Nga Vladimir Muçaj :
MJAFT MË ME DREJTUES MEDIOKËR!
Shqipëria ka nevojë për një administratë të bazuar në dije, integritet dhe shërbim qytetar
Me një sy kritik ndaj realitetit administrativ dhe një përvojë të gjatë në ndjekjen e zhvillimeve institucionale, ndiej sot më shumë se kurrë detyrimin qytetar dhe profesional për të ngritur zërin ndaj një plage që po thellohet dita-ditës: paaftësia që ngjitet në poste drejtuese, ndërsa dija dhe përgatitja mbeten të heshtura në hije.
Ky editorial nuk është një shkrim i zakonshëm. Është një thirrje publike për reflektim të thellë, për një reformë të guximshme në burimet njerëzore të administratës publike. Sepse nëse nuk veprojmë sot, nesër do të jetë tepër vonë.
Në shumë institucione të qeverisjes vendore dhe qendrore, ka kohë që është vendosur një heshtje e rëndë përballë dështimit administrativ. Drejtues të vendosur mbi kritere klienteliste, pa arsim të duhur, pa përvojë profesionale dhe pa asnjë ndjeshmëri ndaj qytetarit, kanë zënë poste kyçe në administratë.
Ata nuk dinë të lexojnë një shkresë zyrtare, nuk kuptojnë një vendim, nuk orientojnë dot një staf dhe – më keq – nuk dinë të dëgjojnë qytetarin. Mjafton një vështrim në disa institucione lokale për të kuptuar se paaftësia nuk është përjashtim, por normë.
Në vend që të krijohet një klimë shërbimi e efektiviteti, kemi një administratë të përgjumur, që ngatërrohet me procedurat më elementare, që shpërndan gabime dhe i kthen qytetarët në rrugë pa kthim.
Është momenti për të thënë gjërat hapur. Shqipëria nuk do të përparojë kurrë me drejtues mediokër, që nuk përfaqësojnë as veten, jo më qytetarin. Të rinjtë dhe të rejat me arsim cilësor, me integritet dhe përkushtim, janë lënë në hije – të mbytur nga arroganca dhe injoranca që mbretëron në zyrat publike.
Ky vend ka kapacitete të jashtëzakonshme njerëzore, por ato nuk vihen në punë. Janë zëvendësuar me figurantë pa ide, pa dinjitet dhe pa përgatitje, të vendosur aty për interesa momentale politike apo për “shërbime” që nuk kanë lidhje me shtetin.
Nëse qeveria aktuale, në mandatin e saj të katërt, do të ketë kurajën të ndërmarrë një reformë të thellë në sistemin e burimeve njerëzore, kjo do të jetë ndoshta trashëgimia më e vyer që mund të lërë pas. Reformë jo në letër, jo kozmetike, por rrënjësore, e bazuar në performancë, meritokraci dhe përgjegjësi.
Brenda vetë administratës publike ka sot me dhjetëra e qindra nëpunës me kapacitete të admirueshme, me dëshirë për të kontribuar, por që janë të heshtur, të frenuar, të margjinalizuar. Ata nuk kanë mikrofonin, por kanë dijen. Nuk kanë mbështetje politike, por kanë moralin profesional. Dhe mbi të gjitha – kanë dëshirën për të shërbyer, e jo për t’u shërbyer.
Është koha për t’u dhënë hapësirë këtyre njerëzve. Është koha për t’i çliruar nga zinxhiri i drejtuesve pa formim, pa përkushtim, që kanë kthyer institucionet në bunkerë të mediokritetit dhe interesit të ngushtë.
Në fund të këtij shkrimi dua të theksoj faktin që Shqipëria ka nevojë për një administratë që di, që guxon, që respekton qytetarin. Dhe kjo nuk është një ëndërr. Është e mundur – por vetëm nëse përmbysim rendin e vendosur mbi servilizëm dhe mungesë vlerash.
Nuk mund të kemi shtet funksional me drejtues jofunksionalë. Nuk mund të kemi shërbim cilësor me njerëz që nuk e njohin konceptin e shërbimit. Dhe nuk mund të kemi përparim me njerëz që nuk dinë as të ecin përpara.
Koha e drejtuesve të paaftë duhet të marrë fund. Koha e profesionistëve duhet të nisë. Sot.!..
