Shkruan: Skënder MULLIQI
-Edhe pse ka shumë vite tashmë që ka përfunduar lufta në ish-Jugosllavi, serish po përballemi më shtresimin në radhët nacionaliste në rajon .Nacionalizmi , në kuptimin negativ të shprehem ashtu, për shkak të kufizimve të tij famëkeqe intelektuale dhe morale , në fakt është I paaftë të mbajë pushtetin veq në mënyrë korruptive.Nuk është një formë qeverisjeje, por një manipulim që e vë elitën në pushtet në një pozicion jashtëzakonisht të lehtë, dhe të papërgjegjshëm, sepse i përjashton nga kritika publike dhe kontrolli demokratik, të cilat zëvendësohen nga një sistem shantazhi emocional dhe moralist. Me largimin e Millosheviçit në 1999 në Serbi, presioni i politikës së jashtme që zbuti autoritarizmin nacionalist, dhe shtetet pasardhëse filluan të hapen ngadalë ndaj pluralizmit. Gjatë viteve 1990, protagonistët nacionalistë të “Serbisë së Madhe”, të cilët u përpoqën të largonin popullsinë joserbe nga territori i republikave fqinje, ishin kryesisht të krishterë ortodoksë, të mbledhur rreth ikonografisë dhe propagandës fetare.Kur etnofashistët serbë pyesin se çfarë të drejtash pretendojnë për Kosovën, një rajon ku serbët janë një pakicë e vogël, ata përgjigjen se Kosova është serbe sepse aty janë vendet e tyre të shenjta dhe se është “Jerusalemi” serb. Ky pretekst i qmendur dhe shumë i padrejtë serb bëri që lufta në Kosovë, të ishte e tmerrshme , më përmasa tragjike . Për momentin, e vetmja gjë që do të pengonte ripërtëritjen e gjakderdhjes në rajon , që po e kërkon më ngulm Serbia, është kujtimi tmerrësisht i freskët i së kaluarës, dhe shpresa së bota demokratike do të frenon ultranacionalistët në pushtetin actual të Serbisë.Thelbi i kësaj historie të ngatërruar serbomadhe qëndron në një gjë të vetme: ndarja e Kosovës, dmth. ndonjë autonomi fillimishtë e zgjeruar e veriut jashtë Republikës së Kosovës.Disa serb mendojnë se është shumë vonë për këtë, se është dashur kjo të përfundon më herët kur Kosova , nuk ka qenë shtet i pavarur dhe sovran. Dobrica Ćosić propozoi ndarjen e Kosovës në vitin 1993 me një idenë raciste ‘shkëmbim human të popullsisë’.Logjikë kjo e kahershme e eleborateve shfarosese serbe ndaj shqiptarëve. Prishtina zyrtare pas një kohe të gjatë vuri rendin dhe ligjin edhe në këtë pjesë vitale të vendit.Ne kemi policinë, ushtrinë dhe pjestarët e KFOR-it, të cilët do të pamundësojnë një luftë te re, edhe pse pati nga Serbia dy pretendime të hapura të aktëve terroriste . Opsionet e mbetura të pretenduara nga Vuqiqi, janë krejtë të kufizuara : autonomia e gjerë e serbëve në veri, më implementim të Asociacionit, nuk do të ishte e drejtë , se qmonton shtetësinë e Kosovës. Kriza në veri po zvaritet për shkak të mos vendosmërisë të BE-së, që Serbinë ta ndëshkojë rëndë për veprimet subverzive terroriste në Kosovë.Presion që të ikin në Serbi serbëve po ju bën regjimi kriminal i presidentit serb, e jo Kosova.Se kur do të soset durimi i komunitetit ndërkombëtar, dhe mbi të gjitha BE-se dhe NATO-se,ndaj regjimit të Vuqiqit dhe të një grupi të vogël criminal serb ne veri, mbetet të shihet jo më larg së këtë vit.Më këtë logjikë luftënxitëse , Serbisë ishte dashur ti ndalohet rruga për në strukturat e BE-se.Arsyetimi se krimet janë kryer për të mos u kryer krime të reja, të çon vetëm në justifikimin për të kryer përsëri krime të reja. Dhe kjo na çon në një substancë të keqe, në një thelb të keq dhe të pandryshueshëm dhe në një rreth të mbyllur shpjegimi. Historia nuk është gjë tjetër veçse skenë e serbëve që duan të shkatërrojnë të tjerët.Kriminelet e luftës në pushtetin e Serbisë, po mbeshtetin kriminlete e tjerë të luftës të gjallë dhe të vdekur .Ata po stimulojnë kështu tmerre te reja në Ballkan.Serbomëdhenjët nuk po i heqin kokardat qetnike nga koka , që ka kohë që i kan qitur.Kjo të tregon nevojën se këta e kan vendin në burg, por edhe në një spital psikiatrik. Krimet ndaj shqiptarëve dhe boshnjakëve , të kryra nga regjimi i Millosheviqit, po motivohen edhe nga regjimi i Vuqiqit.Çdo krim që kryhet mbanë përgjegjësi shteti dhe shoqëria.Këtë nuk po e bënë Serbia e cila mbanë përgjegjësi para popujve të tjerë dhe botës demokratike për gjenocid dhe etnocid në ish-Jugosllavi.Për çdo qenie të vetëdijshme, një qenie që zotëron diçka që ne e quajmë vullnet të lirë, morali do të duhej të ishte një çështje shumë e thjeshtë. Serbët nga egoizmi dhe fashizmi sikur kanë një nevojë monstruoze për të poshtëruar të tjerët, për t’i dhënë vetes të drejtën për të gjykuar dhe vepruar. Sipas tyre të tjerët, nuk duhet të jenë të barabartë me serbët, se ata janë popull ”qiellor”. E gjithë mjerimi historik i Serbisë flet pikërisht për këtë. Bishat primitive të nacionalizmit serb janë shkëputur nga zinxhiri, të cilin mezi i paten lidhur bota demokratike ne vitet e mëparshme të shekullit të kaluar. Dhe ,në vazhdimësi, si në një lloj rrethi vicioz, për Serbinë ka gjithmonë ndonjë “të vërtetë historiko-etnike” që do ta ushqejë dhe do ta tërbojë sërish përbindëshin. Në Kosovë serish po kërkohen klithma lufte nga serbët gjakprishur…
