Shkruan: Skënder MULLIQI
Lufta në Ukrainë duket së do të marrë epilog tjetër më ardhjen në krye të Amerikës të Donald Trump. Shumë kush nga mandati i parë kur ishte president Trump për vendimet e tija u quajt kontravers.Ky si duket e mendon një politikë krejt ndryshe nga presidentet amerikan që ishin në pushtet. Të gjithë paraardhësit e tij ja thyen kurrizin hegjemonisë ruse duke pa rrezikun e madh që i kanoset njerëzimit. Trump gjithçka duket po e lidhë më interesa ekonomike -tregtare duke përjashtuar shumë politikën. Kjo mund ti kthehet një ditë Amerikës si bumerang dhe botës demokratike. Se cili do të jetë epilogu i kësaj kthese amerikane radikale në politikën e jashtme është, natyrisht, e pamundur të parashikohet. Megjithatë, është e vështirë t’i shpëtosh përshtypjes së këtu kemi të bëjmë paksa më një qasje eksperimentale, për ta thënë më butë, të administratës së re të Uashingtonit. Takimi i Trump më Zelenskin në Zyrën Ovale, nuk ishte në interesin politik të Ukrainës, duke i dhënë palës ruse një mundësi për të shpallur fitoren dhe për tu kthyer triumfalisht në skenën e madhe botërore. E rrezikshme kjo do të thosha. Dhe mënyrë jo shumë e matur nga presidenti amerikan dhe bashkëpunëtorët e tij. Nëse Zelensky pranoj kushtet amerikane për armëpushim pa kushte, këtë sigurisht nuk e bënë diktatori, Vladimir Putin. Në bisedën e gjatë telefonike lidhur më kushtet e armëpushimit ndërmjet Trump dhe Putin, u dakardua në fund që lëvizja drejtë paqes do të fillojë me një armëpushim në sektorë të energjisë .Pas kësaj bisede telefonike presidenti rus Vladimir Putin ka rënë në dakord të ndalojë sulmet ndaj infrastrukturës energjetike të Ukrainës. Mediat ruse kanë raportuar së Putin ka urdhëruar ushtrinë të ndalonte sulmet ndaj këtyre objektivave për 30 ditë. Shtëpia e Bardhë njoftoi se liderët ranë dakord që lëvizja drejt paqes do të fillojnë në Lindjen e Mesme me përfundimin e sulmeve ndaj infrastrukturës energjetike, si dhe negociatat teknike për zbatimin e një armëpushimi detar në Detin e Zi. Duket së ekziston logjika të disa amerikanë së më shkëputjen e republikave nga Bashkimi Sovjetik, i është bërë padrejtësi historike Rusisë. Këta amerikanë e shohin luftën në Ukrainë mishërim të këtij rreziku, duke menduar që të bëhen lëshime territoriale ndaj Rusisë në viset e pushtuara të Ukrainës. Nëse mendohet së do të “zbuten rusët” dhe do të mbahen në kontroll, më duket së është qasje e gabuar. Putin nuk e ka synim vetëm pushtimin e Ukrainës, nesër kur i jepet mundësia, do të marshon ushtarakisht drejtë shteteve për rreth. Administrata e re amerikane sikur po i jap krah në këtë drejtim, duke e ditur së regjimi i Moskës është larg nga demokracia. Kjo do të ngjallte frikë të logjikshme të 100 milionë njerëz të Evropës Lindore, të cilët kanë disponim tradicionalisht anti-rus nga përvoja e hidhur historike, sidomos dy shekujt fundit më Rusinë cariste dhe BRSS. Putin në bisedimet e paqes që pritën të zhvillohen, zor që do të bënë lëshime të një të pestës sa konsiderohet që ka pushtuar territor të Ukrainës. Lëshimet eventuale, do të bënin që Rusia të ndeshet më reperkusione për shkeljen e ligjeve ndërkombëtare, për shkak të agresionit të paligjshëm. Dhe, tjetra do t’ia bënte të pamundur këtij shteti që të kërcënon fqinjët e saj evropianë. Prandaj, ekziston shqetësimi i arsyeshëm se nëse Moskës e bëhen lëshime në negociata, shumë njerëz do të pyesin “ se kush do të këtë radhën”. Administrata Trump ka krijuar qarje më Evropën. Nëse NATO nuk është ajo që ishte dikur, nëse Amerika nuk garanton sigurinë e anëtarëve të NATO-s, nëse parimi “të gjithë për një” nuk është i padiskutueshëm, çfarë do të mendojë një despot me dorë të fortë dhe me ambicie të mëdha si Vladimir Putin? Rusia do të arrinte të bëhet e fortë përballë Amerikës e cila do të mbetej ”tigër letre”. Se a do të tërhiqen Amerika dhe Evropa në mungesë uniteti përballë Putinit, kjo mbetet të shihet …
