Shkruan: Florim ZEQA
Republika e Kosovës gjendet një situatë më të keqe sesa përgjatë viteve të ’90-ta kur ishim të okupuar, pasi që e kishim pushtetin moral në duart tona, e kishim mbështetjen e ShBA-ve dhe vendeve të botës demokratike. Asokohe nuk kishim shtet, por kishim lidership të urtë e të përgjegjshëm, kurse sot kemi shtet, por po na mungon lidershipi i përgjegjshëm!
Diplomaci shterpë dhe inerte
E gjithë kjo po ndodhë fajin e lidershipit aktualë dhe gjithë spektrit politik në Kosovë. Sot përveçse nuk kemi lidership politik të mençur, të urtë dhe të përgjegjshëm, i cili nuk është në gjendje që t’iu përulet miqve ndërkombëtar kur është në pyetje interesi i shtetit, siç bënte presidenti historik Ibrahim Rugova për ruajtjen dhe mbrojtjen e qenies sonë kombëtare.
Më ligjore dhe më demokratike ka qenë Kosova shqiptare në rrethanat e okupimit klasik të Serbisë sesa që është sot. Më të fuqishëm e ka pasur pushtetin moral klasa politike në shtetin paralel sesa sot në shtetin e lirë dhe të pavarur.
Përderisa në vitet e ’90-ta e kemi pasur një diplomaci aktive dhe të hapur ndaj botës, sot e kemi një diplomaci shterpë, inerte dhe inekzistente e cila nuk po arrin ta bëjë asnjë hap para në avancimin e Kosovës në arenën ndërkombëtare.
Dikush mund të mos pajtohet me konstatimin tim, por janë faktet ato që e dëshmojnë realitetin e hidhur të diplomacisë kosovare. Asnjë njohje ndërkombëtare dhe as një progres në politikën e jashtme.
Përderisa për lidershipin e viteve të ’90-ta hapeshin të gjitha kancelaritë e SHBA-ve dhe të vendeve tjera evroperëndimore, lidershipi i sotëm sorollatët korridoreve në vigjilje të ndonjë konference ndërkombëtare në stilin e gazetarëve për ta takuar ndonjë lider perëndimor apo ambasador të një shteti mosnjohës sa për t’u fotografuar, për ta plasuar më pas në media si lajm të lobimit për njohje të Kosovës.
Dështimet ngarendin njëri pas tjetrit
Dështimet nuk janë vetëm në planin e jashtëm, por edhe të brendshëm. Klasa aktuale politike në pushtet dhe opozitë ka dështuar të avancojë çështjen e zhvillimit ekonomik dhe të shtetndërtimit të Kosovës si shoqëri e lirë dhe demokratike, dhe bërjen shtet të barabartë për të gjithë qytetarët.
Ndodhë pikërisht kështu për faktin se pushtetit aktual po i mungon një opozitë e fuqishme dhe konstruktive, po i mungon një shoqëri civile aktive dhe e organizuar, por po i mungon edhe një mërgatë siç ishte viteve të ’90-ta, e painstrumentalizuar nga partitë politike, e cila e ndihmon pushtetin kur punon mirë për shtetin, kurse e ndëshkon dhe bojkoton pushtetin kur e dëmton interesin e shtetit.
E sot nuk ka interes më të madh për shtetin sesa ruajtja dhe forcimi i raporteve me miqtë historik dhe tradicional të vendit tonë, siq janë SHBA-të dhe disa prej shteteve të Bashkimit Evropian.
Për fat të keq lidershipi ynë po e bën të kundërtën, duke kultivuar ideologji politike dhe fetare
të cilat janë në kundërshtim të plotë me interesat afatgjata historike dhe me ardhmërinë e vlerave perëndimore të shqiptarëve.
Sot ndodhemi para një situate tejet serioze, të diskutimit ndërkombëtar të çështjes së Kosovës pas 24 viteve në liri. E gjitha po ndodhë shkaku i mungesës së vizionit pragmatik dhe kryeneçësisë së liderëve shtetërorë. Pasi të gjitha qeveritë e deritanishme deri tek kjo e sotmja nuk ofruan zgjidhje të problemit të veriut. Mirëpo, për dallim nga qeveritë paraprake, kjo e tanishmja më shumë po shkakton sesa po zgjidhë probleme, duke u larguar nga partneriteti dhe bashkëpunimi me miqtë ndërkombëtar.
Sa më shpejtë dhe sa më parë duhet të dalim nga ky çark i mbyllur, nga kjo situatë vetë-rrënuese, e cila mund të evitohet me një përulje dhe kërkim falje të sinqertë ndaj miqve ndërkombëtar, ndaj atyre që na ndihmuan në çlirimin e vendit dhe bërjen e Kosovës shtet.
Ai i cili nuk e derdh një pikë gjak dhe një pikë djersë për tokën dhe shtetin e vet, nuk ka të drejt as të varroset në të.
