Ardhja e pjesëtarëve të ushtrisë serbe në Bosnje dhe Hercegovinë shkaktoi reagime të ashpra nga ana e BeH. publikut politik, por edhe shqetësimeve të qytetarëve. Miro Lazoviq , ish-kryetar i Kuvendit të RBiH-së dhe anëtar i DF-së, foli për N1 nëse momenti kur ata arritën, në prag të përvjetorit të gjenocidit në Srebrenicë, ishte një rastësi dhe se si të vëzhgohej ardhja e ushtrisë së një vend fqinj.Miro Lazoviq, si shumë të tjerë, e priti me befasi lajmin e paradës, veçanërisht pasi ajo u mbajt në prag të përvjetorit të gjenocidit në Srebrenicë dhe varrosjes së eshtrave në Potoçari.
“Nga ana tjetër u befasova dhe prandaj vazhdon presioni mbi Bosnjë-Hercegovinën, si të thuash, në atë mënyrë që të përpiqet të zbatojë disa dispozita nga konkluzionet e Kuvendit Gjithëserb, dhe në këtë Konteksti Më befason veçanërisht fakti që nuk kemi informacion adekuat nga strukturat vendase se çfarë ka ndodhur – si kanë hyrë, kush i ka lejuar të hyjnë në pikën kufitare dhe publiku ende pret përgjigje të qarta”, tregon Lazoviq. jashtë.
Dihet, thotë ai, se Ambasada e Serbisë i ka dërguar një letër Ministrisë së Punëve të Jashtme të Bosnje-Hercegovinës se procedura ka filluar, por ende nuk ka informacion të vërtetë nga MPJ e Bosnjë-Hercegovinës.
Ministri i Punëve të Jashtme të Bosnje-Hercegovinës, Elmedin Konakoviq, komentoi për N1 ardhjen e pjesëtarëve të Ushtrisë së Republikës së Serbisë në Bosnje-Hercegovinë, dhe kalimin e tyre përmes Prijedorit, duke mohuar me forcë përgjegjësinë e tij, si Ministër i Punëve të Jashtme të BeH, në këtë rast.
“Nuk e di nëse duhet të ndihet përgjegjës apo jo, por pritej që ai si ministër i Punëve të Jashtme të takohej me autoritetet përkatëse të shtetit të BeH, në radhë të parë me Presidencën dhe Ministrinë e Mbrojtjes së BeH. dhe pastaj të ketë të gjitha informacionet në të cilat të merret një vendim i përbashkët për të. Në këtë mënyrë është treguar se autoritetet e shtetit të Bosnje-Hercegovinës nuk komunikojnë me njëri-tjetrin në mënyrë adekuate dhe se nuk janë në gjendje të marrin masat e duhura në një moment të caktuar. Dhe kjo nuk është hera e parë që përfaqësues të këtyre vendeve dhe përfaqësues të autoriteteve të tyre pushtojnë territorin e Bosnje-Hercegovinës, si të thuash, si marifete të shteteve fqinje, dhe autoritetet e shtetit të Bosnjë-Hercegovinës janë të kapur në befasi. Nëse ka lëshime të caktuara në disa procedura, atëherë ky duhet të jetë një mësim për të korrigjuar ato lëshime dhe për të parandaluar që kjo të përsëritet”, thotë Lazoviq.
“Qëndrimi i politikës së BiH ndaj lëvizjeve të Serbisë është shqetësues”
Ai iu referua edhe njoftimit të presidentit të Republikës Srpska, Milorad Dodik, i cili në llogarinë e tij “X” shkruan “Më në fund”, duke aluduar për marshimin e ushtrisë serbe nëpër Prijedor.
