Dezertuesi rus “Cezari” i bashkohet luftës së Ukrainës, duke u zotuar të luftojë regjimin e Putinit. Një i krishterë dhe ish-trajner, ai e sheh si detyrë të tij të mbrojë lirinë dhe drejtësinë.
Lord Ashcroft takon shenjën e thirrjes “Cezar”, një trajner personal që iku nga Rusia për t’u bashkuar me Legjionin Ndërkombëtar të Ukrainës dhe e konsideron detyrë të tij çlirimin e vendit të tij të lindjes nga Putini.
Bisedat për një armëpushim të mundshëm nuk e shqetësojnë ushtarin jokonvencional që njihet me shenjën ushtarake të “Cezarit”. Edhe nëse Ukraina përfundimisht bie dakord për një marrëveshje paqeje afatgjatë, ai do të jetë gjithmonë në luftë me Rusinë – vendin e tij të lindjes – ndërsa Vladimir Putin mbetet në pushtet.
Urrejtja e tij ndaj presidentit rus dhe regjimit brutal që ai përfaqëson është e prekshme – Cezari mezi arrin ta detyrojë veten të thotë emrin e diktatorit. Ishte për këtë arsye që, më shumë se tre vjet më parë, ai rrezikoi jetën e tij për t’u larguar nga Rusia për të luftuar për Ukrainën.
«Nuk ndihem fajtor që e lashë atdheun tim. Përkundrazi, ndihem krenar që po kryej detyrën time të krishterë dhe ushtarake. Do ta ndjek rrugën time deri në fund – jam i përgatitur të vdes për të mbrojtur Ukrainën dhe për kauzën e një Rusie të lirë», më tha ai.
Jeta e Cezarit vështirë se mund të kishte ndryshuar më shumë gjatë tre viteve të fundit. Mëngjesin e 24 shkurtit 2022, ditën kur Rusia pushtoi Ukrainën, ai jetonte dhe punonte në Shën Petersburg. Një burrë i martuar me katër fëmijë, ai punonte si trajner fitnesi në një palestër në qytet.
«U zgjova në orën 5 të mëngjesit. Para se të shkoja në punë, pashë në lajme se raketat po fluturonin drejt Kievit, kështu që mora një vendim të menjëhershëm për të shkuar dhe për të mbrojtur Ukrainën», kujtoi ai. «Në vitin 2014 [kur Rusia aneksoi në mënyrë të paligjshme Krimenë dhe pjesë të tjera të Ukrainës lindore], kisha disa miq që s
“Këtë herë nuk diskutova me askënd tjetër se çfarë do të bëja. Kur u ktheva në shtëpi atë natë, e gjithë familja ime ishte e shqetësuar për sulmin nga Rusia. Ata ishin të mërzitur dhe qanin sepse mendonin se Ukraina do të binte dhe do të pushonte së ekzistuari.
“U thashë atyre se do të shkoja të luftoja për Ukrainën. Të gjithë më mbështetën në vendimin tim dhe e bëjnë edhe sot e kësaj dite.”
Cezari kontaktoi Legjionarët Ndërkombëtarë të Ukrainës, të cilët ishin formuar për të “mbrojtur lirinë e Ukrainës, Evropës dhe të gjithë botës”, me shpresën se mund të largohej nga atdheu i tij. Ai gjithashtu kontaktoi ambasadat e huaja për ndihmë.
hkuan të luftonin për Ukrainën kundër Rusisë. Doja të shkoja dhe t’u bashkohesha atyre, por ata më bindën të mos e bëja.»
Cezari, tani 51 vjeç, me flokët e gjatë e të errët të kapur bisht, më tha: “Isha i motivuar nga fakti që jam i krishterë – anëtar i Kishës Ortodokse Ruse Jashtë Vendit. Kam një pamje të qartë të botës, çfarë është e drejtë dhe çfarë është e gabuar, dhe e dija që doja të bashkohesha me forcat mbrojtëse të Ukrainës.”
“Putini po e çon Rusinë drejt humnerës. Për 25 vjet ai e ka udhëhequr popullin e tij në rrugën e varfërisë, vjetërimit dhe shkatërrimit.”
Ai shpjegoi se, para shkurtit 2022, ai kishte qenë fshehurazi anëtar i dy grupeve të milicisë në Rusi, të cilat të dyja u përshkruan si organizata “terroriste” nga autoritetet ruse.
Njëherë ai u arrestua dhe u mor në pyetje nga FSB-ja, shërbimi rus i sigurisë, por përfundimisht u lirua. “Që nga fëmijëria ime, kam studiuar luftën. Është në gjakun tim”, tha ai.
Pas kontrolleve të sigurisë nga autoritetet ukrainase, Cezari e dinte se do të ishte i mirëpritur nëse do të mund të arrinte në vend.
Përfundimisht, ai iku nga Rusia përmes Hungarisë në qershor 2022 dhe menjëherë pas kësaj shkoi në Ukrainë. “Nuk kisha lidhje me Ukrainën, por isha i vendosur të luftoja në anën e së mirës kundër kriminelëve të Putinit. Si i krishterë, e kuptoj detyrën dhe nderin”, tha ai.
I veshur me uniforma luftarake, Cezari tha se ukrainasit e pranuan arsyen e tij për të luftuar dhe nuk dyshuan kurrë për motivet e tij kur iu bashkua një njësie nga Legjioni i Lirisë së Rusisë, një grup paramilitar qytetarësh rusë që kundërshtonin regjimin e Putinit.
