Sllobodan Millosheviqi iu lut Boris Jelcinit që Serbia (RFJ) të pranohej në aleancën e Rusisë dhe Bjellorusisë në prill të vitit 1999, ndërsa përgjigja nga Moska ishte se kërkesa po shqyrtohej me kujdes.
Një letër personale nga presidenti i Jugosllavisë, Slobodan Millosheviç, drejtuar presidentit të Rusisë, Boris Jelcin, iu dorëzua nga vëllai i Millosheviqit dhe ambasadori jugosllav në Moskë, Borislav Millosheviç, në të njëjtën ditë kur Asambleja Federale në Beograd votoi për vendim aneksimi.
Në prill të vitit 1999, Borislav Millosheviç ia dorëzoi letrën e Millosheviçit Jeljica zëvendësministrit të parë të punëve të jashtme të Rusisë, Alexander Avdjeev.
Në letër, presidenti Millosheviç i kërkoi Presidentit Jelcin të shqyrtojë çështjen e pranimit të Jugosllavisë në aleancën ruso-bjelloruse.
Presidenti i Dhomës së Ulët, Genadi Seleznyov, njoftoi se presidenti Jelcin mbështeti idenë e ribashkimit të Jugosllavisë, shkruan Danas në botimin e 13 prillit 1999.
Shefi i diplomacisë ruse, Igor Ivanov, deklaroi se Ministria e Punëve të Jashtme të Rusisë tashmë ka marrë një urdhër për të studiuar çështjen e mundësisë së anëtarësimit të Jugosllavisë në Aleancën e Rusisë dhe Bjellorusisë dhe se tani po shqyrtohet me kujdes.
Në të njëjtën ditë, Asambleja Federale, në një seancë të përbashkët të të dy Dhomave (Republika dhe Qytetarët), mori Vendimin për anëtarësimin e RFJ-së në Aleancën e Rusisë dhe Bjellorusisë pas një urdhri emergjent.
Siç thuhet në raporte, ky vendim Istroji është marrë në Këshillin e Qytetarëve me 110 deputetë pro, asnjë kundër dhe pesë deputetë abstenuan.
Në Këshillin e Republikës 26 deputetë votuan pro, asnjë kundër dhe një deputet abstenoi.
Në vendim, RFJ-ja deklaron se aderon në Aleancën e Rusisë dhe Bjellorusisë, se pranon qëllimet dhe parimet e asaj Aleance dhe se merr përsipër masën e plotë të detyrimeve që dalin nga marrëveshja dhe statuti i Aleancës së Rusisë. dhe Bjellorusia.
Vendimi iu propozua Asamblesë Federale nga Kryeministri Federal Momir Bulatoviq në emër të Qeverisë Federale.
Në prezantimin e tij para deputetëve, ai shpjegoi se aleanca krijon kushtet që popujt e Rusisë, Bjellorusisë dhe Jugosllavisë të bashkojnë forcat dhe të mbrojnë interesat e tyre jetike shtetërore dhe kombëtare dhe të japin edhe një herë kontributin e tyre të pazëvendësueshëm për qëllimet e drejta për paqen dhe bashkëpunimi në Evropë.
Më pas presidenti Millosheviq priti Bulatoviqin dhe kryetarët e të dy dhomave të Asamblesë Federale, Milomir Miniq dhe Srđa Bozhoviq, të cilët e informuan për vendimin për anëtarësimin e RFJ-së në aleancën ruso-bjelloruse.
Me atë rast, presidenti Millosheviq tha se një unitet kaq i madh shpreh më së miri pritjet dhe interesin e qytetarëve të Jugosllavisë, mbështetjen e tyre dhe rëndësinë që ata i kushtojnë këtij hapi të madh historik në rrugën e integrimit dhe forcimit të stabilitetit, sigurisë dhe paqes në pragu i shekullit të ri.