“Fjala “më në fund” për mua do të thotë se ka një tendencë për të ndjerë ndikimin e Serbisë brenda Bosnje-Hercegovinës dhe këtë herë përmes përfaqësuesve të kadetëve dhe Ushtrisë së Republikës së Serbisë dhe nuk mund ta pranoj z. Shpjegimi i Zukanit se këta janë ‘vetëm studentë’, sepse sipas tyre, siç kanë njoftuar mediat, sipas ligjit ushtarak të Serbisë, të gjithë përfaqësuesit e kadetëve janë të Ushtrisë së Republikës së Serbisë dhe kanë qenë në prani të eprorëve të tyre që kanë marshuar. në Bratunac dhe Prijedor. Ajo që është veçanërisht irrituese, si të thuash, është qyteti i Prijedorit. Pra, për të marshuar nëpër Prijedor, ku në fakt u krye një gjenocid i pa gjykuar, vdiqën mbi 3000 boshnjakë nga Prijedori, ata mbanin fjongo të bardha gjatë gjithë kohës gjatë agresionit kundër Bosnjë-Hercegovinës, dhe tani po zhvillohet ky manifestim i marshimit nëpër Prijedor. dhe është diçka që vërtet ngjall emocione të veçanta. Dhe nuk është çudi që publiku po reagon dhe që të gjithë po reagojnë – nga Nëna Srebrenica deri te Presidenca e BiH. Por unë jam i shqetësuar se brenda BeH nuk ka një politikë konsistente, të qartë kur është fjala për qëndrimin ndaj këtij akti”, shton ai.
“Kutia e Pandores”
Ai thekson se kjo ngjarje mund të shihet si përpjekje e Serbisë për të vendosur monopolin mbi traditën antifashiste në këto zona dhe si pretendime të Serbisë ndaj territorit të Bosnjë-Hercegovinës.
“Në 30 vitet e fundit, që nga agresioni ndaj Bosnje-Hercegovinës, Serbia është përpjekur të zbatojë një politikë revizioniste në lidhje me ngjarjet që ndodhën në vitet 1930. Pra, nga vetë mosnjohja e gjenocidit deri te mosnjohja e rezolutës së Kombeve të Bashkuara, është plotësisht e qartë se Serbia po përpiqet të relativizojë gjërat që kanë ndodhur nga vitet e 90-ta deri në ditët e sotme dhe disi të barazojë viktimën dhe kriminelët. Ajo që po bën Serbia është glorifikimi i krimeve dhe i kriminelëve që në emër të politikës serbe në vitet ’90 kryen agresion kundër BeH-së dhe vetë Rezoluta e OKB-së ishte një akt, një akt në të cilin politika zyrtare serbe mund të distancohej nga Shpjegoi politikën e Sllobodan Millosheviçit.
Ai thotë se kërcënimi i presidentit serb Aleksandar Vuçiq se rezoluta për gjenocidin në Srebrenicë do të përfaqësojë hapjen e kutisë së Pandorës është e pabazë dhe se rezoluta është një akt që paraqet mbylljen e kutisë së Pandorës që Millosheviqi hapi në vitin 1990, pasojat e të cilat ndjehen edhe sot.
“Nëse do të kishin qenë besnikë ndaj popullit të tyre, nëse do të kishin qenë përgjegjës ndaj rajonit, si Aleksandar Vuçiq ashtu edhe Milorad Dodik do ta kishin pranuar Rezolutën si një akt që u jep atyre mundësinë të distancohen nga ajo politikë dhe disi të ecin përpara. “, thekson Lazić, duke shtuar se politika e tyre është e fokusuar në të kaluarën.
Politika e Serbisë së Madhe duhet të përfundojë aty ku filloi – në Beograd
Ai vëren se idetë e “botës serbe” janë ende të gjalla dhe se parada e ushtrisë serbe nëpër Prijedor dhe Bratunac është dëshmi se mbetjet e politikës serbe të madhe janë të gjalla.
“Shpesh në daljet publike them se kam ndjenjën se Jugosllavia nuk është shpërbërë sepse hijet e atij shpërbërjeje fluturojnë edhe mbi Kosovën, Malin e Zi dhe Bosnjë e Hercegovinë. Mendoj se ajo që filloi 30 vjet më parë nga Beogradi duhet ta shohë fundin e saj edhe në Beograd, ajo politikë katastrofike serbe e madhe duhet mbyllur atje”, thekson ai.
Ai thotë se do të duhet të ketë një katarsis, kthjellim, brenda politikës dhe shoqërisë zyrtare serbe, në mënyrë që të shihet se politika e Millosheviqit ishte iniciatori i shpërbërjes së Jugosllavisë dhe se shumë krime u kryen në Bosnje dhe Hercegovinë dhe në vendet fqinje. vendet – në Kosovë, Mal të Zi dhe Kroaci – të angazhuara pikërisht për shkak të asaj politike.
“Nuk po them se nuk ka pasur krime kundër popullit serb në territore të caktuara, por si pasqyrim i asaj politike serbomadhe”, shton Lazoviq.
