Shkruan: Lirim BEGZATI
Një ditë, ne që u nisëm rrugës së “kurbetit”, para disa dekadave, kuptohet se nuk kemi mundur të dinim se çfarë perspektivash na presin më tutje, e ndërkohë, nuk mund t’i imagjinonim të gjitha etapat e radhës dhe sfidat që do të na përcjellin në rrugëtimin tonë të mërgimtarit, në ambientet e reja të jetës sonë.
Sipas një analize të parë që bënim – me siguri shpesh sipërfaqësore – kur u larguam nga vendi ynë, kurrë nuk na u mundësua që ta dinim atë se si do të duket më vonë raporti ynë me vendin e origjinës dhe me atë të huaj, por natyrisht se nuk mund të dinim as ardhmërinë tonë dhe të familjeve tona, e as të vendit tonë.
Një proces sfidash permanente! Të ballafaquar me panjohurit e kohës dhe të jetës ku, në një mënyrë apo tjetrën, çdokush mundohet ta gjejë veten, të mësohet dhe të adaptohet sa më mirë në rrethanat që e shoqërojnë, në etapat e caktuara dhe të njëpasnjëshme kohore.
Një histori ndoshta pa emër, apo me emër, por që bartë në vete një definim, i cili më së miri do të definohej vetëm përmes të kuptuarit të historisë individuale të çdokujt, sepse çdo rast dhe shembull paraqet histori në vete.
Largimi nga vendi ynë i origjinës, vendosja në një vend të huaj, sfidat e shumta dhe të njëpasnjëshme që i përcjellin dhe i shoqërojnë këto procese, janë një ndër temat kryesore të këtij punimi.
Sipas një konkludimi analitik, trasimi i një rruge dhe një përvoje të gjatë në vendin e huaj, vajtje-ardhjet në vendin e origjinës dhe shumë ndryshime të përjetuara përmes transformimeve të shumta të shoqërive tona, na dëshmojnë njëfarë zhvillimi të kohëpaskohshëm edhe të statusit tonë në shoqëritë tona dhe të huaja, të rezymuara me thënien “I huaj në vendin e huaj, por edhe në vendin tim!?”.
