Anija sovjetike e uljes Kosmos 482 ra në Tokë më 10 maj pas odisesë së saj të gjatë hapësinore, e cila zgjati më shumë se pesë dekada.
Kosmos 482 hyri në atmosferë mbi Oqeanin Indian në perëndim të Xhakartës, Indonezi, njoftoi agjencia hapësinore ruse Roscosmos, dhe informacioni i disponueshëm tregon se nuk pati dëme. Megjithatë, ky është vetëm një nga vlerësimet, pasi agjenci dhe organizata të tjera e kanë ndjekur mjetin e uljes dhe kanë treguar vende të ndryshme, nga Azia Jugore kontinentale deri në Paqësorin lindor. Se kur do të dihet vendi i saktë i rënies së anijes zbarkuese, ende nuk dihet.
Astronomi Gianluca Masi i Projektit të Teleskopit Virtual kapi Kosmos 482 gjatë njërës prej orbitave të tij të fundit, ndërsa fluturonte mbi Romë, Itali, pak para agimit më 10 maj.
Kosmos 482 nuk duhej të binte në Tokë. Është një anije kozmike që ishte pjesë e programit sovjetik të fokusuar në Venus. Një flotë sondash u dërgua në këtë planet në vitet 1960, 1970 dhe në fillim të viteve 1980, me Kosmos 482 që u lançua në vitin 1972. Megjithatë, pati një problem me raketën, për shkak të të cilit anija kozmike mbeti e “ngecur” në një orbitë eliptike rreth Tokës. Gjatë 53 viteve të ardhshme, forca e rezistencës atmosferike e tërhoqi ngadalë sondën poshtë, duke çuar në një zbërthim dramatik.
Shumica e copave të mëdha të mbeturinave hapësinore, siç janë satelitët e vjetër dhe trupat e përdorur të raketave, shpërbëhen gjatë udhëtimeve të tyre të zjarrta për t’u kthyer në Tokë, duke krijuar shira artificialë meteorësh. Megjithatë, është e mundur që Kosmos 482 të ketë rënë në një copë, duke pasur parasysh faktin se ishte projektuar për t’i mbijetuar një udhëtimi me shpejtësi të lartë përmes atmosferës së dendur të Venusit.
Kosmos 482 është një metër i gjerë dhe peshon 495 kilogramë. Nëse nuk do të shpërbëhej në atmosferë, ndoshta do të godiste sipërfaqen e Tokës me një shpejtësi prej 240 km/orë.
Ky pajisje uljeje tërheq vëmendjen ndaj problemit në rritje të mbeturinave hapësinore. Mesatarisht, tre copë mbeturinash hapësinore me përmasa të konsiderueshme bien në Tokë çdo ditë, dhe ky numër vetëm do të rritet.
Agjencia Evropiane e Hapësirës (ESA) deklaron se ka afërsisht 14,240 satelitë në orbitën e Tokës, nga të cilët 11,400 janë aktivë. Shumica e anijeve kozmike operative i përkasin megakonstelacionit Starlink të SpaceX, i cili aktualisht përbëhet nga 7,200 satelitë, por është në rritje të vazhdueshme.
Megakonstelacione të tjera janë gjithashtu në zhvillim e sipër. Amazon ka lançuar satelitët e parë të rrjetit të saj të internetit me brez të gjerë Project Kuiper, i cili përfundimisht do të përbëhet nga 3,200 satelitë. Gjithashtu, u lançuan satelitë të dy megakonstelacioneve të ndryshme kineze, secila prej të cilave duhet të ketë të paktën 13,000 satelitë.
Me rritjen e trafikut hapësinor, pritet një rritje e frekuencës së mbeturinave hapësinore në atmosferë. Kjo rrit rrezikun e lëndimeve dhe dëmtimit të tokës, edhe pse shumica e mbeturinave hapësinore digjen në atmosferë. Gjithashtu, ndotja nga mbeturinat hapësinore mund të dëmtojë shtresën e ozonit të Tokës dhe të ndikojë në klimë.
