Nuk mund ta përshkruaj dot poshtërimin e të diturit se ai më ka tradhtuar me dikë që e kam parë të rritet.
Unë jam 46 vjeç dhe ai është 48. Jemi të martuar prej 22 vitesh dhe kemi dy adoleshentë së bashku.
Për muaj të tërë dyshoja se diçka nuk shkonte mirë — ai u bë i fshehtë me telefonin, qëndronte deri vonë në punë dhe dukej i distancuar në shtëpi.
Një pjesë e imja kishte frikë se po tradhtonte, por kurrë nuk e kisha imagjinuar se do të ndodhte me dikë disa shtëpi më poshtë.
Gruaja është vetëm 23 vjeçe dhe e njoh që kur ishte fëmijë.
Prindërit e saj janë miqtë tanë të ngushtë dhe nuk mund ta përshkruaj dot poshtërimin e të diturit se ai më ka tradhtuar me dikë që e kam parë të rritet.
E mora vesh vetëm kur nëna e saj erdhi në derën time duke qarë, pasi kishte zbuluar se çfarë kishte ndodhur.
Në fillim nuk doja ta besoja, por kur u përballa me burrin tim, ai nuk e mohoi.
Ai shpërtheu në tërbim dhe pranoi se kishin fjetur bashkë për gati gjashtë muaj. Ai këmbëngul se tani ka mbaruar, thotë se i vjen keq për gjithçka dhe dëshiron ta shpëtojë martesën tonë .
Por nuk mund t’i fshij imazhet në kokën time apo neverinë që ndiej.
Tradhtia është edhe më e thellë sepse jo vetëm që më ka shkatërruar besimin tek ai, por ka shkatërruar edhe miqësinë tonë me fqinjët dhe e ka lënë rrugën plot me thashetheme.
Jam jashtë vetes dhe nuk e di nëse t’i jap një shans tjetër apo të largohem.Ku shkojmë nga këtu?
Psikologia thote se nuk është çudi që ndihet kaq e lënduar dhe e zemëruar.
Të zbulosh se burri yt të ka tradhtuar është mjaft shkatërruese, por fakti që ka qenë me dikë që e njeh që nga fëmijëria dhe që jeton kaq afër, e bën të ndihet edhe më poshtëruese dhe personale.
Lotët e burrit tënd mund të tregojnë keqardhje, por rindërtimi i besimit pas një tradhtie kaq të thellë kërkon ndershmëri, kohë dhe përpjekje.
Vetëm ti mund të vendosësh nëse do ta provosh. Mos lejo që ndjenja e tij e fajit të të nxitë të falësh para se të jesh gati.
