Libri i HITLER-it Mein Kampf u botua në këtë ditë në 1925. Pjesa më e madhe e librit është shkruar gjatë qëndrimit të Hitlerit në burg në 1923 dhe 1924. Më pas ai ia diktoi tekstin Rudolf Hess, shokut të tij të dhomës në burg. Në libër, ai shpjegoi filozofinë e tij naziste dhe ideologjinë raciste të drejtuar kryesisht kundër hebrenjve. Libri pati një sukses të madh tregtar sapo u botua dhe i solli Hitlerit popullaritet brenda dhe jashtë Gjermanisë.
Pothuajse gjysma e librit i kushtohet çështjes hebraike
Mein Kampf është i ndarë në dy pjesë. Në pjesën e parë, Hitleri shprehet se hebrenjtë kanë qenë gjithmonë përgjegjës për krizat ekonomike dhe sociale në botë nga të cilat ata do të përfitonin përfundimisht. Ai thotë se ata janë fizikisht të shëmtuar dhe shpesh shumë dorështrënguar dhe, sipas tij, nuk përshtaten në shoqërinë e denjë gjermane. Në Mein Kampf, Hitleri shkruan se gjëja më e mirë për Gjermaninë do të ishte t’i eliminonte plotësisht dhe nëse kjo nuk ndodh, vendi do të përfshihet nga ethet e komunizmit.
Përveç hebrenjve, Mein Kampf flet shumë për komunizmin. Komunizmi, sipas Hitlerit, është e keqja më e madhe që mund t’i godasë popullit gjerman dhe është i lidhur ngushtë me hebrenjtë. Ajo që ai urrente më shumë nga komunizmi ishte karakteri i tij jokombëtar. Hitleri besonte se kjo do të çonte në vdekjen e veçantisë së popullit gjerman.
Komunizmi gjithashtu çon në revolucione të dhunshme dhe jostabilitet dhe shkakton kolaps shoqëror, tha Hitleri. Pikërisht për këtë në pjesën e dytë të librit ai sugjeron se si të shpëtojmë prej tij.
Gjermania e Re e Adolf Hitlerit
Pjesa e dytë e librit u shkrua pasi Hitleri u lirua nga burgu. Në të kalon çështjet e organizimit shtetëror dhe të hierarkisë në shoqërinë perfekte gjermane, që do të ndërtojë. Ai e konsideroi shumë të rëndësishme arritjen e ndërgjegjes kombëtare në shoqëri për bashkimin e saj. Një ndjenjë e tillë nuk mund të zhvillohet mes hebrenjve apo komunistëve, tha ai.
Në libër ai shpjegon edhe antipatinë e tij ndaj sistemit parlamentar dhe vëren se në një shoqëri të tillë lulëzojnë oportunistë dhe individë të korruptuar që nuk e meritonin të drejtonin vendin. Hitleri besonte se një vend i vërtetë duhet të ketë një udhëheqje të fortë që është autoritare dhe e centralizuar.
Një pjesë të mirë të librit ia kushton propagandës, e cila, sipas tij, duhet të jetë e thjeshtë në mënyrë që të gjithë ta kuptojnë. Mesazhet e ndërlikuara të nxjerra nga debatet filozofike do të arrijnë vetëm tek popullsia me arsim të lartë, besonte Hitleri dhe deklaroi se propaganda duhet të jetë e drejtpërdrejtë dhe e qartë që të gjithë ta kuptojnë.
Ai gjithashtu besonte se propaganda duhet të luajë me emocionet, jo me arsyen. Nëse shteti gjen armik te hebrenjtë apo komunistët, populli do të lëvizë më lehtë, duke e ditur se problemet mund të zgjidhen duke eleminuar armikun, tha ai. Në libër thuhet gjithashtu se kontrolli i medias është i pashmangshëm për të kryer propagandën në mënyrë adekuate.
Një sistem i tillë duhet të ketë një lider të fortë dhe të fortë tek i cili njerëzit mund të besojnë, ai duhet të jetë karizmatik, emocional, të tregojë se kujdeset dhe të motivojë të tjerët, tha ai. Një kult i personalitetit duhet të ndërtohet rreth tij në mënyrë që shoqëria të kuptojë në mënyrë të pandërgjegjshme rëndësinë e tij, besonte Hitleri.
Libri ishte i ndaluar në disa vende deri në vitin 2016
Shumica e ideve nga Mein Kampf u vunë në praktikë nga Hitleri pas marrjes së detyrës së kancelarit në 1933. Gjermania pushtoi një zonë të re në lindje, ku supozohej të ndryshonte imazhin e shoqërisë: komunistët dhe hebrenjtë u eliminuan nga jeta publike dhe u dërguan në kampet e punës. Ata që mund të punonin punuan për mirëqenien e racës ariane dhe ata që ishin më të dobët u dënuan me vdekje sepse nuk mund t’i shërbenin shoqërisë. Në vend të tyre, siç thotë Hitleri, u vendosën anëtarë të një race superiore – gjermanët arianë “të cilët do të sjellin prosperitet në hapësirën e re”.
Adhuruesi më i madh i Mein Kampf ishte ndoshta Heinrich Himmler, ministri i policisë së Hitlerit dhe kreu i Gestapos, i cili në vitet 1930 hapi klinika të ndryshme racore ku njerëzit shkonin për të provuar trashëgiminë e tyre të pastër gjermane.
Pas skadimit të së drejtës së autorit në vitin 2016, libri u ribotua në mbarë botën, kryesisht për të rritur ndërgjegjësimin për mizorinë e regjimit nazist. Në Gjermani dhe Austri, libri u ndalua deri në vitin 2016, pas së cilës u botua me komente dhe parathënie të shumta.
