Në fund të Luftës së Ftohtë, arsenalet bërthamore të SHBA dhe BRSS arritën zenitin e tyre, ku pala sovjetike, megjithëse kishte një numër më të madh kokash bërthamore, ishte cilësisht më e dobët.
Si një mjet parandalues bërthamor, si dhe parandalues konvencional, armët bërthamore të Bashkimit Sovjetik ishin të vendosura në të gjithë territorin, gjë që do ta bënte të vështirë shkatërrimin e tyre në rast të një sulmi të parë amerikan.
Foto: FAS / Orari i bazave të raketave balistike ndërkontinentale sovjetike
Sidoqoftë, duke vënë në dukje kompleksitetin e procedurave për lëshimin e armëve bërthamore në rast të një kërcënimi real brenda udhëheqjes sovjetike, skifterët ushtarakë krijojnë një sistem të kompjuterizuar vetë-nisës për të gjithë arsenalin bërthamor të Bashkimit Sovjetik.
Konsiderata fillestare për zhvillimin e këtij sistemi është që në rast se kundërshtari do të lëshojë një goditje të parë kundër objektivave në BRSS dhe e gjithë udhëheqja ushtarako-politike vritet si rezultat i këtij sulmi, ky sistem do të përgjigjet.
Nisja pa valixhe
Megjithatë, procedura me valixhen parashikon skanimin e nxënësve të kreut të shtetit, për të cilët është përgatitur posaçërisht valixhe, duke shkruar kode të veçanta që aktivizojnë arsenalin bërthamor.
Foto: YouTube / valixhe bërthamore e Vladimir Putin
Në fillim të viteve 1980, nga frika se pala amerikane mund të kryente një goditje të parë të papritur në të cilën do të vdiste e gjithë elita ushtarako-politike, u krijua sistemi “Dora e Vdekur” ose Perimetri.
Sistemi përbëhet nga një numër sensorësh sizmologjikë, termikë dhe të tjerë që, në rast të regjistrimit të ndryshimeve në tokë që mund të shkaktohen nga një sulm bërthamor, do të aktivizonin të gjithë arsenalin bërthamor të BRSS. Në të njëjtën kohë, është një ide futuriste dhe e rrezikshme, duke pasur parasysh se ekzistonte rreziku që regjistrimi i një tërmeti të madh të aktivizonte sistemin.
Për të shmangur aktivizimin aksidental të këtij sistemi, llogaritjet shtesë kompjuterike u integruan përmes sistemit Kazbek, i cili duhej të bënte dallimin midis goditjes bërthamore dhe tërmetit.
Dora e vdekur sot dhe aktivizimi
Detajet e para për sistemin “Dora e Vdekur” u publikuan para rënies së BRSS, dhe prej tyre rezulton se sistemi duhej të aktivizohej nga MR-UR-100. Para nisjes, sistemi do të përpiqej të krijonte një lidhje me bunkerin bërthamor përmes katër pulseve të komunikimit, nëse nuk merrte reagime, do të thoshte se nuk kishte më autoritet të revokonte Perimetrin.
Më pas nisja e raketës UR-100, e cila është e pajisur me një kokë të posaçme, do të ishte pika fillestare e aktivizimit të sistemit që do të kishte përcaktuar më parë se kishte pasur një sulm bërthamor ndaj BRSS.
Pas lëshimit të raketës fillestare, i gjithë arsenali i raketave balistike ndërkontinentale që do t’i mbijetonin goditjes së parë do të drejtohej në objektivat e dhëna pa mundësinë e rikthimit të këtij vendimi.
Në doktrinën moderne bërthamore ruse, sulmet hakmarrëse kanë për qëllim nëndetëset, por deklarata e ish-komandantit të forcave strategjike Viktor Yesin në vitin 2019 për aktivitetin e sistemit Perimetër trazoi shpirtrat e Luftës së Ftohtë.
