Në një vit që u shërbeu dashamirësve të filmave hapa të guximshëm si autorë, suksese të papritura dhe rikthimin e disa prej emrave më të respektuar të regjisorëve, revista Rolling Stone publikoi një listë të 20 filmave më të mirë të vitit 2025.
Kritiku David Fir theksoi se ky është një nga sezonet më interesante nga ana krijuese në dekadën e fundit, një vit në të cilin si studiot e mëdha ashtu edhe regjisorët e pavarur u përpoqën të merrnin përsipër projekte të rrezikshme, personale dhe jashtëzakonisht ambicioze, raporton Index.hr .
Në vijim, po paraqesim dhjetë filma që ishin në krye të listës, arritje që shënuan vitin 2025 dhe treguan se arti filmik është ende në evolucion të vazhdueshëm. Mund ta shihni pjesën tjetër të listës në këtë link .
10. Vlera Sentimentale
Joachim Trier vazhdon serinë e tij mbresëlënëse të shkrimit me këtë dramë intime familjare të vendosur në botën e industrisë së filmit. Historia e një regjisori në plakje, i cili përpiqet të ringjallë karrierën e tij me ndihmën e një filmi të frymëzuar nga vajza e tij, shndërrohet në një studim delikat të pakënaqësisë, emocioneve të heshtura dhe marrëdhënieve të brishta familjare.
Renate Reinswe shkëlqen si një aktore e ndarë midis artit dhe të kaluarës së saj, ndërsa Trier, siç thekson Fir, dëshmon përsëri pse është një nga regjisorët më të rëndësishëm evropianë sot.
9. Marty Supreme
Josh Safdie sjell filmin më të pazakontë sportiv të vitit – një histori emocionuese, kaotike dhe humoristike për një kampion ping-pongu të fiksuar pas lavdisë së tij. Në rolin e Marty Mauser, Timothee Chalamet jep një nga performancat më energjike dhe të paparashikueshme të karrierës së tij. Filmi, sipas Fir, është një “klasik sportiv nga një univers paralel” që tall dhe feston mitin e suksesit amerikan.
8. Më fal, zemër
Debutimi regjisorial i aktores dhe komedianes Iva Victor i habiti kritikët me ndershmërinë emocionale dhe strukturën e pazakontë. Është një komedi e zezë për një profesoreshë femër që përballet me një traumë nga e kaluara e saj, e paraqitur përmes një serie episodesh që do t’ju bëjnë të qani dhe të qeshni. Victor, sipas Fir, që në filmin e parë tregon një ndjenjë të jashtëzakonshme ritmi, toni dhe personazhesh – aq shumë sa shumë e konsiderojnë atë tashmë si një nga zërat e rinj më premtues në kinemanë amerikane.
7. Asnjë zgjedhje tjetër
Park Chan-wook luan edhe një herë me kufijtë e zhanreve, këtë herë duke kombinuar trillerin, groteskun dhe satirën sociale. Historia e një menaxheri në moshë të mesme i cili ndërmerr një sulm vdekjeprurës pasi humbet punën nuk duhet të jetë qesharake, por Park e shndërron atë në një komedi të zezë brilante rreth kapitalizmit, absurditetit dhe ambicieve njerëzore. David Firth vlerëson yllin e Squid Game, Lee Byung-hun, portretizimi i të cilit i antiheroit të dëshpëruar e çon filmin nga fillimi në fund.
6. Ishte thjesht një aksident
Regjisori iranian Jafar Panahi realizoi një nga filmat më të tensionuar të vitit – një triller psikologjik për një burrë që ngatërrohet me torturuesin e tij nga një grup ish-të burgosurish. Filmi luan me perceptimin, dilemat morale dhe konceptin e drejtësisë, ndërsa Panahi e drejton me mjeshtëri historinë midis realizmit dhe alegorisë. Fir thekson se skena e fundit është ndër momentet më prekëse që sjell viti 2025.
5. Vala e Re
Richard Linklater i ofron një letër dashurie Valës së Re Franceze përmes një filmi të relaksuar, simpatik dhe shumë argëtues rreth realizimit të filmit klasik të Jean-Luc Godard, “Until the Last Breath”. Në vend të një rindërtimi të thatë, Linklater i ofron audiencës të kalojë kohë me gjigantë të zhanrit si Godard, Trifo dhe Romero – të gjitha me tonin e rastësishëm për të cilin ai njihet. Sipas Fir, filmi është “një kënaqësi e vërtetë për adhuruesit e filmave”.
4. Treni i ëndrrave
Përshtatja e novelës së Dennis Johnson në duart e regjisorit Clint Bentley shndërrohet në një histori meditative rreth jetës së druvarit Robert Granier në fillim të shekullit të 20-të. Filmi kombinon peizazhe natyrore, një histori intime dashurie dhe humbje të rënda personale, duke krijuar një atmosferë që të kujton veprat e hershme të Terrence Malick. Joel Edgerton jep ndoshta performancën më të mirë të karrierës së tij, dhe Fir e përshkruan atë si një kryevepër rreth njerëzve që ndërtuan SHBA-në, por mbetën të padukshëm.
3. Çantë e Zezë
Steven Soderbergh rikthehet në lojën e maces me miun, por këtë herë përmes martesës së një çifti spiunësh që përpiqen të zbulojnë një spiun brenda agjencisë së tyre. Michael Fassbender dhe Cate Blanchett shkëlqejnë në rolin e bashkëshortëve që i besojnë dhe nuk i besojnë njëri-tjetrit në të njëjtën kohë, ndërsa filmi kombinon me mjeshtëri tensionin e një thriller spiunazhi me analizën e marrëdhënieve të dashurisë. Është një vepër e zgjuar dhe inteligjente që kujton epokën e artë të zhanrit të spiunazhit.
2. Hamnet
Chloe Zhao sjell filmin më emocional të vitit – një interpretim të butë dhe poetik të romanit të Maggie O’Farrell për vdekjen e Hamnetit, djalit të William dhe Anne Shakespeare. Jessie Buckley dominon filmin si një nënë me zemër të thyer, ndërsa Zhao krijon me mjeshtëri një histori humbjeje, shprese dhe fuqie transformuese të artit. Sipas Fir, kjo është një performancë që do ta bëjë audiencën të qajë, por gjithashtu do të ofrojë bukuri dhe katarsis të rrallë.
1. Një betejë pas tjetrës
Në krye të listës është vepra monumentale e Paul Thomas Anderson – një epikë politike, komike dhe emocionale për një botë që po shembet dhe njerëz që, kundër të gjitha gjasave, luftojnë për atë në të cilën besojnë.
Filmi, i frymëzuar nga romani Vineland i Thomas Pynchon, bashkon një kast mbresëlënës, nga Leonardo DiCaprio te Teyana Taylor, e cila jep një nga performancat më mbresëlënëse të vitit sipas Fir. Kritiku thekson se gjithçka funksionon si një përgjigje për pyetjen se si të vazhdohet lufta kur gjithçka duket e humbur, dhe kjo përgjigje qëndron te bashkimi, dashuria dhe brezat që do të vijnë.
