Shkruan: Florim ZEQA
Partitë politike e Kosovare pa dallim pushtet dhe opozitë, jo vetëm që nuk e kaluan testin demokratik të mirësjelljes në Kuvend, kanë dështuar në procedimin e ligjeve që përmirësojnë jetën e qytetarëve. Asnjëra prej partive parlamentare nuk e pati guximin për inicimin e ligjit për sigurimet shëndetësore, asnjëra prej tyre nuk e pati guximin që të inicioj ligjin për ndryshimet kushtetuese që mundësojnë zgjedhjen e presidentit drejtpërdrejt nga populli!
Legjislativi i painteresuar për zgjidhjen e problemeve të qytetarëve
Por, asnjëri prej deputetëve të partive politike parlamentare nuk hezituan për miratimin e vendimeve që shkojnë në funksion të përmirësimit të kushteve të tyre në parlament siç ishte Rregullorja Nr. 08/Rr-004 e Kuvendit të Kosovës për Shtesa mbi Pagën bazë për Deputetë dhe për klasifikimin e Pagës për Stafin Mbështetës Politik të Kuvendit të Republikës së Kosovës, mbi të cilën rregullore, deri më tani i kemi hiq më pak se 85 deputetë të Kosovës të cilët kanë angazhuar asistentë personal të paguar nga buxheti i shtetit, pagat dhe shtesat e të cilëve arrijnë në rreth 1 milion euro nga 5 Maji i vitit të kaluar apo mbi 70 mijë euro në muaj!
Të mos flasim për proceset vendimmarrëse proceset për vendin përgjatë katër viteve të fundit për të tashmen dhe të ardhmen e vendit, për koordinimin politik të përmbylljes së dialogut politik me Serbinë në Bruksel dhe heqjen e masave sanksionuese ndaj Kosovës, të cilat janë duke rënduar si gurë i rëndë mbi supet e Kosovës.
Bashkimin e qytetit duhet kërkuar tek shkaqet e ndarjes
Problemi i veriut të vendit nuk është problem i shkaktuar nga qeveria aktuale dhe as ato paraprake, por është problem i 25 viteve më parë me vendosjen e forcave ruse-franceze në mes të Urës, duke shkaktuar ndarjen “De facto” të qytetit të Mitrovicës në dysh dhe pjesës veriore në tërësi!
Në pamundësi të zgjidhjes, problemi i veriut është bartur nga njëra qeveri tek tjetra, nga njëri kryeministër tek tjetri.
Përpjekje për shtrirje të sovranitetit në Veri ka pasur edhe në vitin 2011 nga ish kryeministri Hashim Thaqi, por me rekomandimin e ndërkombëtarëve ndodhi tërheqja dhe situata u normalizua, pasojat dihen, 1 polic i vrarë dhe djegie të pikave kufitare.
Nuk dëshiroj të ndalem tek “Banjska” e vitit të kaluar, për shkak se të gjithë qytetarët i dinë pasojat e sulmit dhe konsekuencat ndërkombëtare për Kosovën!
Paralajmërimet dhe përpjekjet e Qeverisë së Kosovës për “forcimin” e sovranitetit dhe stabilizimin e plotë të situatës në veri me hapjen Urës së lumit Ibër, nuk do të jenë të mjaftueshme për lëvizjen e lirë të qytetarëve.
Ngase nuk është Ura e lumit Ibër ajo që përcakton lëvizjen e lirë dhe bashkimin e qytetit të ndarë të Mitrovicës. Por, janë barrierat politike nga Serbia dhe bashkësia ndërkombëtare si parakusht për normalizimin e gjendjes në atë pjesë të vendit tonë.
Fillimisht duhet t’i kërkojmë shkaqet e ndarjes së qytetit të Mitrovicës në dysh në Kuvendin e Republikës së Kosovës, në “Mitrovica e Jugut dhe ajo e Veriut” e cila ndodhi me përcaktimin e kufirit administrativ në mes të dy komunave, bazuar në projeksionet politike dhe hartat origjinale të Pakos së Ahtisarit!
Kthimi i shqiptarëve në pronat e tyre, vulë e sovranitetit në Veri
Kryeministri Kosovës, Albin Kurti çdo ditë mund të proklamoj shtrirjen e sovranitetit në veri, mund ta hapë përkohësisht edhe Urën e lumit Ibër, por shtrirja e sovranitetit në Veri matet me një kriter tjetër, matet në rrafshin praktik të kthimit të shqiptarëve në shtëpitë (banesat) dhe pronat e tyre në atë pjesë të cilët që 25 vite jetojnë si refugjatë në pjesën jugore të Mitrovicës dhe gjithandej Kosovës.
Mërgimtarët edhe pse pa siguri të plotë, çdo ditë lëvizin nëpër territorin e Serbisë, ani pse kjo nuk e nënkupton zgjidhjen e problemeve me Serbinë, përkundrazi, ne shqiptarët e Kosovës me këtë i kemi dhënë Serbisë një alibi të fortë para ndërkombëtarëve, se ajo është demokratike dhe zemërgjerë ndaj shqiptarëve!
Pa rrumbullakimin praktik të shtetësisë së Kosovës, lëvizjet e shtetasve kosovarë nëpër territorin e shtetit serb shkojnë drejtpërdrejt në interesin material dhe politik të Serbisë.
Kaq e thjeshtë dhe kaq e dhimbshme është lëvizja e shtetasve kosovar nëpër Serbi!
Qytetarët e vendit dhe bashkatdhetarët që jetojnë në mërgatën tonë, duhet ta kuptojnë faktin se nuk ka shtrirje të sovranitetit në Veri pa kthimin e shqiptarëve në shtëpitë dhe pronat e tyre!
Me përjashtim të Urës simbolikë që ndan qytetin e Mitrovicës në dysh, të gjitha urat dhe rrugët tjera janë të hapura dhe të frekuentueshme si nga serbët ashtu edhe nga shqiptarët. Përdorimi i Urës ndarëse po bëhet vetëm për marketing politik nga pushtetarët në Beograd dhe në Prishtinë për konsum elektoral, për mbajtje apo marrje të pushtetit dhe asgjë më shumë e as më pak!
Në këtë situatë paradoksale, politikanët kosovarë duhet të tregohen të kujdesshëm në dy gjëra: në mbrojtjen e jetës së qytetarëve dhe ruajtjen e raporteve me aleatët strategjik, dy shtylla pa të cilat nuk ka kuptim hapja e Urës dhe as liria e fituar! Kosova pa banorë dhe shteti pa miq nuk mbahen dot!
