Sipas zyrtarëve të Lindjes së Mesme për New York Times , bomba që vrau Ismail Hanija, një udhëheqës i lartë i Hamasit, u fsheh rreth dy muaj më parë në shtëpinë ku ai po qëndronte. Shtëpia mbrohet nga Korpusi i Gardës Revolucionare Islamike dhe është pjesë e një kompleksi të madh në një lagje luksoze në veri të Teheranit, shkruan NY Times.
Hanija ishte në kryeqytetin e Iranit për inaugurimin presidencial dhe ai u vra nga një bombë që u shpërthye nga distanca, sipas zyrtarëve. U vra edhe truproja e tij. Shpërthimi tronditi ndërtesën, theu disa xhama dhe shkaktoi një shembje të pjesshme të murit të jashtëm. Hanija, i cili drejtonte zyrën politike të Hamasit në Katar, kishte qëndruar më parë në të njëjtën shtëpi disa herë gjatë vizitave në Teheran. Të gjithë zyrtarët folën me NY Times në kushte anonimiteti.
Vrasja mund të shkaktojë një valë të re dhune në Lindjen e Mesme
Zyrtarët iranianë dhe Hamasi kanë thënë se Izraeli ishte përgjegjës për vrasjen, ashtu si edhe disa zyrtarë amerikanë, të cilët kërkuan anonimitetin. Vrasja mund të shkaktojë një valë të re dhune në Lindjen e Mesme dhe të ndryshojë negociatat për t’i dhënë fund luftës në Gaza, në të cilën Hanija ishte një nga pjesëmarrësit kryesorë.
Izraeli nuk e ka marrë publikisht përgjegjësinë për vrasjen, por zyrtarët e inteligjencës izraelite informuan SHBA-në dhe qeveritë e tjera perëndimore për detajet menjëherë pas operacionit, sipas pesë zyrtarëve të Lindjes së Mesme. Sekretari amerikan i Shtetit Antony Blinken tha dje se SHBA-të nuk kishin njohuri për komplotin e vrasjes.
Në orët pas vrasjes, spekulimet u përqëndruan menjëherë në mundësinë që Izraeli të vrau Haniya në një sulm me raketa, ndoshta nga një dron ose aeroplan, i ngjashëm me raketën që lëshoi në bazën ushtarake të Isfahanit në prill.
Vrasësit kanë përfituar nga një shkelje në sigurinë e kompleksit të ruajtur shumë
Kjo teori e raketave ngriti pikëpyetje se si Izraeli ishte në gjendje të shmangte përsëri sistemet e mbrojtjes ajrore të Iranit. Siç doli, vrasësit ishin në gjendje të shfrytëzonin një lloj tjetër zbrazëtie në mbrojtjen e Iranit: një gabim në sigurinë e kompleksit të supozuar të ruajtur shumë, gjë që lejoi që bomba të vendosej dhe të qëndronte e fshehur për disa javë përpara aktivizimit.
Një shkelje e tillë, thanë tre zyrtarë iranianë, ishte një dështim katastrofik nga shërbimet e inteligjencës dhe sigurisë së Iranit dhe një siklet i madh për Gardën, e cila përdor kompleksin për takime sekrete dhe për të strehuar mysafirë të profilit të lartë si Hania.
Se si ishte fshehur bomba është ende e paqartë. Zyrtarët e Lindjes së Mesme thanë se vrasja mori muaj për t’u planifikuar dhe kërkonte një mbikëqyrje të gjerë të kompleksit. Dy zyrtarë iranianë që përshkruan natyrën e atentatit thanë se nuk e dinin se si dhe kur u vendosën eksplozivët në dhomë.
Shpërthimi ka thyer xhamat dhe ka shembur një pjesë të murit
Izraeli vendosi të kryejë atentatin jashtë Katarit, ku Haniya dhe anëtarë të tjerë të lartë të udhëheqjes politike të Hamasit jetojnë. Shpërthimi vdekjeprurës herët në mëngjes theu xhamat dhe shembi një pjesë të murit të kompleksit. Dukej se bënte dëme minimale jashtë vetë ndërtesës, siç do të bënte një raketë.
