Zjarret e gazit të egër që janë djegur për mijëra vjet, ende shfaqen tek-tuk në pyje dhe kodra të izoluara në lindje të Rumanisë. /rel/
Ion Zota, ish-kryetar i Komunës së Lopatarit, i tha Radios Evropa e Lirë se regjistrimi i parë i zjarreve të gjalla të Buzaut është bërë nga një vëzhgues i luftërave daciane, në fillim të shekullit të dytë. Por, zjarret u vunë re edhe nga pushtuesit gjatë një konflikti të mëvonshëm.
Zota, i cili tani drejton një muze të vogël kushtuar qarkut Buzau, tha se gjatë Luftës së Dytë Botërore, “ishte vendosur të zhvillohej një betejë e madhe midis trupave sovjetike dhe atyre gjermane në Lopatari.
“Ajo betejë nuk u zhvillua kurrë, por sot disa pasardhës gjermanë të trupave naziste vijnë në rajon për të kërkuar flakët e egra, “sepse paraardhësit e tyre ua kishin përmendur këtë zjarr të pashueshëm”, tha Zota.
Disa mite kërkojnë të shpjegojnë fenomenin e çuditshëm, duke përfshirë një hero vendas që pret kokat e një dragoi me shumë kokë, që nxjerrin zjarr nga gojët.
Një tjetër mit se si u shfaqën zjarret e çuditshme flet për një grup vajzash që u ndoqën nga hajdutët. Derisa vajzat iknin, toka u hap poshtë hajdutëve, duke i përpirë ata drejt e në ferr dhe para se të mbylleshin çarjet, linin flakë që regëtinin nga ferri.
Zota thotë se krahas disa zjarreve të njohura në këtë rajon të Rumanisë, ekzistojnë edhe shumë të tjera që vendasit i mbajnë për vete. “Zjarret e vogla shfaqen dhe zhduken sipas aktivitetit sizmik në zonë”, tha historiani për Radion Evropa e Lirë.
Disa popullata të milingonave kanë krijuar fole në tokën e ngrohur nga zjarret pranë Lopatarit. Insektet janë të ndryshme për nga përmasat, por përfshijnë disa milingona gjigante, si kjo e fotografuar, e cila ishte pothuajse aq e madhe sa një grerëz.
Analiza e bërë e zjarreve në Andreiasu de Jos tregoi se gazi ishte kryesisht metan, por në atë vend rridhte edhe dioksidi i karbonit, si dhe gazi fisnik – heliumi.
Mediat lokale raportuan se në Andreiasu de Jos, ku qasja te zjarret e gjalla të Rumanisë është më e lehtë, vizitorët e flakëve ishin në rënie vitet e fundit. Një banor vendas shprehu shpresën se “mund të bëhet diçka për këtë zonë që ta ruajë emrin dhe atraktivitetin e dikurshëm”.
