*Kjo pasohet me kthimin e Serbisë drejt Perëndimit, por nën kokërr
Aleksandar Ivkoviq, studiues në Qendrën për Politikë Bashkëkohore dhe redaktor i lajmeve në portalin European Western Balkans, nuk beson se autoritetet serbe do të kthehen drejtpërdrejt dhe publikisht drejt Perëndimit, sepse Rusia dhe Kina, si dhe politika e balancimit, janë ende popullor në publik.
“Unë gjithashtu besoj se ata do të përpiqen të “punojnë” nga administrata Trump për të ulur presionin për t’u lidhur me disa interesa perëndimore. Por, sidomos nëse dështon, nuk do të habitesha nëse kjo tendencë e kthimit drejt Perëndimit “poshtë kokës” do të vazhdojë, ndërsa në sipërfaqe do të vazhdojë të jetë një manifestim i politikës së balancimit, në radhë të parë për hir të publikut. opinion”, thotë Ivkoviq.
Sipas fjalëve të tij, qeveria tashmë është kthyer nga perëndimi në disa fusha, nga litiumi, lufta në Ukrainë në 2022, shpërthen, duke lejuar dërgimin e armëve nga Serbia në Ukrainë, reduktimin e kontakteve me Putinin, pranimin e Marrëveshjes së Ohrit me Kosovën. .
“Edhe përpara NIS, ne kishim një riorientim të pjesshëm në politikën energjetike dhe përpjekje për të diversifikuar furnizimin me gaz. Mos vendosja e sanksioneve ndaj Rusisë pothuajse vjen si një gjethe fiku me të cilën qeveria mbulon të gjitha këto lëvizje para votuesve të saj, të cilat nga ana tjetër shërbyen për të kënaqur Perëndimin, sepse Vuçiqit i intereson të ruajë sa më mirë. marrëdhëniet me SHBA-në dhe BE-në, vlerëson Ivkoviq.
Shitja e NIS nuk i përshtatet Moskës, pasi ajo do të humbasë pikën e saj të fundit politike
Diplomati i karrierës Srećko Đukić beson gjithashtu se vendosja e sanksioneve kundër NIS është fillimi i fundit të uljes së Serbisë në dy karrige, por se kjo nuk do të thotë vetë fundi, por më tepër një aluzion i frazës “ne do të luftojmë përsëri”. .
Gjukiq thotë se Serbia kishte të drejtën morale dhe detyrimin për ta zgjidhur çështjen e NIS në vitin 2022, kur vendet e tjera të fqinjësisë dhe Evropës, nga Bullgaria e deri te gjermanët dhe të tjerët, e zgjidhën atë.
Por përvoja negative nuk i ndihmon “politikës së mençur”. NIS u shit për asgjë gjithsesi, me premtime të mëdha nga Moska (të shkruara askund) për të ndërtuar gazsjellësin Rrjedha e Jugut përmes Serbisë. Dhe u tha shumë, por jo më pak u shkrua, se me atë çmim (shitje rusëve me pazar, jo me tender) u pagua kujdestaria ruse e Kosovës. Domethënë vetoja e Federatës Ruse në Këshillin e Sigurimit për anëtarësimin e Kosovës në OUN. “Tani ka ardhur djalli për vete, sepse politika jonë nuk është në gjendje të parashikojë ngjarje politike dhe të bëjë marrëveshje të sigurta”, thekson ky diplomat.
I pyetur nëse blerja e NIS do të jetë kaq e thjeshtë dhe nëse Rusia do të pajtohet me dëshirë, i intervistuari i Danas përgjigjet se Moska nuk është aspak e kënaqur me shitjen e NIS, e cila po detyrohet ta bëjë këtë nga qeveria e Serbisë. , por nga Uashingtoni.
“Prandaj nuk ka ndodhur asgjë e veçantë sipas NIS, por Ministria Amerikane e Financave mbuloi me sanksione atë që ishte jashtë mundësive deri më tani. Me humbjen e NIS, Rusia po humbet asetin e saj të fundit të madh në Serbi, një mjet më i rëndësishëm i pranisë dhe ndikimit politik sesa fitimi, i cili nuk është aspak i papërfillshëm. Sidomos në këto kohë, çdo dollar është si një kullë Kremlin. “A do të ketë tensione rreth shitjes, ndoshta jo aq të mëdha sepse NIS ruse është në një ngërç me vendimet për sanksione totale dhe NIS dhe personelin e plotë rus, dhe kështu Serbinë,” shpjegon Gjukiq.
Në fund të fundit, siç thotë ai, Serbia ka të drejtën sovrane të shtetëzojë asetet e huaja, duke përfshirë NIS.
“Ka mbetur një pyetje për të cilën do të marrim përgjigje direkt nga Moska dhe nga e cila ka frikë Beogradi: a do të vazhdojë të jetë Federata Ruse “gardiane e Kosovës”, apo do t’i lihet dora e lirë për shumë vendbanime”. vëren i intervistuari i Danas.
A mbetet Rusia ende “kujdestari i KIM”?
Megjithatë, Dragomir Angjelkoviq, analist politik, është i bindur se presidenti i Serbisë po përpiqet me këmbëngulje të acarojë Rusinë për çështje të ndryshme, duke përfshirë edhe NIS.