Rreth orës 2 të mëngjesit me orën lokale, pajisja shpërtheu, sipas zyrtarëve të Lindjes së Mesme, përfshirë iranianë. Anëtarët e befasuar të stafit të ndërtesës, thanë zyrtarët, vrapuan për të gjetur burimin e zhurmës së jashtëzakonshme. Ekipi mjekësor i punësuar në kompleks nxitoi në dhomë menjëherë pas shpërthimit. Ata konstatuan se Hanija vdiq menjëherë. Ata u përpoqën të ringjallën truprojën, por pa rezultat.
Udhëheqësi i Xhihadit Islamik Palestinez Ziyad al-Nakhalah po qëndronte në lagje, thanë dy zyrtarë iranianë. Dhoma e tij nuk ishte dëmtuar shumë, gjë që sugjeron se objektivi ishte planifikuar saktësisht. Khalil al-Hayya, zëvendëskomandanti i Hamasit në Rripin e Gazës, i cili ishte gjithashtu në Teheran, mbërriti në vendngjarje dhe pa trupin e kolegut të tij, sipas pesë zyrtarëve të Lindjes së Mesme.
Udhëheqësi iranian njoftoi hakmarrje
Në mesin e njerëzve të njoftuar menjëherë, thanë tre zyrtarë iranianë, ishte gjenerali Ismail Ghaani, komandant i përgjithshëm i Forcave Quds, dega jashtë shtetit e Gardës Revolucionare që punon ngushtë me aleatët e Iranit në rajon, duke përfshirë Hamasin dhe Hezbollahun. Ai njoftoi liderin suprem të Iranit, Ayatollah Ali Khamenei, në mes të natës.
Katër orë pas shpërthimit, Garda Revolucionare lëshoi një deklaratë se Hanija ishte vrarë. Nga ora 7 e mëngjesit, Khamenei thirri anëtarët e Këshillit të Lartë të Sigurisë Kombëtare të Iranit në kompleksin e tij për një takim urgjent, ku urdhëroi një sulm hakmarrës ndaj Izraelit, sipas tre zyrtarëve iranianë.
Teherani ishte tashmë nën siguri të shtuar për inaugurimin e presidentit të ri të Iranit, Masoud Pezeshkian, ndërsa zyrtarë të lartë qeveritarë, komandantë ushtarakë dhe personalitete nga 86 vende u mblodhën në parlamentin në Teheranin qendror për ceremoninë. Hanija dukej triumfuese gjatë betimit, ai përqafoi presidentin e ri pas fjalimit të inaugurimit dhe të dy ngritën duart së bashku duke treguar një shenjë fitoreje.
Zyrtarët iranianë: Eksplozivët u vendosën disa kohë më parë
Metoda e vrasjes ishte temë e thashethemeve dhe debateve në Iran. Agjencia e lajmeve Tasnim raportoi se dëshmitarët thanë se një objekt i ngjashëm me predhën goditi dritaren e dhomës së Hanisë dhe shpërtheu. Por dy zyrtarë iranianë, anëtarë të Gardës të njohur me sulmin, konfirmuan se shpërthimi ndodhi në dhomën e tij dhe thanë se një hetim fillestar tregoi se eksplozivi ishte vendosur atje disa kohë më parë.
Ata e përshkruan saktësinë dhe sofistikimin e sulmit si taktikisht të ngjashëm me armën robotike të inteligjencës artificiale të telekomanduar të përdorur nga Izraeli për të vrarë shkencëtarin kryesor bërthamor të Iranit Mohsen Fakhrizadeh në 2020. Operacionet e vrasjes së Izraelit jashtë vendit kryhen kryesisht nga Mossad, shërbimi i inteligjencës së jashtme. David Barnea, kreu i Mossad, tha në janar se agjencia e tij ishte “e detyruar” të gjuante liderët e Hamasit, grupi që qëndron pas sulmeve të 7 tetorit në Izrael.
“Do të duhet kohë, siç ndodhi pas masakrës së Mynihut, por duart tona do t’i kapin kudo që të jenë,” tha Barnea, duke iu referuar vrasjeve të atletëve izraelitë në Lojërat Olimpike të vitit 1972.
