Shkruan: Muhamet KELMENDI
Ka qenë njëherë një “luftëtarë”. Ai ishte anëtar i një qete luftarake. Si i tillë nuk tregoi ndonjë sukses.
Shkonte pas çetës.
Nuk ishte luftëtare i zoti. Edhe në beteja qëndronte prapa luftëtareve të tjerë Vepronte pa u treguar.
Udhëheqja nuk e injoronte. E respektonte, por edhe nuk e ngarkonte me ndonjë aktivitet të veçantë.
Lufta bëhej gjithherë e më e ashpër.
Lëvizja atdhetare dhe qeta çlirimtare e zgjeruan aktivitetin e vetë dhe u bë një lëvizje e madhe çlirimtare.
U ngritë populli në aktivitet. Iu bashkua kësaj lëvizje të vogël dhe lufta morri përmasa të kryengritjes së gjerë popullore.
Kështu u zgjerua lufta.
Tash doli ky anëtar i qetës ne sipërfaqe. E donte udhëheqjen e tërë aktivitetit të kryengrites.
Për atë qëllim duhej të përjashtohej komandanti dhe tere udhëheqja.
E morri aktivitetin e ashpër kundër shokëve udhëheqës të idealit. Ndikoj tek shokët karrierist dhe e krijuan një grup brenda, jashtë strukturës, për brenda për të marrë komandimin.
Arritën këtë qellim.
Ky anëtar i qetës u be udhëheqës.
Lufta u intensifikua dhe vendit i erdhi ndihma nga jashtë.
Tash ky bëhet “hero”.
Harrohen luftëtaret e qetës .
Të gjithë luftohen dhe ky bëhet figura heroike në popull.
E morri epitetin e “çlirimtarit dhe të heroit” të luftës për liri.
U bë një bashkim i “çlirimtarëve” të maskuar rreth ti.
Mirëpo, ky farë heroi ishte edhe në paqe Shumë i përgatitur për të ndërtuar mekanizëm rreth tij.
U bë Shumë i pasur.
Jetonte një jetë përrallore.
Krijoi edhe grup të pasur dhe të lidhur me “heroin”.
“Heroi” e morri epitetin e njeriut që e çliroi vendin.
U lidhen pas tij shumë dhe në emër të tij jetojnë dhe po pasurohen çdo ditë.
Dolën përsëri në sipërfaqe lidhjet e vjetra.
U krijua një gjendje e imagjinuar dhe me plotë gënjeshtra.
E kaluara u devijua.
Ky anëtar i qetës i morri meritat e tëra te vendit.
“Heroi” imagjinar u krijua.
