Në maj 2024, ushtria ruse hyri në rajonin e Kharkovit. Një nga dy sulmet kryesore kishte në shënjestër Volchansk, një qytet me 17,000 banorë rreth 5 kilometra larg kufirit. Operacioni për kapjen e tij, si sulmi ndaj Kharkovit në tërësi, dështoi. Pastaj trupat e Putinit vendosën të mos e linin qytetin pa u kthyer.
“Ne kontrollojmë qytetin sot, por ajo që ne kontrollojmë është një grumbull rrënojash”, tha për Agence France-Presse (AFP) togeri i Forcave të Armatosura të Ukrainës, Denis Yaroslavsky. Së bashku me ekipin hetimor Bellingcat, agjencia analizoi imazhet satelitore dhe materialet video dhe foli me banorët që u larguan nga Volchansk, duke treguar se si brenda pak javësh qyteti u shndërrua në një grumbull rrënojash. Sipas Yaroslavsky, ritmi dhe shkalla e shkatërrimit doli të ishte edhe më e keqe se në Bakhmut, të cilën luftëtarët e PMC Wagner dhe ushtria ruse e shkatërruan pa mëshirë në pranverën e vitit 2023. “Unë isha në Bakhmut, kështu që e di se si luftimet shkoi atje. Ajo që zgjati dy ose tre muaj në Bakhmut ndodhi në vetëm dy ose tre javë në Volchansk. Ndoshta për shkak të afërsisë së kufirit ose rritjes së numrit të bombave të drejtuara dhe rritjes së granatimeve”, tha ai.
Qyteti filloi t’i nënshtrohej bombardimeve të rënda nga fundi i majit, kur u bë e qartë se Forcat e Armatosura të Ukrainës nuk lejuan ushtrinë ruse ta kapte atë. Një video e marrë nga një dron në fund të majit tregon një bombë rrëshqitëse që godet drejtpërdrejt një ndërtesë të lartë. Videoja mban emblemën e skuadrës së dronëve Varvar të batalionit çeçen Akhmat, e cila ka postuar shumë materiale të ngjashme. Një video tjetër , e publikuar më 9 korrik në kanalin telegram Izvestia, tregon një sulm të njëkohshëm nga katër bomba me eksploziv të lartë FAB-500 pranë një prej rrugëve kryesore që çojnë në qendër të qytetit nga jugu.
“Nuk kam gishta të mjaftueshëm për të numëruar atë që ndodhi në qytet,” thotë Nelya Stryzhakova, e cila jetoi atje për 40 vjet, për Volchansk. – Shkollë teknike, mjekësi, shtatë shkolla, shumë kopshte. Sa fabrika kishim? Fabrika e nxjerrjes së naftës, fabrika e gjalpit, fabrika e mobiljeve, fabrika e agregatit.” Stryzhakova punoi në një bibliotekë që, së bashku me 125,000 libra, u dogj nga zjarri rus.
Kisha e Grave Mirombajtëse u dëmtua gjithashtu, tha rektori i saj Igor Klimenko, i cili qëndroi në qytet për disa kohë pas fillimit të bombardimeve. Një imazh i mëvonshëm satelitor tregon se ka mbetur pak prej tij.
“Praktikisht nuk ka mbetur asgjë nga qyteti;