Shkruan: Florim ZEQA
Rezultati i zgjedhjeve të 9 shkurtit 2025 na kthen në vitin2001 kur LDK kishte dalë fituese e zgjedhjeve me 48% kundrejt partisë së dytë (PDK) me 26% apo edhe në vitin 2004 kur përsëri LDK kishte dalë fituese me 45% përsëri kundrejt PDK-së me 28% dhe AAK-së me 8%. Në të dyja rastet LDK qe e detyruar të “sakrifikoj” postin e kryeministrit për të mirën e vendit.
Për të mos i elaboruar në tërësi zhvillimet politike, përkatësisht vështirësitë e brendshme dhe presionet ndërkombëtare që e detyruan LDK-në e Ibrahim Rugovës të lëshojë rrugë për formimin e qeverisë.
Sikurse atëherë, edhe tani lidershipi kosovar gjendet para një provimi të madh historik kur duhet të shtrihet dora e pajtimit dhe bashkëpunimit për interesin nacional.
Rezultati i brishtë i partisë fituese, në këtë rast i LVV-së me 41% kundrejt opozitës me 48% e shtron nevojën e një kompromisi të shpejtë politik për formimin e qeverisë në përputhje me vullnetin e qytetarëve.
Rruga më e përshtatshme e krijimit të qeverisë se re me këtë rezultat të brishtë të partisë fituese është ajo e përafrimit me ndonjërën nga partitë e mëdha opozitare për të evituar ngërqin politik dhe stagnimin e Kosovës në proceset e rëndësishme ndërkombëtare.
Madje tashmë është momenti më kulmor dhe historik që përball dialogut me Serbinë dhe defaktorizimit të listës serbe në proceset jetike të vendimmarrjes për shtetin, të lihen anash fërkimet me inate politike, që duke pasur edhe pak patriotizëm dhe qëndrim shtetformues, së pakut një nga ish opozitarët, PDK apo LDK të bashkohet në koalicion me VV për t’a shmangur ngërçin politik e institucional dhe ndërhyrjen ndërkombëtare nga shtetet me ndikim.
Aspirata jonë evropiane dhe partneriteti i përhershëm e vëllazëror me SHBA-në, duhet ta kthejnë lidershipin kosovar në brazdën e duhur, që i bie të lënë mënjanë inatet personale dhe kundërthëniet e brendshme për interesin e shtetit.
Lidershipi kosovar duhet të udhëhiqet nga arsyeja e shëndoshë për kthimin e besimit tek miqtë ndërkombëtarë dhe gjithnjë duhet të jetë në nivelin e përgjegjësisë shtetërore, për ndërtimin e një platforme të dobishme e përfituese për shtetin dhe për një negocim të kufizuar, të guximshëm e të kushtëzuar ndaj Serbisë dhe vetëm në interes të shtetit e qytetarëve.
Me një mirëkuptim mes subjekteve politike, Kosova mund të sigurojë unitetin nacional politik për vazhdimin e dialogut duke mbrojtur territorin dhe ruajtur shtetësinë Republikës së Kosovës deri në njohjen reciproke dhe pa i dëmtuar në asnjë rrethanë raportet me SHBA-të dhe BE-në.
E kanë me plot të drejtë diplomatët amerikanë që këshillojnë se vetëm një udhëheqësi politike e matur dhe me një vizion mund të çojë në një marrëveshje të dobishme për vendin, gjithëpërfshirëse midis Kosovës dhe Serbisë, në qendër të së cilës do të ishte njohja e ndërsjellë.
Kjo klasë politike në pushtet dhe opozitë e kanë shansin historik dhe mundësinë e madhe për të krijuar rrethanat e favorshme për Kosovën për të përmbyllur një kapitull të vështirë me Serbinë.
Kjo është e mundur vetëm përmes një procesi transparent të vendimmarrjes në dialog me ndërmjetësim dhe garanci të fuqishme ndërkombëtare për moscenueshmëri të territorit dhe sovranitetit të shtetit të Kosovës.
Kosova nuk e ka asnjë arsye të paguajë çmim për marrëveshje finale me Serbinë, përkundrazi duhet të kërkojë dëmshpërblim nga kjo e fundit për dëmet e luftës, gjegjësisht për plaçkitjen dhe shkatërrimin masiv të pronave publike dhe private të shqiptarëve.
