Shkruan: Skënder MULLIQI
Bota sot po përplasët ndërmjet të mirës dhe të keqes së madhe. Dhe, pa dyshim së e keqja më e madhe sot është Rusia e Putinit në Evropë dhe Serbia e Vuqiqit në Ballkan. Njera e ka nisur që dy vite e gjysme një luftë pushtuese, një luftë të tmerrshme më logjikën një etnike, të bashkimit të te gjithë ruseve në një shtet, duke mos i llogaritur popujtë tjerë për popuj. Bota perëndimore, sado që kjo luftë t’u kushtojë, duhet të mbetet e bashkuar dhe e parezervë në mbështetjen e saj për Ukrainën. Kjo është një përplasje e dy botëve. Konflikti midis së mirës dhe së keqes. Konflikti i dritës dhe errësirës, pra lufta e demokracisë dhe diktaturës. Ajo do të përcaktojë të ardhmen tonë të mëtejshme dhe do të vendosë themelet e botës në të cilën do të jetojnë pasardhësit tanë dhe sa e sigurt do të jetë ajo botë për ta. Ukrainasit po luftojnë për mbijetesën e tyre, siç do të luftojnë nesër jo serbet në Ballkan, për tu mbrojtur po ashtu nga shfarosja si kombe nga serbet mendje krisur të cilët po kërkojnë luftë të re. Ne Ukrainë e dinë se orekset e Putinit nuk mbarojnë më aneksimin të një pjese të territorit, por orekset e Putinit janë pushtimi në tërësi i Ukrainës dhe vazhdimi I luftës për realizimin e “botës ruse”, një ide kjo çmendurake. Lufta e ukrainasve duhet të mbijetojë, ajo mund të jetë si një garë maratone e vërtetë. Fjalimet e Putinit fshehin një qasje të tmerrshme të jetës dhe botës që ai po e artikulon. Dhe, kjo qasje fashiste nuk është e panjohur edhe për Ballkanin, së logjikën putiniste po e ndjekë më besnikëri, autokrati serb, Aleksander Vuqiq. Putin thjeshtë dëshiron ti anekson të gjitha territoret e ish Bashkimit Sovjetik, siç po dëshiron edhe Serbia të pushton gjysmën apo më shumë të territoreve të ish Jugosllavisë, që pikërisht edhe kishte humbur luftën regjimi kriminal i Millosheviqit në vitet e 90-ta të shekullit të kaluar. Këta dy autokrat po kërkojnë anulimin e të gjithë rendit ndërkombëtar, i cili bazohet në kufijtë ligjorë midis shteteve sovrane. Pra, implikimi kryesor i qëndrimit të Putinit është se asnjë nga kufijtë nuk është legjitim, duke përfshirë kufijtë e të gjitha vendeve tona të Evropës Juglindore. Kjo është një shpikje në psikën e tij, një rrëfim që do t’i shërben ëndrrave dhe aspiratave rusomëdha. Ne kuadrin mendor të Putinit, gjenocidi bëhët i pashmangshëm, duke i apstrohuar jetët e popujve te tjerë, në këtë rast ukrainasëve.Këtë logjikë e kanë serbet ”rusët e vegjël në Ballkan”.Kur dikush si Putin dhe Vuqiqi nuk i pranon kombët e tjerë, kjo automatikisht krijon justifikim për gjenocid, siq po ndodhë në Ukrainë dhe siq ka ndodhur në ish –Jugosllavi nga serbet, të cilët më çdo kusht po dëshirojnë ti futën aventurës së luftës, duke shpresuar në Rusinë, e që nuk do tu dalin hesapet ashtu.Pikëpamjet e Putinit dhe të Vuqiqit, nga e kaluara, të cilën doktrinë e kam mësuar mirë nga Millosheviqi, dhe kjo në të tashmen vetë kërkon dhunë dhe gjakderdhje. Me fjalë të tjera, gjenocid. Pra, sipas logjikës Rusisë dhe të Serbisë të gjithë e kanë gabim, kurse këta kanë të drejtë, sipas mitologjisë së rreme ruso-serbomadhe. Lufta e Putinit po zhvillohet me parullat më tipike fashiste dhe mjetet fashiste, me përdorimin masiv të propagandës dhe me mobilizim masiv, siç është tipike në të gjithë fashizmat. Këtë logjikë lufte po më të njëjtat mjete të propagandës po e ndjekë edhe Vuqiqi në Ballkan, ndaj shqiptarëve. Putin po promovon luftën, gjenocidin dhe fashizmin. Ndërsa precedenti serb, po punon me zell, duke përdorur manipulime historike të vjetra dhe të vdekura prej kohësh, për të krijuar edhe këtu luftëra të reja e të vjetra në Ballkan. Vuçiq po bën një lojë të pistë dhe nuk ka dallim mes “botës ruse” dhe “botës serbe”. Kosova dhe shqiptarët po luftojnë jetikishtë që të mos bien në nofullën ruso -serbe.