Gjithashtu thuhet se qytetarët janë mbledhur para Kuvendit Federal për të përshëndetur votimin e vendimit dhe për të dhënë mbështetjen e tyre. Ata mbanin pankarta “Ne jemi popull trim, i zgjuar, i mirë dhe mendjemprehtë, ata e dinë këtë dhe për këtë na urrejnë – ne i shqetësojmë”, “Serbët janë një komb i madh”, “Rroftë Komandanti Suprem i Ushtrisë Jugosllave” …
Zoran Angjelkoviq, kryetar i Këshillit të Përkohshëm Ekzekutiv të Kosovës, ka thënë se është i bindur që qytetarët e Kosovës dhe Metohisë e kanë pranuar me miratim këtë vendim dhe se këtë e ka konfirmuar prania e përfaqësuesve të Dumës ruse në Kosovë.
Transmetohet edhe deklarata e ministrit të Jashtëm të Francës, Iber Vedrin se Kosova nuk do të jetë e pavarur dhe as e ndarë.
Ministri francez i mbrojtjes Alain Richard tha se është “plotësisht e imagjinueshme” që forcat ndërkombëtare që duhet të vendosen në Kosovë “të mos jenë drejtpërdrejt nën komandën e NATO-s”.
Kështu tha Richard në kanalin e dytë të televizionit francez, i pyetur për propozimin gjerman për zgjidhjen e problemit kozmetik. Ai plan parasheh dislokimin e forcave ndërkombëtare në Kosovë, të cilat do të menaxhoheshin nga OSBE-ja apo OKB-ja, e jo nga NATO, siç insistohet në bazë të të ashtuquajturës. “Marrëveshja e Rambujesë”.
Në një deklaratë, Lëvizja për Ripërtëritje Serbe vlerëson se bombat dhe raketat që hodhën vendin tonë gjatë festave të Pashkëve ishin të shtëna barbare ndaj krishterimit.
Vuk Drashkoviq, nënkryetar i Qeverisë Federale dhe lider i SPO-së, ka deklaruar se RF Jugosllavia është e gatshme për marrëveshje me Ibrahim Rugovën.
Ne shpallëm armëpushim dhe në Kosovë mbretëroi paqja, tha Drashkoviq për mediat franceze. Sipas tij, autonomia që do të ketë Kosova brenda Serbisë do të jetë diçka që Evropa nuk e ka parë kurrë më parë.
Agresioni aktual i paktit të NATO-s do të studiohet si një shembull i trishtuar i shkeljes jo vetëm të së drejtës ndërkombëtare, por edhe në bazë të nderit ushtarak, tha Drashkoviç për Washington Post.
Vojisllav Koshtunica, kryetar i Partisë Demokratike të Serbisë në opozitë, vlerësoi se operacioni i NATO-s në aspektin ushtarak dhe politik e paraqet Serbinë si një fiasko të plotë.
Për të mbuluar dështimin, oficerët e NATO-s po zgjasin agresionin, i cili sipas kreut të DSS ka të gjitha elementet e terrorizmit dhe gjenocidit.
Duke folur për anëtarësimin në aleancën e Rusisë dhe Bjellorusisë, Koshtunica tha se kjo është “një punë në shkallë të gjerë që kërkon një trajtim të veçantë dhe të duhur” dhe një ndryshim në kushtetutën federale dhe republikane, si dhe një referendum në Mal të Zi, “të cilit udhëheqja aktuale po udhëheq një politikë të turpshme”.
“Për RFJ-në dhe Federatën Ruse, mund të jetë më mirë që Moska të ruajë rolin që ka luajtur deri më tani në këtë krizë.” Nëse Rusia do të bëhej zyrtarisht aleate e RFJ-së, do t’i lidheshin duart në aktivitetet diplomatike ndërkombëtare në zgjidhjen e problemit të Kosovës”, theksoi Vojislav Koshtunica.
Lajmi se parlamenti jugosllav kishte marrë një vendim për t’iu bashkuar Rusisë dhe Bjellorusisë dominoi në raportet për bombardimin e NATO-s të një treni civil në grykën e Gërdelicës dhe viktimat civile, si dhe pasojat e tjera të luftës, ndërsa kolegët nga Danas publikuan një nekrologji e dukshme në faqet e para Slavko Ćuruvija, botues dhe gazetar, i cili u vra dy ditë më parë më 11 prill.
