Rreth një vit e gjysmë më parë, më 16 prill 2024, një rrebesh i rrëmbyeshëm shkaktoi përmbytje në Dubai. Uji në rrugë arriti deri në bel dhe në disa vende mbuloi plotësisht makinat. Katër persona vdiqën. Dëmi ekonomik në qytet vlerësohet në tre miliardë dollarë. Shumë ekspertë besojnë se ndryshimi i klimës ishte shkaku i kësaj anomalie të motit. Megjithatë, pothuajse menjëherë, doli një teori se reshjet e paprecedentë në shkretëtirë u shkaktuan nga gjeoinxhinieria, ose manipulimi i motit. Shumica e ekspertëve e hodhën poshtë këtë teori si një teori konspiracioni. Megjithatë, pas hetimit të vet, Bloomberg arriti në përfundimin se ishte plotësisht e besueshme.
Mëngjesin e së hënës, më 15 prill, qielli mbi Dubai ishte i vranët. Parashikimi i motit parashikonte stuhi dhe breshër.
Në orën 13:40, radari regjistroi një avion të Forcave Ajrore të Emirateve të Bashkuara Arabe, me shenjë thirrjeje UAF836, që fluturonte në veri mbi Dubai. Ishte një Beechcraft King Air – një avion i vogël me dy motorë që përdoret për shi artificial, i njohur si mbjellje e reve. Krahët e tij janë të pajisur me tuba që përmbajnë dhjetëra flakëzime që përmbajnë kristale kripe të lidhura me nanopjesëza titaniumi. Kur flakëzimet ndizen, grimcat e kripës shpërndahen në re, duke tërhequr lagështi dhe duke ndihmuar në formimin e pikave të shiut.
Emiratet e Bashkuara Arabe kanë të paktën gjashtë avionë të tillë. Ata operojnë me turne. Fluturimet janë të klasifikuara, itineraret zakonisht nuk shfaqen në radar publik dhe autoritetet nuk zbulojnë data specifike të nisjes.
UAF836 u drejtua drejt Maleve Hajar, një zonë ku përhapja e reve është më e zakonshme, pasi malet ngrenë ajrin e ngrohtë, duke krijuar kushtet perfekte për shi. Njëzet minuta pasi avioni kaloi mbi Dubai, filloi shiu.
Deri në orën 14:30, një stacion meteorologjik pranë vendndodhjes së operimit të avionit raportoi reshje të dendura shiu dhe stuhi. Shpejt, një kompleks konvektiv në shkallë mezo – një sistem masiv me stuhi të shumta që bashkoheshin në një stuhi të vetme gjigante, afërsisht sa madhësia e Francës – filloi të formohej mbi të gjithë vendin.
Natën e 16 prillit, retë u larguan për pak kohë, por në mëngjes një sistem i ri frontal iu afrua bregdetit. Në orën 8:45 të mëngjesit, UAF836 u nis përsëri dhe u drejtua drejt jugut.
Ndërkohë, Dubai u përfshi nga shira të rrëmbyeshëm dhe rrugët u errësuan si nata. Filluan përmbytjet. Dielli doli për pak kohë në pasdite. Por deri në orën 3:00 pasdite, kishte mbërritur një valë e re stuhish. Një front i rrallë, i njohur si jakë stuhie, u shfaq në qiell, që i ngjante një unaze ose një disku fluturues.
Në disa vende, 255 milimetra shi ranë vetëm në një ditë – pothuajse tre herë më shumë se mesatarja vjetore për Dubain.



Ahmad Habib, një meteorolog në Qendrën Kombëtare Meteorologjike (NMC) të Emirateve të Bashkuara Arabe, i tha Bloomberg se shtatë operacione mbjelljeje të reve u kryen më 15-16 prill dhe UAF836 nuk ishte i vetmi avion i përfshirë. Megjithatë, agjencia më vonë filloi ta mohonte këtë pretendim. Së pari, ata pretenduan se operacionet e mbjelljes u kryen vetëm më 14-15 prill, jo gjatë stuhisë; më pas, ata pretenduan se avioni thjesht po “merrte mostra” pa shpërthyer flakë.
Pilotët dhe ish-punonjësit e qendrës meteorologjike të intervistuar nga gazetarët i konsiderojnë këto shpjegime të pabesueshme: një avion i tillë është teknikisht i paaftë të “marrë mostra”; pajisjet e tij janë projektuar vetëm për të spërkatur reagentë.
Për më tepër, sipas tyre, menaxhmenti shpesh i detyronte të fluturonin në kushte të rrezikshme nën kërcënimin e pushimit nga puna. Një pilot kujtoi se si, në vitet 2010, fishekzjarrët shpërthenin pikërisht në krahë; një tjetër tha se ankesat për sigurinë u hodhën poshtë me frazën, “Shejhu tha kështu”.
Disa pilotë pohojnë se uljet u bënë edhe kur tashmë po binte shi, thjesht për të “raportuar fluturimet”.
