Shkruan: Skënder MULLIQI
Politika e kujtimit të luftërave të viteve nëntëdhjetë në ish-Jugosllavi, na kujton vrasje,gjenocid dhe shkatërrimet në masë të gjërë nga Serbia .Nese bëjmë rishikime historike nga ajo kohë e deri më tash , shteti serb nuk ka pësuar asnjë transformim pozitiv.Lufta për Serbinë e Madhe, ka vazhduar edhe pas rënies së Millosheviqit më (5 tetor 2000),për të vazhduar deri regjimi i Vuqiqit.Serbia kurrë nuk tregoj vullnet për tu marrë me të kaluarën kriminale gjatë krejt pas luftën.Autoritetet serbe nuk pranuan përgjëgjësinë për rolin e tyre në luftërat e viteve 1990.E gjithë historia ushtarake e Serbisë shikohet përmes konceptit të luftërave çlirimtare , kurrë luftëra pushtuese , ku sipas tyre luftërat e viteve nëntëdhjetë janë të drejta , të ndershme dhe çlirimtare. Por, që sigurisht se epizodet e ërrëta nga historia e kohëve të fundit nuk përshtatën në këtë concept, ku sipas serbëve ata ishin heronj dhe viktima.Nga gjenocidi në Srebrenicë , rrethimi i Sarajevës , shkatërrimi i Vukovarit , Dubrovnikut , vrasjet dhe gjenocidi dhe kamionët frigoeriferë më kufoma të shqiptarëve nga Kosova, varrët masive në Serbi , për serbët faqezi thjesht po janë jo ekzistente , nuk e vranë për as një minut ndërgjegjën e tyre , që në fakt nuk e kan.Serbët të gjitha humbjët i kualifikojunë si fitore.Brenda kësaj edhe po prodhojnë vazhdimisht edhe dokumatar dhe filma gjoja për herozimin serb në fronte te luftës në BH dhe në Kosovë.Luftën herioke të shqiptarëve në Koshare dhe fronte te tjera , ose bombardimet e NATO-s, mbi caqët kriminale të Millosheviqit, i paraqesin si mbrojtje të guximshme të popullit serb dhe ushtrisë së tij.Po mbajnë pa fije turpi përkujtimore , ekspozita duke lartësuar veprat e kriminelëve të luftës serb më rastin e shpërbërjës të ish-Jugosllavisë.Është futur në Serbi një kulturë e re e popullarizimit të luftës agresive serbe , përmës propagandës .Mohimi e gjenocidit në BH dhe në Kosovë , është politikë shtetërore .Fjalimet përkujtimore të Vuqiqit dhe të tjetërve janë armiqësore , agresive dhe promovojnë imazhe të rreme të armikut.Ne Serbi nuk duket dita që do të vjen dikush në pushtet që i jap përgjëgjësi shkëputjes më të kaluarën kriminale , kjo duket të jetë utopike.Politikat agresive më mjetet e propagandës që po i promovon regjimi i Vuqiqit, janë tregues së nuk mund të presim reformim të shtetit serb, edhe pse në shikim të parë protestat e vazhdueshme dhe masive studentore atje , duken pak sa demokratike.Politikat e tilla luftënxitëse po e mbajnë pezull gjendjen në rajon, më shperthim të ri lufte për ambiciet e sëmuara të serbomadhisë.Ambiciet serbe për të marrë territore të reja nga Mali I Zi, BH dhe veqmas nga Kosova, janë duke e mbajtur gjendjën në rajon të destabilzuar politikisht .Serbia e Vuqiqit ushqen një kult ogurzi të kriminelve të luftës , duke i lartësuar ata në hëronjë, duke ju ngritur buste dhe murale në qdo vend të Serbisë, dhe aty ku jetojnë serbët.Ne vend që të konsolidojnë paqën , liderët më biografi kriminale në pushtetin e Serbisë , po zhvillojnë konceptin e luftës më shqiptarët në tokat e tyre dhe të tjerët, për Serbi të Madhe.Me klikën shesheliste në pushtetin e Serbisë, Ballkani i nënshtrohet një agresioni të pamasë për fillimin e një konflikti ushtarak më shqiptarët. Pas qdo regjimi në Serbi, deri më sot kan ardhur regjime po më të njetat ambicie pushtuese të tokave të huaja, deri të pushteti i sotëm i Vuqiqit.