I pyetur se pse Vuçiq do ta bënte një gjë të tillë, kur dihet se vetëm Serbia nuk ka vendosur sanksione ndaj Rusisë, Angjelkoviq është përgjigjur se kjo është bërë që Rusia të ndryshojë qëndrimin e saj në lidhje me Kosovën, që nënkupton këmbënguljen për Rezolutën 1244.
“Vuçiq në mënyrë jokushtetuese, të paktën de fakto, pranoi pavarësinë ilegale të Prishtinës dhe ua la separatistëve shqiptarë, madje edhe kontrollin e veriut të Kosovës, ku serbët përbëjnë 98 për qind. “Për të përfunduar detyrën e tij kuislinge ndaj Amerikës dhe për të paguar kështu tolerimin e mëtejshëm të sundimit të tij autokratiko-kriminal, me njohjen de jure të Kosovës dhe hyrjen e Beogradit në NATO, Vuçiq duhet të bindë Moskën të ndryshojë politikën e saj”, shpjegon Angjelkoviq.
Ai shton se rusët, megjithatë, nuk do ta bëjnë këtë në të ardhmen e parashikueshme për shkak të NIS.
“Ata e kuptojnë shumë mirë se Vuçiq me dinakëri e dëshiron pikërisht këtë për t’ua bartur pasojat e politikës së tij tradhtare ndaj Serbisë”, vëren analisti politik.
Profili i tradhtarëve të Kosovës do të plotësohet
Vojislav Mihailović, deputet dhe udhëheqës i POKS-it, beson se historia për vendosjen e sanksioneve kundër NIS, tre vjet pas vendosjes së të gjitha sanksioneve të tjera kundër Rusisë, është vetëm një shfaqje e keqe.
Dëbimi i rusëve nga industria e naftës e Serbisë, siç thotë ai, është një kërkesë e vjetër e SHBA-së, të cilën kjo qeveri e pranoi edhe para zgjedhjeve të fundit, duke marrë leje për vjedhje zgjedhore. Heqja e pjesës ruse nga NIS është një nga detyrat që kjo qeveri ka marrë shumë kohë më parë dhe po e kryen tani së bashku me administratën amerikane.
“Pas refuzimit të ftesës së Putinit për anëtarësim në BRICS, tani pason dëbimi i rusëve nga NIS. Gjatë vitit do të zbatohet hapi i fundit i quajtur sanksione kundër Federatës Ruse. Neutraliteti ushtarak tashmë është shkelur në praktikë nga manovrat me NATO-n dhe eksporti i armëve në Ukrainë dhe Izrael dhe pritet që kjo qeveri ta paraqesë anëtarësimin e Serbisë në NATO si zgjedhjen e vetme gjatë këtij viti. Kjo do ta kompletojë profilin e tradhtarëve të Kosovës”, thotë Mihailoviq.
Ai gjithashtu beson se Serbia jo vetëm po përballet me Perëndimin, por është edhe zbatuesi më besnik i të gjitha urdhrave që vijnë nga perëndimi.
Sanksionet kundër NIS do të lehtësojnë shkëputjen e përhershme të Kosovës dhe Metohisë dhe shfuqizimin e Republika Srpska
Sanksionet e NIS nuk janë vetëm një përpjekje amerikane për të ndryshuar politikën e jashtme të Serbisë, por edhe një përpjekje për të distancuar përgjithmonë Serbinë nga Rusia dhe në të ardhmen nga Kina, dhe për t’u lidhur përgjithmonë me sferën e ndikimit perëndimor. Kjo do të lehtësonte shkëputjen e përhershme të Kosovës dhe Metohisë dhe shfuqizimin e Republikës Srpska. Mendoj se shumica në Serbi është kundër kësaj, por se Serbia zyrtare, gjegjësisht koalicioni qeverisës i udhëhequr nga Aleksandar Vuçiq, është dakord”, thotë Aleksandar Paviq, deputet i Mi Forcës së Popullit.
Ai e vërteton deklaratën e tij me pohimin e Vuçiqit se shumica e anëtarëve të qeverisë ishin në favor të opsionit të “marrjes armiqësore të NIS”.
Kjo, thotë ai, tregon qartë se qeveria jo vetëm është dakord, por edhe mbështet dhe dëshiron një zhvillim të tillë dhe këtë lëvizje të administratës së Bidenit në largim.
“Një tregues tjetër i kësaj është se qeveria zhvillon një dialog strategjik me të njëjtën administratë, në vend që të presë ardhjen e administratës së re, Trump, me të cilën ka më shumë shanse për të vendosur marrëdhënie më konstruktive”, vlerëson Paviq.
Nuk ka nevojë të vendosësh mantelin e Supermenit në “shpinën e plasaritur të një autokrati të paaftë”.
Nëse vendosja e sanksioneve ndaj NIS do të shënojë vërtet fundin e balancimit të Serbisë midis Lindjes dhe Perëndimit dhe nëse çmimi i atij balancimi mund të jepet me interes të monedhës së gjelbër, ndoshta do të shihet në ditët në vijim. Nuk ka shumë skenarë dhe ato që janë në dispozicion mund të kenë pasoja të rënda, sipas bashkëbiseduesve të Danas.
