Një fazë e re negociatash për t’i dhënë fund luftës në Ukrainë solli një bisedë midis udhëheqësve të Federatës Ruse dhe SHBA-së. Presidenti Trump me sa duket e ka pranuar “formulën” ruse për fillimin e negociatave – së pari negociatat, pastaj një armëpushim. Kjo shkon kundër idesë fillestare të presidentit ukrainas dhe udhëheqësve evropianë, të cilët kërkuan të parët një armëpushim. Presidenti Zelensky, së bashku me udhëheqësit evropianë, u përpoqën të bënin presion mbi presidentin amerikan që ta kushtëzonte Kremlinin me një urdhër të tillë.
Megjithatë, Presidenti Trump nuk shkoi në atë drejtim. Pasi foli me homologun e tij rus, Presidenti Trump e përshkroi komunikimin si “shumë të mirë”. Mbetet për t’u parë se çfarë do të nënkuptojë kjo, por është e qartë se Trump nuk do të heqë dorë nga ideja e negociatave të drejtpërdrejta midis Rusisë dhe Ukrainës dhe se SHBA-të nuk do të ushtrojnë presion mbi Federatën Ruse duke i dhënë ultimatume për momentin.
Negociatat nuk janë një garanci
Edhe pse SHBA-të këmbëngulin që Ukraina të pranojë fillimin e negociatave, vetëm negociatat nuk garantojnë një rezultat, veçanërisht në një situatë si kjo kur edhe qëndrimet fillestare janë diametralisht të kundërta. Prandaj, gjetja e një kompromisi mund të kërkojë kohë. Besohet se kjo është pjesë e planit të Kremlinit, duke marrë parasysh situatën në front (më shumë për këtë më vonë), gjë që duhet ta forcojë më tej pozicionin negociues të Rusisë.
Në një skenar të tillë, Presidenti Zelenski, sigurisht, mund të refuzojë të negociojë, por kjo e vendos atë në një situatë shumë më të vështirë. Megjithatë, për momentin, nuk duket se Zelensky do të refuzojë negociatat, megjithatë, ky proces nuk do të jetë i shpejtë. Për më tepër, kushtet përfundimtare për përfundimin e luftës varen drejtpërdrejt nga situata në vijën e frontit, e cila ka ndryshuar, megjithëse ngadalë, në javët e fundit.
Situata në fushën e betejës
Në hijen e negociatave dhe të gjitha ngjarjeve në nivel diplomatik, ushtria ruse nisi një manovër strategjikisht të rëndësishme në Donbas. Edhe pse dinamika e vetë luftës është ulur ndjeshëm, ushtria ruse është përgatitur prej muajsh për të prerë vijën e frontit Pokrovsk-Konstantinovka në rajonin e Donetskut.
Pas disa muajsh luftimesh të ashpra në perëndim të Pokrovskos dhe në Torecko (i cili tani është plotësisht nën kontrollin rus), ushtria ruse i rifokusoi forcat e saj pranë qytetit të Oceretinos. Brenda tre javësh, ata arritën të përparonin rreth 10 km në veri të asaj zone, me qëllim prerjen e rrugës kryesore Pokrovsk – Konstantinovka. Rruga është prerë së fundmi.
Rëndësia e manovrës
Kjo manovër nga forcat ruse mund të jetë strategjikisht e rëndësishme duke pasur parasysh shkallën e betejës në Donbas. Nëse ushtria ruse do të vazhdonte drejt veriut në drejtim të Druzhkovkës, Konstantinovka do të gjendej e rrethuar, e shkëputur nga dy qytete të rëndësishme në rajonin e Donetskut: Kramatorsk dhe Pokrovka.
Kjo do ta detyronte ushtrinë ukrainase të tërhiqej dhe të përgatitej për betejën për Kramatorskun. Opsioni i dytë, ose më pak i mundshëm – një opsion paralel, është të vazhdohet lëvizja me qëllim rrethimin e Pokrovskut nga ana lindore e qytetit. Kjo manovër, ndër të tjera, i lejoi ushtrisë ruse të synonte pa pengesa rrugën që lidhte Kramatorskun me Pokrovskojen, duke kërcënuar kështu furnizimin e qytetit më të madh në Donbas nën kontrollin ukrainas.
Fortifikime
Ajo që është një rrethanë rënduese për ushtrinë ruse janë fortifikimet në ato rrugë. Ende ekzistojnë dy rreshta me kanale antitank dhe një rrjet llogoresh. Ushtria ruse së shpejti do të duhej të përballej me një fortifikim më serioz dhe një rrjet të madh llogoresh në atë rrugë.
Ajo që është e qartë nga të dhënat në dispozicion është se ushtria ruse aktualisht ka një numër më të madh ushtarësh. Sipas disa burimeve, Federata Ruse rekruton me sukses rreth 30,000 njerëz në muaj. Nëse kjo është e vërtetë, kjo u lejon atyre të zhvillojnë luftë në llogore. Nga ana tjetër, ushtrisë ukrainase i mungojnë njerëzit, kështu që ajo kalon në një mënyrë tjetër mbrojtjeje. Nëse situata përgjithësohet në të gjithë frontin, forcat ruse kanë një avantazh numerik përgjatë gjithë vijës. Megjithatë, ushtria ukrainase po përpiqet ta kompensojë këtë duke përdorur pengesa, luftë në llogore dhe dronë.
Duke u kthyer në fillim të tekstit, është e qartë se nuk është në interes të palës ruse të ndërpresë negociatat për sa kohë që ajo ka iniciativën në terren dhe derisa të përmbushet një nga kushtet e vendosura nga presidenti rus në fillim të pushtimit i Donbasit.
Ukraina ka nën kontrollin e saj tre qytete të tjera kyçe në rajonin e Donetskut: Kramatorsk, Pokrovsk dhe Slavyansk. Është shumë e sigurt se ushtria ruse do të vazhdojë operacionet e saj derisa të arrijë në këto tre qytete. Në këtë pikë, është e vështirë të thuhet nëse do të kenë sukses, por është mjaft e sigurt se po shkojnë në atë drejtim.
Kjo është arsyeja pse nuk bëhet fjalë për një armëpushim nga pala ruse, kjo është arsyeja pse pala ruse po pengon negociatat dhe po jep kushte “përfundimtare”, siç është njohja nga Ukraina që katër rajone ukrainase plus Krimea tani janë pjesë e Federatës Ruse. Kremlini është i vetëdijshëm se Kievi dhe Evropa, sigurisht, nuk janë të gatshme të pranojnë kushte të tilla, por për sa kohë që janë në tryezën e negociatave, është e qartë se nuk do të kenë presion nga SHBA-ja, pavarësisht se sa ngadalë përparojnë negociatat.
