Sot me 3 gusht, në moshën 72 vjeçare, ka ndërruar jetë Emine Arifi Bakalli, profesoresha në pension e katedrës së historisë të Universitetit Hasan Prishtina. Ajo u përcolle në banesën e fundit nga familja e ngushtë.
Për komunitetin shkencor dhe kolegët e saj, ishte një studiuese dhe profesoreshë e shquar në lëvrimet shkencore dhe një pedagoge me virtyte të larta dhe cilësore. Ishte një ndërthurje e rrallë inteligjence dhe diturie, por edhe modestie. Ajo ishte dhe mbetet shembull për shumë breza për të cilët ishte një pedagog dhe profesor model. Shumë gjenerata studentësh e kujtojnë me mirënjohje profesionalizmin e saj të lartë, stilin magjepsës të mësimdhënies, nivelin e lartë akademik dhe në të njëjtën kohë aksesin e leksioneve të saj, aftësinë për të interesuar për fushën që mbulonte. Largimi i saj do të lërë një zbrazëti të madhe në botën akademike, sidomos në familjen e saj të ngushtë, por edhe te të gjithë ata që e njohën.
Ajo lindi më 16 .10 1951 në fshatin Babush të Muhaxhirëve, në një familje (muhaxhirësh të dëbuar me dhunë nga Sanxhaku i Nishit) patriotike e arsimdashëse me shumë intelektual. Filloren dhe të Mesmen e kreu në Prishtinë , ku kreu studimet e larta për histori në Universitetin e Prishtinës (1974) dhe po aty studimet pas universitare më 1974 dhe doktoratën më 1984. Ishte historiane profesorë. Nga viti 1974 është pedagoge-ligjëruese në degën e historisë së Universitetit të Prishtinës, e angazhuar në të gjitha nivelet e studimeve. Në Bachelor “Histori bashkëkohore shqiptare” dhe “Histori e integrimeve Evropiane”, në master “ Historiografi shqiptare e shekullit XIX-XX”, “Histori e Kosovës 1912-2008” , “Histori ekonomike dhe konstitucionale Shqiptare e shekullit XX”. Kundërshtoi masat e dhunshme në UP dhe u largua nga puna.
Gjatë viteve 1980-1990 u angazhua me gjithë qenien e saj në mbrojtje të autonomisë së Universitetit , kundër masave të dhunshme të regjimit Beogradit. Pas rifillimit të punës në Universitetin e Prishinës më 1991 (tani Universitet i pavarur nga ai serb), ishte kryetare e Pleqësisë së Fakultetit Filozofik duke dhënë maksimumin në organizimin dhe funksionimin normal të Universitetit të Prishtinës.
Ka botuar Monografinë: “Marrëdhëniet shqiptaro-jugosllave 1929-1939”, Prishtinë 1977:, bashke autore në librin “Komiteti Mbrojtja kombëtare e Kosovës “ (Tiranë ASHAK , 2004) etj. Ka studiuar dhe raportet italo-jugosllave 1935-1939 lidhur me Shqipërinë. Ka botuar artikuj e studime në shtypin shkencor për problemet e historisë së Kosovës, në vitin 1913-1941. (Ana Lalaj , “Fjalori Enciklopedik shqiptar”, Tiranë 2008 fq, 157). U angazhua në lëvizjen paqësore për Lirinë e Kosovës, . Kryetare e Shoqatës për evidencimin dhe kthimin e shqiptarëve të shpërngulur –Dega Prishtinë.
Profesoreshë Dr. Emine Bakalli është angazhuar aktivisht në avancimin e procesit mësimor në Fakultetin Filozofik dhe avancimin e procesit reformues në Universitetin e Prishtinës në vitet 1981-1991.Ishte anëtare e Grupit të ekspertëve për hartimin e planprogrameve për sistemin e ri shkollor. Ishte udhëheqëse në shkallën e Tretë të Degës së Historisë (1997-2002) dhe mentorë e shumë aspirantëve shekncor, duke kontribuar edhe në formimin e kuadrit të ri shkencor , në frymën e Bolonjës.
Profesoreshë Dr. Emine Bakalli ishte anëtare Këshillit për istori pranë Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës . Anëtare dhe pjesëmarrëse e shumë Kongreseve dhe simpoziumeve shkencore me karakter kombëtar e historik të mbajtur në Kosovë, Shqipëri, e vende tjera në rajon. Në 100 vjetorin e Shtetit shqiptar dhe 100 vjetorin e Luftës së Ferizajt kundër pushtuesit serb më 1912, ishte në Këshillin organizues të Simpoziumit Shkencor , mbajtur më 23 tetor 2012 në Ferizaj, ku mbajti kumtesë Shkencore : “Ferizaji – vatër e rëndësishme në Lëvizjen Kombëtare shqiptare (1908-1912) . Ajo përmbylli karrierën shkencore me botimin e fundit të librit “Drejt Eliminimit të faktorit shiptarë në Ballkan” e cila hedhë dritë mbi shumë zhvillime të pa publikuara më parë. Profesoreshë Emine Bakalli pas vetes la dy djemtë me dy mbesa dhe dy nipër.
