DY organizata kryesore izraelite për të drejtat e njeriut, B’Tselem dhe Mjekët për të Drejtat e Njeriut në Izrael, kanë dënuar publikisht sulmet në Rripin e Gazës për herë të parë brenda Izraelit, duke e akuzuar Izraelin për gjenocid për vrasjet dhe urinë e popullsisë atje. Përveç kësaj, një lëvizje rezistence brenda vendit po forcohet gjithashtu. Të rinjtë që janë të detyruar ligjërisht të shërbejnë të paktën dy vjet në ushtrinë izraelite tani po refuzojnë gjithnjë e më shumë të rekrutohen sepse kundërshtojnë shkatërrimin sistematik të komunitetit palestinez.
Ron Feiner tregon vendin në helmetën e tij ku e goditi plumbi që e rrëzoi nga këmbët. Vetëm disa milimetra në drejtimin e kundërt do të kishin nënkuptuar vdekjen, pasi gjashtë nga shokët e tij vdiqën në të njëjtin konflikt tetorin e kaluar. Ata hynë në shtëpinë në Libanin jugor, të bindur se ishte pastruar nga terroristët, por gabuan, shkruan britanikja The Telegraph .
“Ishte një ditë vërtet e tmerrshme”, kujtoi 26-vjeçari Feiner. “Hapëm derën dhe menjëherë na pritën dy luftëtarë të Hezbollahut të cilët hapën zjarr. Katër ushtarë vdiqën në vend.”
Feiner, një kapiten në Brigadën e 933-të Nahal të Izraelit, më pas arriti t’i ndihmonte kolegët e tij të plagosur dhe t’i nxirrte ata nga shtëpia, ndërsa beteja zgjati pesë orë. Ai gjithmonë kishte ëndërruar të bëhej oficer këmbësorie në Forcat Mbrojtëse të Izraelit (IDF), njësoj si babai i tij. Roli i një oficeri në Izrael i jep një status elitar dhe shpesh është një trampolinë për një karrierë të suksesshme në botën e biznesit ose të politikës.
Por tani ai ka vendosur ndryshe. Ai nuk dëshiron më t’u përgjigjet thirrjeve për forca rezervë dhe nuk është i përgatitur të dërgohet në Gaza. Arsyeja është lufta në të cilën, sipas ministrisë së shëndetësisë të drejtuar nga Hamasi, kanë vdekur më shumë se 59,000 palestinezë.
“Kur filloi përsëri bombardimi i Gazës, m’u bë e qartë se qeveria jonë donte ta zgjaste këtë konflikt sa më gjatë që të ishte e mundur, nuk donin ta përfundonin atë”, tha Feiner. “Atëherë e dija se nuk mund të merrja më pjesë në këtë luftë.”
Për shkak se refuzoi të vinte në shërbesë, Izraeli e dënoi me 25 ditë burg. Megjithatë, Feiner vuajti vetëm natën sepse burgu u evakuua pasi Irani qëlloi raketa balistike drejt Izraelit në qershor.
Ai është pjesë e një vale në rritje rezervistësh të rinj në Izrael që nuk duan të shkojnë në luftë në Gaza. Shumica thjesht nuk u përgjigjen telefonatave, nuk kontrollojnë emailet e tyre dhe nuk gjejnë justifikime për probleme shëndetësore ose familjare. Feiner beson se imazhet e fëmijëve të uritur në Gaza do ta ulin më tej pjesëmarrjen.
Kriza humanitare dhe presioni ndërkombëtar
Presioni mbi Izraelin për shkak të kushteve katastrofike humanitare në Rripin e Gazës po rritet. Organizatat humanitare paralajmërojnë për uri dhe kequshqyerje, ndërsa Franca njoftoi të enjten se do ta njihte Palestinën si shtet. IDF njoftoi të dielën se do të vendoste një “pauzë taktike” në luftimet në disa pjesë të Gazës.
Ushtria dhe gjeneralët janë gjithnjë e më shumë kundër Netanyahut
Pikëpamja e Feiner se lufta është e pakuptimtë ndahet nga shumë oficerë të lartë aktivë dhe në pension. Gjenerali Assaf Orion, ish-kreu i planifikimit strategjik të IDF-së, i tha Telegraph: “Ndërsa fushatat kundër Iranit dhe Hezbollahut kishin objektiva të qarta, nuk ka më një arsye ushtarake për të vazhduar operacionet në Gaza.”
“Dyshoj se qëllimet e luftës në Gaza u rrëmbyen për motive të fshehta politike. Arsyeja kryesore për zgjatjen e luftës është përfitimi politik”, tha Orion.
Eran Etzion, ish-nënkryetar i Këshillit të Sigurisë Kombëtare të Izraelit, ishte më i ashpër: “Shumica e izraelitëve kanë qenë prej kohësh të qartë se lufta në Gaza po zgjatet për shkak të interesave politike, personale dhe gjyqësore të Netanyahut. Ai ka nevojë për luftën për të ruajtur dhe forcuar pushtetin e tij. Kjo nuk ka të bëjë fare me Hamasin, ka të bëjë vetëm me Netanyahun.”
