Presidenti i Iranit do të mbërrijë në Moskë një nga këto ditë për të nënshkruar një marrëveshje për një partneritet strategjik gjithëpërfshirës me Vladimir Putin. Në prag të këtij takimi, këshilltari i liderit suprem të Iranit bëri vizita sekrete në Rusi, i cili mund të kërkonte ndihmë për zbatimin e programit bërthamor. Irani ka vuajtur shumë kohët e fundit nga veprimet izraelite dhe si rezultat i përmbysjes së regjimit të Bashar al-Asad në Siri.
Ali Larijani, një këshilltar i lartë i liderit suprem të Iranit, Ayatollah Ali Khamenei, ka fluturuar në Rusi disa herë për t’u takuar me zyrtarë të lartë, duke u përpjekur të kërkojë ndihmë në zbatimin e programit bërthamor dhe forcimin e mbrojtjes ajrore, shkruan The Times . Teherani po mbështet në forcimin e bashkëpunimit në fushën bërthamore, ku deri më tani Rusia ka ndihmuar vetëm në sigurimin e funksionimit të termocentralit bërthamor, thanë për gazetën burime në shërbimet e inteligjencës perëndimore. “Ndërsa marrëdhëniet e tyre strategjike thellohen dhe Rusia varet nga raketat dhe dronët iranianë, ka shqetësime se Moska është gati të kalojë linjat e saj të kuqe të vendosura më parë në lidhje me programin bërthamor iranian”, tha një zyrtar perëndimor i inteligjencës për The Times.
Më 17 janar, presidenti iranian Masoud Pezeshkian do të mbërrijë në Rusi për një vizitë zyrtare, njoftoi shërbimi i shtypit i Kremlinit të hënën ( cituar nga Interfax): “Pritet të diskutohen perspektivat për zgjerimin e mëtejshëm të bashkëpunimit dypalësh, duke përfshirë tregtinë dhe investimet sferat e transportit dhe logjistikës dhe humanitare, si dhe çështjet aktuale në axhendën rajonale dhe ndërkombëtare”. Në fund të negociatave, Putin dhe Pezeshkian do të nënshkruajnë një marrëveshje për një partneritet strategjik gjithëpërfshirës midis Rusisë dhe Iranit, njoftoi shërbimi për shtyp.
Larijani është një ish-kryetar i parlamentit iranian, një pjesëmarrës në negociatat e programit bërthamor, një oficer i rangut të lartë në Korpusin e Gardës Revolucionare Islamike, një person i besuar i regjimit, duke përfaqësuar Khamenein në zgjidhjen e çështjeve të vështira, vëren The Times. Deri më tani, Moska, si fuqitë e tjera bërthamore, nuk ka dashur që Irani të ketë armë bërthamore, tha për gazetën William Alburke, një bashkëpunëtor në Qendrën Henry Stimson në Uashington dhe ish-drejtor i NATO-s për mospërhapjen bërthamore:
Por ndoshta Rusia vendosi, rreth kohës kur Irani filloi t’i dërgonte mijëra dronë për t’u përdorur në Ukrainë, se përhapja bërthamore nuk ishte një punë e madhe.
Ndërsa Irani nuk ka nevojë për ndihmë në ndërtimin e një bombe, ai “me siguri do të përfitonte nga bashkëpunimi i fshehtë me Rusinë”, tha Alberque. Sipas tij, ekspertët iranianë mund të mësojnë shumë edhe gjatë vizitave të shkurtra në objektet bërthamore ruse: “Ju mund të dërgoni disa shkencëtarë iranianë në Arzamas, Penza – në cilindo nga ndërmarrjet bërthamore ruse, dhe ata mund të mësojnë shumë në 24 orë. . Një fundjavë e gjatë pune do t’u jepte iranianëve shumë ide… Irani mund të mësojë të ndërtojë një bombë më të sofistikuar në një madhësi më të vogël. Ndoshta megaton. Ose një pajisje bërthamore që mund të futet brenda një predhe artilerie.”
IAEA vlerëson se nëse Irani merr përsipër të pasurojë uraniumin në nivelin e nevojshëm për përdorim në një bombë atomike, ai mund të marrë sasinë e nevojshme të materialit brenda disa ditësh ose javësh. Më shumë probleme, sipas Alberk, janë me automjetet e dërgesës. Mund të duhen disa muaj deri në një vit për të bërë pjesën tjetër të armës dhe për ta vendosur atë në një raketë të përshtatshme, siç është një raketë balistike.
Përveç kësaj, thonë burimet perëndimore të inteligjencës, Irani po kërkon të marrë versionin më të fundit të avionit luftarak Su-35 për të zgjeruar aftësitë luftarake të forcave të tij ajrore; Madje raportohet se avionë të tillë tashmë janë blerë. Teherani gjithashtu dëshiron të rivendosë sistemet e mbrojtjes ajrore të shkatërruara nga Izraeli gjatë sulmeve të vitit të kaluar. Në të njëjtën kohë, sistemet raketore anti-ajrore S-300 të furnizuara nga Rusia nuk mund të përballeshin me raketat izraelite.
Teherani ka nevojë gjithashtu për ndihmën e Moskës për të rivendosur potencialin luftarak të Hezbollahut, i cili pësoi humbje të mëdha si rezultat i veprimeve izraelite. Larijani kërkoi ndihmë për furnizimin e grupit paraushtarak, i cili gjithashtu mbështeti Assadin në Siri së bashku me Iranin dhe Rusinë. Megjithatë, problemet e aleatëve në fronte të tjera i penguan ata të ndihmonin diktatorin kur opozita e armatosur doli kundër tij.
