Shkruan: Shefik ShKODRA
(Kërkoj falje prej të gjithë lexuesve, veçanërisht, prej atyre me punë në botën e jashtme).
Kësaj radhe e kam fjalën për një qen timin, të zgjebosur. Qeni në dy këmbë, si i çartur. Jeton në Z. Sa herë reagoj për një çështje të politikës ditore, ma kthen, si një gjysmë analfabet që është, duke e paraqitur veten se, është më “katolik se papa”. E kuptoj këtë zgjebën. Shprehi e kanë familjarisht, si me imperativ e me tërbim. Pikërisht, ku e gjen rastin si mua.
Më vjen turp të hyj në dialog me të, një pse kemi të njëjtin mbiemër, e dyta, më duket shumë injorantë dhe pa cipë integriteti si qenie njerëzore. Sa di, aq flet, po të mos rrapëllonte.
Një pyetje e kam reale, po nuk dua t’ia bëj publikisht këtij zgjebes edhe kësaj here, krejt për shkak të vëllezërve të tij dhe familjes.
Veç kanë të drejtë disa kur thonë se, ata që ishin në anën (me UDB-n) e pushtetit të RSFJ, ata reagojnë sot kundër cilit do, gjëja se, ata ishin njerëzit më “atdhetarë” se të gjithë të tjerët. Shoqi i këtij vetë tregon se kush ishte. I quan rrugaçë të tjerët, i shan, i quan hajdut, etj. Po nuk e ka të qartë reagimin e tjetrit…nejse.Po i përsëris disa vargje, të ribotuara po këtu, para disa vitesh. Pra, poezia QENI është bot. më 1982, në revistën e asaj kohe “Jeta e re”, po për personazhe të tilla:
Ruaju i zoti shtëpisë
Nga qeni yt besnik
Ke mbetë i pa besë!
Si është na është
shtaz’ e mirë shtëpiake
buzë – lëpirës
bisht – lëvizës
Po s’ka rëndësi
frikë i kam gjithherë
Në befasi më ka kafshuar
Qeni i qeni të birit qenit!
Ose:
qeni i qenit t’kusherinit!