Shumë besojnë se Netanyahu ka frikë se qeveria e tij do të shpërbëhet sapo të mbarojë lufta, sepse partitë ultranacionaliste do ta braktisin atë. Sipas informacioneve të rrjedhura nga kabineti izraelit i sigurisë, nuk janë vetëm gjeneralët në pension që janë skeptikë.
Shefi i Shtabit të IDF-së, Gjenerali Eyal Zamir, thuhet se tha se vazhdimi i fushatës nuk do të sillte rezultate të mëdha dhe do të rrezikonte jetën e njëzet pengjeve të mbetura. Edhe pse Hamasi është reduktuar në grupe të vogla guerile, ai ende po lufton në rrënoja dhe ushtria izraelite vazhdon të pësojë humbje.
Netanyahu këmbëngul në shkatërrimin e plotë të Hamasit, duke pretenduar se kjo është mënyra më e mirë për të arritur një marrëveshje për lirimin e pengjeve. Negociatorët izraelitë u kthyen nga Doha pa përparim dhe pritjet për një marrëveshje janë të ulëta. Reputacioni i Izraelit në skenën ndërkombëtare është në krizë. Aleatët tradicionalë si Britania, Franca, Kanadaja dhe Australia po dënojnë gjithnjë e më shumë raportet për urinë në Gaza.
Zamiri dhe oficerët e tij janë në një situatë të vështirë për shkak të vendimeve politike kontradiktore dhe detyrimeve ushtarake. Kohët e fundit ata kundërshtuan propozimin e Ministrit të Mbrojtjes, Israel Katz, për të zhvendosur të gjithë popullsinë civile të Gazës në një “qytet humanitar” në rrënojat e Rafah, duke paralajmëruar se kjo mund të duket si një krim lufte dhe të shkaktojë probleme të mëdha logjistike.
OKB-ja akuzon IDF-në për vrasjen e më shumë se 1,000 civilëve pranë pikave të reja të ndihmës në Gaza, ku kushtet janë kaotike dhe ushtarët izraelitë qëllojnë nëse palestinezët afrohen shumë.
Deri më tani, IDF ka pushtuar 75% të Rripit të Gazës, që ishte qëllimi i Operacionit “Qerrja e Gideonit”. Javën e kaluar, forcat izraelite hynë në mënyrë të synuar në qytetin Deir Al-Balah për herë të parë, ku, sipas inteligjencës, mbaheshin pengjet.
Netanyahu dhe aleatët argumentojnë se lënia e çdo mbetjeje të Hamasit në Gaza do të çonte në një masakër tjetër si ajo e 7 tetorit. Ata hodhën poshtë propozimet arabe për një qeveri të përkohshme për të qeverisur Gazën pas një armëpushimi të përhershëm.
Gjenerali Orion përfundon: “Lufta në Gaza e ka kaluar prej kohësh pikën e saj kulminante. Çdo operacion ushtarak ka rregullin e zvogëlimit të fitimeve; sa më gjatë të zgjasë, aq më të mëdha janë kostot dhe aq më të vogla janë përfitimet. Në Gaza, ne e kemi kaluar shumë atë pikë.”
Pjesëmarrja në rënie e rezervistëve dhe presioni mbi komandantët ushtarakë
Edhe pse shifrat aktuale po mbahen të fshehta, disa grupe dhe politikanë besojnë se pjesëmarrja e rezervistëve mund të bjerë në rreth 60%. Shumica janë të ashtuquajturit “refuzues gri” të cilët justifikohen duke përmendur arsye shëndetësore ose familjare ose duke u larguar nga vendi gjatë thirrjes ushtarake.
Refuzimet e motivuara politikisht janë më të rralla, por në rritje, siç dëshmohet nga numri në rritje i letrave publike nga rezervistët që kritikojnë mënyrën se si Netanyahu e trajtoi luftën. Si rezultat, disa po qortohen ose shkarkohen nga puna.
Thuhet se oficerët kanë kontaktuar me dëshpërim rezervistët në mediat sociale, duke u lutur atyre të përgjigjen pasi ushtria e tyre është bërë jashtëzakonisht e dobët. Në të njëjtën kohë, polemika rreth rekrutimit të Haredimëve, hebrenjve ultra-ortodoksë, vazhdon dhe Netanyahu pritet të tërhiqet dhe të braktisë planet për t’i detyruar ata të kryejnë shërbim ushtarak.
Dënimi me burg për Feiner është relativisht i ashpër, me një maksimum prej 30 ditësh, por ai vuajti vetëm një natë për shkak të evakuimit të burgut. Ai tani po pret të shohë nëse do të thirret përsëri në burg dhe beson se skenat nga Gaza do të ndikojnë më tej në pjesëmarrje.
“Gjithmonë ka shumë njerëz që nuk janë të sigurt nëse duan të shkojnë dhe çdo gjë e vogël mund t’i ndikojë. Ndoshta një të shtunë ata do të jenë ulur me familjen e tyre, duke parë lajmet dhe kur të shohin fotografitë dhe pamjet e asaj që po ndodh, vendosin se nuk munden”, tha Feiner.