«Njësia ime është shumë e dashur në Ukrainë», tha Cezari, i cili tani mban pozicionin e zëvendëskomandantit dhe vepron si zëdhënës i njerëzve të tij.
Cezari, i cili shërbeu në një njësi mortajash në vijën e frontit, refuzoi të vlerësonte se sa rusë kishte vrarë në betejë.
Megjithatë, ai tha se nuk e kishte të vështirë, edhe si i krishterë, t’i vriste këta burra.
«A të vjen keq kur vret një buburrec? Ata që erdhën këtu me armë në duar po vrasin gra, fëmijë dhe të moshuar. Ata janë kriminelë, janë bastardë», tha ai me qetësi. «Duhet t’i vras të këqijtë për të mbrojtur civilët në Ukrainë. Nuk jam sadist. Nuk më pëlqen të vras njerëz, por kjo është pjesë e shërbimit tim, e detyrës sime. Në betejë, ata duan të na vrasin dhe ne duam t’i vrasim ata. Pra, kjo është e drejtë.»
“Luftërat e mia më të paharrueshme ishin rreth Bakhmutit, ku luftova për një muaj e gjysmë, por njësia ime luftoi shumë më gjatë. Gjatë kësaj kohe shkatërruam rreth 500 ushtarë nga Grupi Wagner [ushtri private që lufton për Rusinë] – pati rreth 300 të vdekur dhe 200 të plagosur”, tha Caesar, i cili ka qenë gjithashtu në operacione pas vijave të armikut në tokën ruse.
Cezari dhe bashkëluftëtarët e tij të Legjionit punojnë gjithashtu me kontakte brenda Rusisë që synojnë sabotimin e operacioneve të Putinit.
Për shembull, në prill të vitit 2024, ata punuan me një marinar rus, me shenjën e thirrjes “Goga”, për të sabotuar një anije luftarake ruse. Goga jo vetëm që i vuri me sukses flakën anijes raketore Serpukhov duke shkaktuar dëme të mëdha, por Legjioni i mundësoi atij të arratisej më pas dhe të dezertonte në Ukrainë.
Cezari tha se pothuajse ka vdekur në betejë shumë herë, por ai beson se besimi i tij i fortë i krishterë e ka mbajtur gjallë. “Ka pasur kaq shumë incidente ku pothuajse jam vrarë, por gjithmonë kam dalë pa asnjë gërvishtje. Unë besoj se Zoti po më mbron që të mund të kryej punën time të rëndësishme”, tha ai.
Cezari e di se është një objektiv kryesor për atentatet nga Rusia, përveç mundësisë që ai të vritet në vijën e frontit. “Si anëtarë të Legjionit, ne e dimë se po na ndjekin rusët dhe për këtë arsye jemi shumë seriozë për sigurinë tonë personale”, tha ai.
Cezari tani është i gatshëm të intervistohet dhe të fotografohet sepse, me ndihmën e kontakteve brenda dhe jashtë Rusisë, ai ka nxjerrë fshehurazi gruan dhe katër fëmijët e tij nga atdheu i tij për t’u bashkuar me të në Ukrainë.
Megjithatë, ai nuk dëshiron të marrë shtetësinë ukrainase, e cila i është ofruar dhe që do t’ia bënte jetën më të lehtë, sepse thotë se është detyra e tij si rus të vazhdojë luftën kundër regjimit të lig dhe të korruptuar të Putinit.
“Si qytetar i Rusisë, unë jam pjesërisht përgjegjës për atë që po bën vendi im.
“Të gjithë qytetarët, përveç fëmijëve, të moshuarve dhe personave me aftësi të kufizuara, duhet të mbajnë një pjesë të përgjegjësisë për veprimet e Rusisë”, tha ai.
Cezari, i cili është dekoruar për trimërinë e tij, i kërkoi Perëndimit – i cili është lodhur nga lufta e gjatë dhe e kushtueshme me Rusinë – të vazhdojë të mbështesë Ukrainën. “Nuk mund ta theksoj sa e rëndësishme është kjo. Do të doja të falënderoja popullin e Britanisë së Madhe për mbështetjen e tyre ndaj Ukrainës, për kuptimin e rëndësisë së lirisë.”
“Britania dhe vende të tjera qëndruan kundër Hitlerit. Tani Evropa ka një Hitler të ri në formën e Putinit.”
Duke folur me një përzierje anglishteje të çalë dhe nëpërmjet një përkthyesi në rusishten e rrjedhshme, Cezari është i menduar kur diskuton për të ardhmen e tij. “Nuk do të ketë kurrë një paqe të drejtë me Putinin”, shton ai me zymtësi. “Detyrimi im moral është të vazhdoj luftën kundër Rusisë së Putinit, në mënyrë që ajo të mos jetë më kurrë e aftë për agresion të këtij lloji.”
“Është detyra ime t’i bëj njerëzit në Rusi të lirë dhe pastaj t’i bëj më të begatë, më të mençur dhe më të sjellshëm. Edhe nëse nesër ka një marrëveshje paqeje, unë do të vazhdoj punën time. Ukraina mund të ketë një fitore të vërtetë vetëm kur të ketë ndryshim regjimi në Rusi.”
“Pas luftës, nëse jam ende gjallë, shpresoj të jem një udhëheqës politik. Do të përpiqem të edukoj popullin e Rusisë. Shpresoj të jem në gjendje të ndihmoj në planifikimin e një grushti shteti kundër Putinit dhe ta reformoj Rusinë për mirë. Vetëm atëherë do të jem në fund të udhëtimit tim.”
