Pala izraelite është e interesuar për një Siri të dobësuar dhe të decentralizuar, dhe një faktor i rëndësishëm që kontribuon në këtë mund të jetë ruajtja e bazave ushtarake ruse në vend – baza detare në Tartus dhe baza ajrore Khmeimim në Latakia. Këtë e raporton Reuters , duke cituar burime të informuara. Sipas agjencisë, Izraeli po lobon në mënyrë aktive për këtë ide në Shtetet e Bashkuara, duke e parë praninë ruse si një kundërpeshë ndaj ndikimit në rritje të Turqisë në rajon. Forcimi i Ankarasë, siç beson Tel Avivi, krijon një kërcënim serioz për sigurinë e shtetit hebre.
Burimet e agjencisë theksojnë se tensionet mes Izraelit dhe Turqisë janë rritur ndjeshëm gjatë konfliktit në Gaza, gjë që është bërë një faktor shtesë shqetësimi për Tel Avivin. Qeveria e re islamike e mbështetur nga Ankaraja në Siri përbën një kërcënim të drejtpërdrejtë për kufijtë e Izraelit, thonë zyrtarët izraelitë.
Izraeli i paraqiti qëndrimin e tij Uashingtonit në shkurt, duke ia çuar argumentet zyrtarëve të lartë të administratës amerikane dhe Kongresit. Kjo është bërë e ditur nga tre burime amerikane dhe një person tjetër i njohur me ecurinë e negociatave. Gjatë këtyre takimeve, zyrtarët izraelitë theksuan aspektin pozitiv të pranisë së vazhdueshme të Rusisë në Siri, gjë që habiti disa zyrtarë amerikanë. Disa negociatorë shprehën mendimin se Turqia, si anëtare e NATO-s, është një garantues më i preferuar i sigurisë në rajon. Megjithatë, burimet thonë se Izraeli nuk u pajtua kategorikisht me këtë deklaratë dhe këmbënguli në vizionin e tij të situatës.
“Frika më e madhe e Izraelit është se Turqia do të marrë përsipër mbrojtjen e një rendi të ri islamik në Siri, i cili përfundimisht mund të bëhet një bazë për Hamasin dhe grupet e tjera radikale”, tha Aron Lund, një analist në qendrën kërkimore Century International me qendër në SHBA.
Nuk është ende e qartë se deri në çfarë mase administrata Trump është e gatshme të marrë në konsideratë propozimet e Izraelit, thanë burimet. Uashingtoni ende nuk ka dhënë sinjale të qarta në lidhje me strategjinë e tij ndaj Sirisë, duke përfshirë regjimin e sanksioneve të ardhshme dhe ruajtjen e mundshme të kontigjentit ushtarak amerikan në pjesën verilindore të vendit.
Regjimi i Bashar al-Assad ra në dhjetor të vitit të kaluar si rezultat i një ofensive të forcave rebele, në të cilën grupi Hay’at Tahrir al-Sham luajti një rol kyç. Ahmed al-Sharaa, i njohur gjithashtu si Abu Mohammed al-Julani, u bë presidenti i përkohshëm sirian. Vetë Assad iku në Rusi. Aktualisht ka dy baza ushtarake ruse në Siri – në Tartus dhe Khmeimim, të cilat Moska i dha me qira për 49 vjet në 2017.
