Italia ka një kryeministre si Giorgia Meloni që është ndoshta më e hapura kundër abortit nga të gjithë liderët e Evropës Perëndimore, por edhe para sundimit të saj, ndërprerja e shtatzënisë nuk ishte e lehtë për t’u kryer në atë vend me shumicë katolike, shkruan agjencia britanike Reuters.
Kur Linda Feki, një muzikante 33-vjeçare nga Napoli, shkoi në rrjetet sociale për të ndarë stigmën dhe abuzimin që pësoi gjatë procedurës, ajo mori mesazhe mbështetjeje nga shumë gra italiane që u identifikuan me përvojën e saj.
Ajo mori kritika dhe fyerje, gjë që është një tregues i ndarjes sociale gjithnjë e më intensive në Itali nën udhëheqjen e Melonit.
Ndërprerja e shtatzënisë në Itali është e ligjshme brenda tre muajve të parë të shtatzënisë
“Vendosa të tregoj historinë time sepse jam personazh publik dhe ndoshta zëri im rezonon më fort. Ndjeva një lloj përgjegjësie si qytetare, por edhe si artiste, për të dërguar një mesazh që aborti është një e drejtë”, tha ajo. Reuters.
Abortet në Itali janë të ligjshme brenda tre muajve të parë të shtatzënisë dhe më pas nëse kërcënohet seriozisht shëndeti mendor ose fizik i nënës. Megjithatë, shumë pengesa burokratike, kulturore dhe praktike qëndrojnë në rrugën e zbatimit.
Një total prej 63 për qind e gjinekologëve në të gjithë Italinë i referohen “thirrjes së ndërgjegjes”, duke refuzuar të marrin pjesë në aborte, sipas të dhënave nga Ministria italiane e Shëndetësisë. Në jug të Italisë, kjo përqindje rritet në 80 për qind.
Feki njoftoi se fillimisht shkoi në spitalin San Paolo në Napoli, ku gjinekologu e pyeti nëse donte vërtet një abort dhe këmbënguli se shtatzënia e saj ishte në një fazë shumë më të vonshme se sa ishte për shkak të periudhës që nga koha kur ishte parë për herë të fundit. partnerin e saj.
Më pas doktori la të kuptohej se Fekiu flinte edhe me të tjerët. Një ekzaminim nga një gjinekolog privat më vonë konfirmoi se shtatzënia ishte vërtet në një fazë më të hershme nga sa pretendonte mjeku në spitalin e Napolit.
Dr. Luigi Terraciano, shef i departamentit të gjinekologji-obstetrikës në San Paolo, shprehu keqardhjen për përvojën e keqe të Fekiut.
“Është dëshira dhe interesi im që të takohem me të dhe të sqaroj situatën, nëse ajo dëshiron”, tha ai për Reuters.
Më shumë kujdes
Më pas Feki shkoi në spitalin Cardarelli. Atje, ilaçet që mori para operacionit i shkaktuan dhimbje të forta, por askush nuk i ofroi asnjë mjet për ta lehtësuar atë dhimbje. Pas operacionit, infermierja, gjithashtu nën thirrjen e ndërgjegjes, fillimisht nuk pranoi t’i përgjigjej thirrjes së saj.
Aborti u krye më 4 mars, ditën kur Franca fqinje përfshiu të drejtën e abortit në kushtetutë. Ajo ka shkruar në Instagram se i është thyer zemra kur mjeku dhe infermieret e qortuan se ishte shtatzënë “menjëherë pas operacionit”.
“Nuk duhet të ketë asnjë dënim për zgjedhjen që është e drejta jonë”, tha ajo për Reuters. Një zëdhënës i Cardarelli mirëpriti kritikat e saj dhe tha se kishte vend për përmirësim në spital. Ai ka shtuar se është në kontakt me artisten për këtë çështje, gjë që ajo e ka konfirmuar.
Luftërat kulturore
Kryeministrja e parë femër e Italisë, 47-vjeçarja Meloni, drejton qeverinë konservatore nga viti 2022. Në autobiografinë e saj “I am Giorgia” ajo tregon se ka lindur pas vendimit të minutës së fundit të së ëmës për të mos e abortuar.
Edhe pse ajo personalisht kundërshton abortin, ajo është zotuar se nuk do të ndryshojë apo shfuqizojë ligjin e vitit 1978 që e legalizoi atë. Në vend të kësaj, ajo këmbëngul në zbatimin e plotë të këtij ligji, i cili thotë se përfshin edhe mënyra për të parandaluar abortin.
Koalicioni i saj qeverisës miratoi një ligj që lejon grupet “pro-nënës” të kenë akses në klinikat e këshillimit. Së fundmi ajo propozoi një “të ardhura të lehonisë” prej një mijë eurosh në muaj për pesë vitet e para të mëmësisë për gratë shtatzëna me status më të ulët social që mbërrijnë në këto klinika.
Grupet kundër abortit të lidhura me disa përfaqësues të partisë në pushtet
Në qershor, Meloni priti takimin e G7, duke insistuar më pas që pjesa për rëndësinë e “abortit të sigurt dhe të ligjshëm” të fshihej nga deklarata e përbashkët përfundimtare. Një nga ministrat e saj tha se donte të shmangte ofendimin e Papa Françeskut, i cili e quajti abortin “vrasje”.
Grupet kundër abortit kanë një lob të fortë në Itali dhe janë të lidhura me disa anëtarë të koalicionit qeverisës.
Jacopo Coghe, zëdhënës i një prej këtyre grupeve që organizon takimin vjetor “Ne zgjedhim jetën” në Romë, beson se ndarjet në shoqëri janë intensifikuar.
“Atmosfera ka ndryshuar, aktivistët tanë, sidomos të rinjtë, janë më të vendosur. Nga ana tjetër janë bërë më të shpeshta incidentet e intolerancës ndaj nesh, me 10 akte vandalizmi ndaj nesh në 4-5 vitet e fundit”.
Ai tha se nuk priste që Meloni të ndryshonte ligjin dhe se qëllimi ishte ndryshimi i opinionit publik për këtë çështje, në mënyrë që ligji të shfuqizohej në një moment të mëvonshëm. Ndërkohë, Coghe shpreson se qeveria do të bëjë më shumë për të parandaluar abortet, veçanërisht për të ndihmuar gratë që kanë frikë se nuk do të jenë në gjendje të mbështesin financiarisht një fëmijë.
Mbrojtësit e të drejtës së abortit mendojnë se nuk ka asgjë të keqe me ndihmën financiare për gratë shtatzëna, por se ato nuk duhet të jenë viktima të stigmës dhe presionit psikologjik.
Francesca Pierazzuoli, një psikologe që mbikëqyr klinikat e këshillimit në rajonin e Milanos, tha se puna e saj nuk ka “asnjë lidhje” me bindjen dhe se grupet kundër abortit nuk kanë hyrë ende në klinikat që ajo mbikëqyr.
Elisabetta Canitano, një gjinekologe dhe avokate e të drejtave të abortit nga Roma, pohon se ata që bindin një grua të mbajë një fëmijë që ajo nuk dëshiron “nuk e kanë idenë se çfarë po e detyrojnë të bëjë, nuk e kanë idenë fare”.
