Qeveria e Italisë po shqyrton një qasje të re, që ka në qendër zhvillimin, për të parandaluar imigrantët që të përpiqen të kalojnë Mesdheun nga Afrika. Analistët thonë se nëse plani ka sukses, mund të shërbejë si model për tërë Evropën. Korrespondenti i Zërit të Amerikës, Henry Wilkins thotë se banorët në ishullin italian të Lampedusës, ku vitin e kaluar mijëra imigrantë shkuan në brigjet e ishullit brenda një jave të vetme, po e mirëpresin këtë qasje.
Partenico Vincenzo kishte dalë për peshkim gjatë një mëngjesi në vitin 2022, kur pa një varkë me 24 imigrantë që po përpiqeshin të kalonin nga Afrika për në Evropë. Ai lundroi drejt tyre dhe papritmas imigrantët filluan të shkojnë drejt varkës së tij. E vetmja zgjidhje ishte t’u ndihmonte, thotë ai.
“Mendova për familjet e tyre. Mendova gjatë për faktin që në këtë botë jemi vetëm një herë dhe duhet ta ndihmojmë njëri-tjetrin. U përpoqa t’i ndihmoj sa kisha mundësi”, tregon Partenico Vincenzo, peshkatar.
Peshkatari Vincenzo nuk është i vetmi banor në Lampedusa që është bërë shpëtimtar aksidental i imigrantëve në det të hapur. Peshkatarët në këtë vend, krahas autoriteteve italiane, shpëtojnë imigrantë gati çdo ditë.
Rreth 95,000 imigrantë kanë arritur në ishull gjatë 12 muajve të fundit, që nga 1 qershori i vitit 2023.
Që nga janari, qeveria italiane ka filluar zbatimin e një politike të re, të njohur si “Plani i Mattei-t” si përpjekje për të frenuar valën e imigrantëve.
Italia shpreson që plani do të riformulojë marrëdhëniet e saj me Afrikën, duke nxitur zhvillim dhe krijuar vende pune dhe për të parandaluar emigrimin e njerëzve nga vendet e tyre të origjinës.
“Bëhet fjalë për përdorimin e fondeve publike për përmirësimin e klimës investuese. Afrikës i duhen investime”, tregon Maddalena Procopio, Këshilli Evropian për Marrëdhënie me Jashtë.
Zgjidhja e çështjes së migrimit të parregullt është shqetësimi kryesor i Kryeministres italiane Georgia Meloni, e cila duhet të përpiqet t’u bëjë lëshime votuesve të së djathtës së skajshme, të cilët e zgjodhën para dy vitesh në këtë pozitë.
Nëse funksionon, sipas analistëve, kjo qasje që synon zhvillimin për të ndaluar valën e imigrimit, mund të bëhet shembull për pjesën tjetër të Evropës.
“Asnjë shtet individual nuk mund t’i bëjë konkurrencë aktorëve tjerë ndërkombëtarë si Kinës dhe shteteve të Gjirit,” thotë zonja Procopio .
Në ishullin e Lampedusës, i cili është më afër Tunizisë dhe Libisë se pjesës tjetër të Italisë, aktivistët thonë se diçka duhet ndryshuar.
Aktivistja Matilda Etzaco nga organizata Maldusa, një organizatë në favor të imigrantëve thotë se gjendja e tashme është e papranueshme.
“Nuk duhet të ndodhë kjo që po ndodh ndër vite me njerëz që vinë përmes Detit Mesdhe. Është shumë rrezik – shumë, shumë njerëz po vdesin për pasojë, shumë njerëz po humbasin të afërmit e miqtë e tyre,” thotë ajo.
Ajo shpreh pakënaqësinë e saj me politikat e Italisë dhe disa shteteve evropiane, që financojnë forcat e sigurisë së shteteve afrikane për të kthyer prapa vazhdimisht imigrantët.
Zoti Vincenzo thotë se ai do të preferonte më shumë bashkëpunim për t’u dhënë fund rrugëtimeve përmes detit të rrezikshëm dhe gjetjes së mënyrave për të zbutur trysninë ndaj banorëve të ishullit.
“Për mua është një gjë shumë e normale në mënyrë që të mos shohim më vdekje në det. Jam i bindur se po që se bashkësia ndërkombëtare arrin një marrëveshje për këtë çështje, shumë viktima do të mund të shmangeshin.”
Zyrtarët thonë se më shumë se 3,000 njerëz kanë humbur jetën në përpjekje për të kapërcyer Mesdheun gjatë vitit të kaluar. Aktivistët besojnë që vdekjet e shumë të tjerëve nuk janë raportuar.
