Millosheviçi u ekstradua në Gjykatën e Hagës më 28 qershor 2001 dhe Curtis e mori në Beograd. Ai u ngarkua me detyrën e transportimit të sigurt të Millosheviçit në qelinë e tij në Scheveningen.
Curtis e hipi Millosheviqin në aeroplan dhe e shoqëroi gjatë rrugës për në Hagë.
“Millosheviçi mbërriti dhe dukej plotësisht i befasuar, sikur nuk mund ta besonte çfarë po i ndodhte. Më tha se nuk kisha juridiksion mbi të dhe unë i thashë se do ta shqyrtonim këtë në Hagë. Ai nuk donte të fliste anglisht dhe gjithçka duhej të përkthehej. E kontrollova plotësisht, zgavrën me gojë dhe gjithçka tjetër. Më pyeti pse po e bëja këtë, duke pasur parasysh se po vinte nga burgu. I thashë ‘ti tani je i burgosuri im dhe do të të kontrolloj’. Kjo nuk i pëlqeu shumë. Pas kësaj, hipëm në helikopter dhe të tre u nisëm në të njëjtën kohë”, tha Curtis më parë për HRT.

Millosheviçi gjatë gjyqit (Foto: EPA-EFE)
Curtis luajti një rol kyç në procedurat gjyqësore pas vitit 1995. Ai njihet gjithashtu për faktin se arrestoi dhe nxori para drejtësisë kriminelin e luftës dhe ish-kryetarin e bashkisë së Vukovarit, Slavko Dokmanoviç.
Curtis i kaloi ditët e tij të fundit në Kvarner, ku u zhvendos me gruan e tij kroate pas karrierës së tij.
Ky hetues britanik me përvojë iu bashkua Tribunalit Ndërkombëtar për Krime në ish-Jugosllavi (ICTY) në vitin 1995. Detyra e tij e parë e madhe ishte të hetonte masakrën e Ovçarës.
Së bashku me kolegun e tij, detektivin çek Vladimir Dzura, Curtis punoi në këtë çështje për muaj të tërë. Gjurmët i çuan ata te Slavko Dokmanoviç, ish-kryetari i bashkisë së Vukovarit, të cilin dëshmitarët e identifikuan si një nga personat kyç në Ovçarë natën e krimit.
Problemi ishte se si ta arrestonin, sepse Dokmanoviçi ndodhej në territorin serb.
“Qëllimi im ishte ta magjepsja atë,” tha Curtis në atë kohë.
Ekipi i tij hartoi një operacion në të cilin Curtis mori rolin e ndërmjetësit. Ai vendosi kontakt me të dhe ndërtoi besim. Dokmanoviç më vonë kaloi kufirin duke menduar se po shkonte në një takim ku Curtis dhe ekipi i tij e arrestuan.




