Shkruan: Skënder MULLIQI
Shumë kush po e komenton qëndrimin e presidentit amerikan Donald Trump, se ai tradhtoj Ukrainën dhe Evropën, duke i dalë zot një diktatori mizor siç është Valladimir Putin.Ajo çka ndodhi në Zyrën Ovale komentohet si një vrasje e planifikuar politike e presidentit ukrainas, Zelensky. Në politikë nuk ndodhë asgjë rastësisht, sikur që edhe Trump paraprakisht tha për Zelenskin “Shiko si është veshur”, deri të ajo së Zelenski po tregon mos respekt ndaj SHBA-ve, edhe pse ai menjëherë pas largimit nga Amerika, dha deklarata pozitive duke e falënderuar për përkrahjen e dhënë në luftë më Rusinë.Pa dyshim së takimi Trump –Zelensky që nuk shkojë aspak mirë, mund të kishte reperkusione të rënda duke rrëshqitur gjithçka në humnerë.Ishte edhe Vance ai që ishte i ashpër ndaj Zelenskyt i cili përfaqëson një shtet prej 40 milionë banorësh, dhe i cili më gjithë forcën falë edhe botës perëndimore po reziston ndaj Rusisë bërthamore të diktatorit, Vladimir Putin. Presidenti ukrainas të jemi real përkundër trysnisë së madhe të ushtruar nga Amerika për interesa të saja ekonomiko-tregtare, pranoj planin e armëpushimit më Rusinë. Arsyeja e vetme pse hordhitë e Putinit kanë pasur iniciativën për një vit është se Ukraina – jo vetëm që nuk mori gjithçka që i nevojitej objektivisht, por as edhe një pjesë të asaj që ishte premtuar. Në të vërtetë, përparimi jashtëzakonisht i ngadalshëm i Rusisë është dëshmi se çekuilibri mund të ndryshohet lehtësisht nëse ndihma do të ishte pak më shumë. Ukraina nuk u pushtua shpejtë siç ka menduar Putin, por ka tre vjet që po zgjatë lufta. Udhëheqësit dhe zyrtarët evropianë janë befasuar nga rënia e mbështetjes së SHBA-së për Ukrainën në javët e fundit, pas gati tre vitesh mbështetje. Shumë ende nuk mund ta kuptojnë pse presidenti i SHBA-së, Donald Trump, sulmoi kaq furishëm Zelenskyn dhe i bëri lëshime kryesore Putinit para se ai të fillonte bisedimet. Është shumë e vërtetë ajo që tha Makron, se “Rusia është shtet që po bën agresion ,dhe një popull i sulmuar që është Ukraina”. Luftën e drejtë të Ukrainës e përmbajtën edhe Anglia dhe Gjermania si shtetet kryesore të BE-së. Presidenti amerikan po mendon dhe po nxiton të bëjë paqe me rusët, duke menduar së ajo luftë nuk i shërben më asnjë qëllimi për Amerikën. Ndërsa në anën tjetër është shumë e qartë se evropianët kanë faj edhe vet, së kan mbetur më logjikën burokratike të shekullit të kaluar, pa treguar invencion për të ardhmen e Kontinentit të Vjetër. Njerëzit që duan të jetojnë në të tashmen duhet të gjejnë mënyra dhe forma të reja për të hedhur një hap drejtë së ardhmes që tashmë është këtu. Perandoria Ruse u shemb, por e cila po dëshiron ri ngritjen e saj duke i pushtuar ish republikat e Bashkimit Sovjetik më gjerë .Një politikë të tillë në Ballkan po zbaton edhe Serbia e Aleksander Vuqiqit, për të formuar një mini -Jugosllavi më territoret e huaja. Prandaj më duket së lufta në Ukrainë është shumë e rëndësishme për të ndalë hegjemoninë ruse për të rivendos Perandorinë. Rusia nuk ishte dashur të lejohet të bëhet super fuqi nga Amerika dhe Evropa, por natyrisht kjo arrihet më qëndrime unike, e jo të ndasive politike siç edhe po jemi dëshmitar ti shohim. Rendi i ri botëror nuk mund të jetë i favorshëm për botën perëndimore nëse favorizohet një shtet siç është Rusia më pretendime territoriale. Nëse i lejohet legjitimimi i pushtimit të territoreve më vitale në Ukrainë, do të ishte legjitimim i dhunës brutale ndaj një populli dhe një shteti të pavarur dhe sovran. Vetëm Lavdia e Luftës nuk i hyn në funksion aspak popullit ukrainas që dhanë që deri më tash shumë viktima, por edhe të gjithë popujve të tjerë liridashës në botë.