Para së gjithash, padyshim, Putin përsëri po përpiqet të ftohë aromën e disa liderëve perëndimorë, të cilët kanë kaluar “vijat e kuqe” të fundit të tërhequra nga udhëheqja ruse. Kjo, natyrisht, është heqja e ndalimit të përdorimit të armëve perëndimore nga trupat ukrainase për të goditur territorin rus, ku ka instalime ushtarake, baza, vende ku janë përqendruar pajisjet ushtarake, magazina, lëshues, si dhe leje për të përgjuar. Avion ushtarak rus mbi territorin rus.
Një hap serioz që duhet të lirojë duart e Forcave të Armatosura të Ukrainës dhe ta bëjë atë më pak të cenueshme ndaj sulmeve masive ajrore ruse kundër infrastrukturës ushtarake dhe thjesht civile.
Ky zhvillim i ngjarjeve, me sa duket, erdhi si një surprizë e pakëndshme për Putinin, i cili besoi shumë herët se vendet perëndimore ishin dorëzuar plotësisht dhe, për shkak të frikës së konfrontimit të armatosur me Rusinë, nuk do të lejonin përkeqësim të mëtejshëm të marrëdhënieve. Megjithatë, ndodhi. Dhe tani Moska po përpiqet të trembë përsëri Perëndimin, në mënyrë që, nëse jo ta zhbëjë këtë hap, atëherë të paktën të paralajmërojë kundër kalimit të vijave të kuqe të radhës, të cilat tani po vizatohen me nxitim në zyrën e Komandantit të Përgjithshëm Suprem.
Prandaj retorika rreth armëve bërthamore që është bërë e zakonshme që nga fillimi i vitit 2022 dhe kërcënimet e fshehta të hollë kundër vendeve evropiane me “dendësi të lartë të popullsisë”.
Kush ka nevojë për një armë?
Me interes janë fjalët se Rusia mund të furnizojë disa sisteme armësh, me sa duket do të thotë raketa, në vende të tjera për sulme ndaj objektivave perëndimore. Shtrohet pyetja, çfarë lloj shtetesh janë këto që do të ishin të lumtur të fillonin një luftë me Shtetet e Bashkuara të Amerikës? Kinë? Venezuela? Kuba? Korea e Veriut? Siria? Kë donte të thoshte lideri rus?
Nuk ka shtete që, në një mendje të matur, do të fillonin agresionin e hapur kundër Shteteve të Bashkuara.
Prandaj, Putin nuk kishte parasysh fare shtetet, por disa “aktorë të tjerë joshtetërorë”. Kjo zakonisht nënkupton organizata terroriste. Kjo do të thotë, presidenti rus, ka shumë të ngjarë, nuk përjashton furnizimin me armë moderne për të njëjtin “ndërkombëtar terrorist” që ai ka luftuar që nga viti 1999.
Epo, udhëheqja ruse mund të pranojë të transferojë armët moderne të fuqishme, përfshirë armët e shkatërrimit në masë, te terroristët ndërkombëtarë, kjo është diskutuar për mjaft kohë dhe një skenar i tillë duhet mbajtur parasysh.
Një tjetër gjë është se vështirë se do të jetë e mundur të flitet për dërgesa masive për terroristët, sepse dërgesat e tilla mund të gjurmohen dhe, përveç kësaj, armë të tilla duhet të jenë në gjendje të përdoren. Kjo do të thotë, ne gjithashtu do të duhet të dërgojmë instruktorë në Rripin e Gazës në Hamas, në Liban dhe Siri për Hezbollahun dhe “aleatët” e tjerë.
Putini këtu, siç thonë ata, “u turbullua pa menduar”.
Çfarë arme?
Megjithatë, një aspekt tjetër që është me interes është se çfarë lloj armësh moderne janë këto që Rusia i ka me aq bollëk sa është gati t’i ndajë me të gjithë? Të mos harrojmë se për luftën në Ukrainë, Moska është vazhdimisht në kërkim të “sponsorëve” dhe furnizuesve të armëve si raketat dhe dronët. Nuk ka gjasa që kjo të ishte aq e nevojshme nëse vendi do të kishte rezerva të mjaftueshme të mostrave të veta.
Ka arsye për të menduar se deri në çfarë mase Vladimir Putin në përgjithësi mban një pikëpamje adekuate për atë që po ndodh jo vetëm në Ukrainë apo në botë, por edhe në vendin që ai e konsideron të tijin.
Në këto deklarata, me gjithë trimërinë dhe vetëbesimin, duket nervozizmi. Çdo herë, Putin me sa duket e siguron veten se tani ai do të bëjë presion mbi Ukrainën dhe Perëndimin dhe ata do të dorëzohen. Dhe përsëri ndodh diçka që i prish planet dhe kërcënon të shtyjë mundësinë e një fitoreje të shumëdëshiruar. Çfarë mbetet? Kërcënoni dhe luani përshkallëzim me shpresën për të trembur kundërshtarin tuaj.
Për çfarë janë armët?
Përgjigja e saktë ndaj këtyre kërcënimeve duhet të jetë një mesazh i qartë dhe i qartë nga Perëndimi se kërcënime të tilla nuk do të kenë asnjë efekt dhe se mbrojtja e lirisë dhe e së drejtës së kombeve për të vendosur në mënyrë të pavarur se si të jetojnë është interesi themelor i vendeve të Evropës dhe Shteteve të Bashkuara. Shtetet, i gjithë blloku i NATO-s, i cili është i gatshëm t’i mbrojë këto interesa me forcat dhe mjetet që ka në dispozicion.
Nëse Vladimir Putin është i kënaqur me këtë, ai është i lirë të vazhdojë kërcënimet e tij. Nëse ai dëshiron më shumë siguri dhe stabilitet për Rusinë, të cilën ai vazhdimisht e deklaron, le të ndalojë operacionet ushtarake, të tërheqë trupat në pozicionet e tyre origjinale dhe ne do të jemi të gatshëm ta dëgjojmë atë.
Një reagim tjetër, si vrapimi i bezdisshëm duke bërtitur: “Gjithçka humbi, gjithçka humbi, Putini do të godasë nesër me raketa bërthamore, ne duhet ta durojmë menjëherë, le t’i japim Ukrainën, Rumaninë dhe Çekosllovakinë për çdo rast,” do të vetëm provokojnë Moskën, dhe retorika e përshkallëzimit dhe pas saj veprimet praktike do të zhvillohen gjithnjë e më shumë.