Mediat shtetërore të Emirateve të Bashkuara Arabe e mbështetën plotësisht narrativën zyrtare se nuk ishte kryer asnjë operacion për mbjelljen e reve. I njëjti informacion u shpërnda në mediat e huaja, shpesh nga ekspertë që merrnin grante nga Emiratet e Bashkuara Arabe.
Emiratet e Bashkuara Arabe kanë investuar në teknologji që shkaktojnë shi për të luftuar thatësirën për shumë vite. Programi u iniciua nga themeluesi i kombit, Sheikh Zayed bin Sultan Al Nahyan, i cili ëndërronte të gjelbëronte shkretëtirën. Në vitin 2000, Emiratet e Bashkuara Arabe nisën një projekt të përbashkët me Qendrën Kombëtare të SHBA-së për Kërkime Atmosferike, të cilës më vonë iu bashkuan NASA dhe ekspertë të Afrikës së Jugut.
Teknologjia është e njohur që të paktën nga vitet 1940 dhe bazohet në parime të thjeshta. Avulli i ujit është gjithmonë i pranishëm në ajër. Kur ajri i ngrohtë dhe i lagësht ngrihet lart, ai ftohet dhe formon re. Por për ta shndërruar këtë lagështi në shi, breshër ose borë, nevojiten “bërthama kondensimi” – grimca mbi të cilat ngjiten molekulat e ujit. Për të shkaktuar shi, një reagent i përshtatshëm duhet të spërkatet në re.
Duke eksperimentuar me reagentë të ndryshëm, kjo teknologji u përdor nga ushtria amerikane në Vietnam dhe nga autoritetet në Indonezi dhe Indi për të rregulluar reshjet në rajonet e thata dhe tepër të lagështa. Në Rusi dhe Kinë, përdoret për të siguruar mot të kthjellët për raste të veçanta, siç është parada e Ditës së Fitores ose hapja e Lojërave Olimpike.
Megjithatë, pavarësisht dekadave të kërkimit, efektiviteti i teknologjisë mbetet i diskutueshëm. Sipas Organizatës Botërore Meteorologjike, metoda nuk mund të rrisë sasinë e lagështisë në atmosferë – ajo vetëm ndihmon në nxjerrjen e më shumë shiut nga retë ekzistuese.
Rezultatet eksperimentale janë kontradiktore: në disa vende, u vu re rritje e reshjeve, ndërsa në të tjerat, nuk u vu re asnjë efekt. Vlerësimet sugjerojnë se “shtimi” i reshjeve nga mbjellja mund të variojë nga 0% në 45%. Për shkak të veçantisë së secilës re, është pothuajse e pamundur të përcaktohet me saktësi ndikimi njerëzor.
Që nga viti 2003, Emiratet e Bashkuara Arabe kanë mbajtur një skuadrilje avionësh Beechcraft King Air në një bazë në Al Ain, pranë Maleve Hajar. Pilotët janë në detyrë 24 orë në ditë, gati për t’u ngritur brenda 30 minutash. Parimi i funksionimit është bërë pothuajse automatik: “Shih një re, mbill atë”. Ndonjëherë fluturimet kryheshin edhe natën, gjë që rriti rrezikun. Në vitin 2018, mbillja dhe shiu i rrëmbyeshëm që pasoi detyroi anulimin e koncertit të Dua Lipës në Abu Dhabi.
Deri në vitin 2024, deri në 300 misione kryheshin në vit, disa në ditë.
Në shkretëtirën e Emirateve të Bashkuara Arabe, burimi kryesor i ujit është shkripëzimi i ujit të detit, i kushtueshëm dhe me konsum të lartë energjie. Mbjellja e reve ofron kursime të konsiderueshme: është vlerësuar se një dollar i shpenzuar për të jep të njëjtin kthim si 25 dollarë të shpenzuar për shkripëzimin.
Që nga fillimi i programit, përmbytjet janë bërë më të shpeshta në Emiratet e Bashkuara Arabe. Shkaqet ka të ngjarë të jenë komplekse: ndryshimi i klimës, urbanizimi dhe zëvendësimi i tokës me beton. Megjithatë, Agjencia Meteorologjike e Emirateve të Bashkuara Arabe pranon se mbjellja e farave mund të ketë rritur reshjet.
Pavarësisht debatit midis shkencëtarëve në lidhje me efektivitetin e teknologjisë, autoritetet e Emirateve të Bashkuara Arabe janë të bindura se ajo funksionon: sipas të dhënave të tyre, ajo prodhon midis 5% dhe 35% reshje shtesë.
Nuk janë vetëm Emiratet e Bashkuara Arabe që po marrin pjesë në garë, por edhe fqinjët e tyre, Arabia Saudite dhe Omani. Për më tepër, ato po konkurrojnë për të njëjtat masa ajrore.
Nuk ka siguri absolute se mbjellja e reve shkaktoi katastrofën e prillit 2024. Por është mjaft e mundur që ta ketë përkeqësuar atë, përfundon Bloomberg.