Rasti për vizitën, kujton gazeta gjermane, ishte samiti i katërt i Ukrainës dhe vendeve të Evropës Juglindore, i cili u mbajt në Odessa. “I pranishëm ishin edhe kryeministri grek Kyriakos Mitsotakis, homologu i tij kroat Andrej Plenković, si dhe krerët e qeverive, përfshirë Presidentin e sapozgjedhur të Rumanisë, Nikos Danos, dhe Presidenten e Moldavisë, Maja Sandu. Megjithatë, vëmendja më e madhe u përqendrua te Aleksandar Vuçiç.”
Në Odessa pa një përfaqësues të Kosovës,
Presidentit të Serbisë iu desh të “pajtonte katër qëllime në dukje të papajtueshme” në Odessa, shkruan Frankfurter Allgemeine Zeitung: “Për të qetësuar Brukselin, për të mos zemëruar Moskën, për të lavdëruar Ukrainën dhe në të njëjtën kohë për të mos humbur audiencën vendase, me mendje rusofile, e cila – si rezultat i fushatave sistematike nga mediat pro-qeveritare në Serbi – e sheh Presidentin rus Vladimir Putin si një viktimë të pafat të rrethanave historike”.
Sipas autorit të artikullit, Michael Martens, ekzistonte një dyshim i bazuar se politika e Serbisë për balancimin midis Lindjes dhe Perëndimit nuk do të ishte në lartësinë e sfidës: “Por presidenti serb arriti ta zgjidhte këtë detyrë, të paktën retorikisht, me shumë aftësi. Vuçiç fillimisht theksoi se ishte ‘shumë mirënjohës ndaj Presidentit Zelensky’ për mirëpritjen e Serbisë në Ukrainë dhe theksoi se Beogradi mbron integritetin territorial të të gjitha shteteve të njohura nga Kombet e Bashkuara. Ky ishte një formulim i zgjedhur me kujdes, sepse Kosova – një ish-provincë e Serbisë që shpalli pavarësinë në vitin 2008 – nuk është anëtare e OKB-së. Arsyeja kryesore për këtë është se Rusia po e pengon atë. Ukraina nuk e njeh as Kosovën. Nuk kishte përfaqësues të shtetit të Kosovës në samitin në Odessa.”
Si do të reagojë Moska?
Artikulli vlerëson gjithashtu: “Fakti që Vuçiç tha se populli i Ukrainës (ai nuk foli për popullin ukrainas) meriton mbështetje dhe njoftoi gatishmërinë e Serbisë për të ndihmuar në rindërtimin e rajoneve që Rusia i ka bombarduar sistematikisht ndoshta nuk do të hasë në miratim në Moskë dhe në mesin e pjesës putinofile të publikut serb. Megjithatë, tregtari politik nga Beogradi kishte një gamë të gjerë për të ofruar, kështu që kishte diçka edhe për Rusinë. Vuçiç refuzoi të nënshkruante deklaratën përfundimtare të samitit, e cila jo vetëm që dënoi ‘luftën brutale të agresionit rus’, por gjithashtu deklaroi tërheqjen e plotë të trupave ruse nga Ukraina një kusht të panegociueshëm për arritjen e paqes, dhe madje bëri thirrje që Ukraina të bashkohej me NATO-n.”
Frankfurter Allgemeine Zeitung kujton gjithashtu se “që nga viti 2022 dihet se Serbia, nëpërmjet ndërmjetësve, po furnizon Ukrainën me armë, veçanërisht municione. Kjo ishte një arsye e rëndësishme për marrëdhëniet e mira të Vuçiçit me administratën e Joe Biden dhe ish-ambasadorin amerikan në Beograd, i cili shpesh e lavdëronte Vuçiçin deri në qiell”. “
Megjithatë, për ndonjë arsye, Rusia është përmbajtur prej kohësh nga kritikimi i dërgesave serbe të armëve. Kjo ndryshoi vetëm në fund të majit 2025 – gjë që tregon se improvizimi dhe balancimi i vazhdueshëm i Vuçiçit midis Lindjes dhe Perëndimit po arrin kufijtë e tij. Mbetet për t’u parë se si do të reagojë Moska ndaj udhëtimit të Vuçiçit në Odessa. Megjithatë, nuk ka gjasa që dërgesat e ardhshme të gazit rus në Serbi të bëhen më të lira si rezultat”, përfundon Frankfurter Allgemeine Zeitung.
