjinar në rast të një konflikti të armatosur në Bosnje dhe Hercegovinë. A janë mesazhet e Vuçiqit një vazhdimësi e aktiviteteve të tij të luftës, kur si ministër i informacionit i Millosheviçit ai përdori metoda të ngjashme për të mohuar publikun dhe për të përhapur frikën?
-Fatkeqësisht, Vuçiq nuk e ndryshoi kurrë politikën e tij. Ai ndryshoi vetëm marketingun, pra mënyrën se si do ta tregtojë, duke ardhur në pushtet me disa gënjeshtra të mëdha, njëra prej të cilave është se ka refuzuar politikën radikale të Serbisë së Madhe dhe se është pro hyrjes së Serbisë në BE-ja dhe gjithçka tjetër që shkon me të. Fatkeqësisht, një pjesë e mirë e qytetarëve e besuan dhe ai me sukses e udhëhoqi atë propagandë, pra makinerinë e gënjeshtrës dhe e përdori gjoja luftën kundër korrupsionit, sërish vetëm në letër dhe vetëm në media, në procedurën kundër Miroslav Mishkoviqit. .
Ashtu si Mišković-i tani është i lirë dhe Serbia tani po i paguan miliona dëmshpërblim Mišković-it, po ashtu tani shohim se nuk ka asnjë lidhje me anëtarësimin e Serbisë në Bashkimin Evropian nën sundimin e Vuçiqit. Ne shohim se ai sapo ripaketoi politikën e Serbisë së Madhe në politikën e botës serbe dhe se ai, si studenti më i mirë dhe i dyti në komandën e Vojislav Sheshelj dhe Slobodan Millosheviq, vazhdon të njëjtën politikë që çoi në krime lufte dhe gjenocid në Srebrenica. Fatkeqësisht, ekziston një përgjegjësi e madhe e të gjithë ne qytetarëve të Republikës së Serbisë dhe është diçka që është një njollë e madhe për të gjithë ne. Unë mendoj se brezat e rinj vështirë se do të mund të na falin që e lejuam Vuçiqin të vijë në pushtet dhe që ai ka qenë tashmë 12 vjet në pushtet. Gjëja më e keqe është se nëse e lejojmë, ai do të vazhdojë të zbatojë të njëjtën politikë. Dhe kjo politikë është thellësisht nacionaliste.
Dhe çdo politikë nacionaliste, nëse çohet deri në fund, ka në origjinën e saj përfundimtare luftën, krimet e luftës dhe gjenocidin. Shpresoj që Evropa dhe Shtetet e Bashkuara të Amerikës ta kenë kuptuar më në fund këtë. Edhe pse me turp, por shoh disa lëvizje që shkojnë në atë drejtim. Frika, përveç gënjeshtrës dhe propagandës, është një nga metodat dhe mënyrat bazë të qeverisjes së radikalëve dhe të Vuçiqit. Një pjesë e madhe e qytetarëve të Serbisë në një mënyrë apo tjetër janë në frikë, dhe kjo është diçka që i takon opozitës, thjesht të merret me këtë frikë dhe t’i lejojë njerëzit të shprehin qartë mendimin e tyre. Jo vetëm në zgjedhje, por edhe në rrugë, në vendin e punës, në kafene, në familje. Sepse metodat e përdorura nga Vuçiqi janë krejt të paimagjinueshme.
Vuçiq po përpiqet të lobojë për të parandaluar miratimin e rezolutës për gjenocidin në Srebrenicë, ai nuk njeh gjykimet e Gjykatës së Hagës dhe një nga asetet e tij të fundit në Asamblenë e Përgjithshme të OKB-së janë rusët, të cilët kanë sulmuar pa mëshirë Ukrainën. për më shumë se dy vjet. Në fund të fundit, a duhet të shpallet Vuçiq persona non grata në Bosnje dhe Hercegovinë dhe t’i ndalohet hyrja në vend?
– Sa i përket Rezolutës për gjenocidin në Srebrenicë, ajo është një nga faqet më të turpshme të politikës së Vuçiqit. Sepse ai personalisht mbrojti politikën që çoi në gjenocid në Srebrenicë. Dhe ai, Daçiq dhe Vulin e të tjerë. Tashmë ata po përpiqen të mbrohen duke ia kaluar përgjegjësinë të gjithë qytetarëve, gjë që është krejtësisht e paimagjinueshme. Dhe ata e kanë bërë këtë prej vitesh. Dhe në këtë mënyrë, ata jo vetëm mbrojnë veten e tyre, por mbrojnë edhe të gjithë ata që morën pjesë direkt dhe indirekt në krimet e luftës dhe gjenocidin. Ata përpiqen t’i fshehin nga përgjegjësia, sepse kështu mbrojnë veten nga përgjegjësia, përfshirë përgjegjësinë penale. Dhe çfarë është më e keqja, po përgatisin po këta njerëz për disa luftëra dhe konflikte të reja dhe prandaj në mënyrën më të tmerrshme po abuzojnë me dëshirën plotësisht të justifikuar për të miratuar një rezolutë në OKB. Dhe ajo Rezolutë është rezultat i veprimeve të qeverisë në 20 vitet e fundit, sepse në mënyrë indirekte dhe direkte mohon gjenocidin në Srebrenicë. Ata po përpiqen të anulojnë gjithçka dhe kjo Rezolutë është e vetmja përgjigje normale ndaj një politike kaq të turpshme të Beogradit zyrtar në këtë çështje.
Kur flasim për shpalljen persona non grata dhe ndalimin e hyrjes në BeH, do të preferoja të shpallja persona non grata në Serbi. Dhe kthimin e tij në vend do ta drejtoja tek institucionet e vuajtjes së sanksioneve penale. Dhe shpresoj që diçka e tillë të ndodhë në të ardhmen e afërt. Dhe i takon të gjitha vendeve tona fqinje të vendosin se si do të sillet me Vuçiqin. Mendoj se Bosnje-Hercegovina dhe Mali i Zi në thelb kanë arsye për ta shpallur Vuçiqin persona non grata dhe ta ndalojnë hyrjen në vend. Por nuk jam i sigurt se do të ishte e dobishme në këtë moment, sepse do të përdorej sërish në propagandë ndaj qytetarëve të Serbisë dhe nuk do të kishte një efekt më të madh, sepse Vuçiqi e ka zhvilluar fuqinë dhe ndikimin e tij politik si në RS ashtu edhe në Mali i Zi në një mënyrë të madhe dhe monstruoze. Ai as nuk duhet të arrijë fizikisht atje për të ushtruar ndikimin e tij të dëmshëm.
