Rreth 7,000 punëtorë të detyruar u burgosën në kamp, më shumë se gjysma e të cilëve vdiqën gjatë gërmimit të sistemit të tunelit 13 kilometra të gjatë, ku nazistët prodhuan aeroplanë në fazën e fundit të luftës.
Sot, një qendër përkujtimore në kampin e afërt Langenstein-Zwieberge nderon viktimat dhe të mbijetuarit, duke përfshirë të burgosurin francez të luftës Louis Bertrand. Pas përfundimit të Luftës së Dytë Botërore, Bertrand ëndërroi për një rrugë që do të quhej “Unaza e Kujtimit” dhe do të rrotullohej rreth rrjetit nëntokësor ku vdiqën mijëra njerëz, tha djali i tij 72-vjeçar Jean-Louis Bertrand. Ai është i tërbuar dhe i neveritur nga plani për ta kthyer vendin e shenjtë në “bunkerin më të madh privat në botë”.
Foto: Bunkercoin
Për momentin, kompleksi i premtuar nëntokësor, rezistent edhe ndaj rrezatimit bërthamor, ekziston vetëm si një seri fotosh në një faqe interneti. Klientët e pasur duhet të kenë akses në një hapësirë të sigurt nëntokësore me klinikën e vet, shkollën, punëtorinë, dhomën e lojërave, barin, palestër dhe spa, si dhe lindjen dhe perëndimin artificial të diellit. Apartamentet duhet të “kujtojnë akomodimin luksoz në një jaht”, dhe ushqimi do të sigurohet nga rritja e kërpudhave në ambiente të mbyllura.
Për të siguruar aksesin në këtë strehë, klientët e pasur ftohen të blejnë kriptomonedhën BunkerCoins. Sipas llogaritjeve, një dhomë në bunker do të kushtonte rreth gjysmë milioni euro.
Drejtori i zonës përkujtimore të kampit Langenstein-Zwieberge, Gero Fedtke, e quajti projektin e bunkerit luksoz të papranueshëm dhe e etiketoi atë një “mënyrë të papërshtatshme të trajtimit të trashëgimisë historike të tunelit”.
Sipërmarrësi pas planit të diskutueshëm është Peter Karl Jugl, i cili, sipas informacioneve nga e përjavshmja Der Spiegel, ishte i lidhur më parë me qarqe të ekstremit të djathtë. Kompania e Jugl Global Project Management e përshkruan veten si të specializuar në blerjen e “pronave problematike”.
Foto: Bunkercoin
Në vitin 2019, Jugl e bleu tunelin nga administratori i falimentimit, pasi më parë shërbente si depo municioni. Jugl u shpreh se nuk e kupton pse ka kaq shumë “dramë” dhe se është trajtuar dhe sulmuar në mënyrë të padrejtë.
“Unë po ndërtoj një objekt atje për të shpëtuar jetë njerëzish në situata emergjente.” Ai pohoi gjithashtu se këto objekte nëntokësore nuk kanë asnjë lidhje me kampin, i cili ndodhet dy kilometra larg kampit famëkeq të përqendrimit.